....ดั่งเรือน้อยลอยลำกลางนธี วารีใสเวิ้งว้างแลว่างเปล่า สุดสายตาเห็นเพียงฟ้าสีทึมเทา จะมุ่งเอาหนไหนปลายเส้นทาง ....มุ่งไล่ล่าหาฝันอันเลือนลาง มุ่งสรรสร้างบางสิ่งอันล้ำค่า สิ่งภายนอกมากมายที่ใฝ่คว้า ดับสูญตามกาลเวลา..หายั่งยืน ....จุดสุดท้ายกายว่างแม้ยังฝืน จุดที่ยืนกลับเคว้งคว้างกลางเวหล ต้องหันหน้าวิ่งหาฝ่าผจล ต้องขุดค้นบางสิ่งกันเรื่อยไป ....เมื่อไหร่หนอจักพอสิ่งที่ได้ จักพอใจในสิ่งที่มีอยู่ ไม่อยากดิ้นอยากมุ่งจะต่อสู่ มันแสนเหนื่อยสุดกู่..จะสู่ทน.
โอ คาลิฟโซ 15 มิ.ย. 2548 16:17 น. - ID 77327 
971
7
0
15 มิถุนายน 2548 17:22 น. - comment id 480301
นที เวหน ผจญ เท่านี้แหละครับผิดบ่อยๆด่างพร้อยรอยกวี
15 มิถุนายน 2548 19:41 น. - comment id 480348
หน้าส่วนตัว
ฝ่าคลื่นลม พายุ ฝนกระหน่ำ
ฝ่าแสงจันทร์ ดวงดาว สุดเคว้งคว้าง
ฝ่าตัวเองจากชีวิตที่ผิดทาง
แม้จะน้อยหรือจะมากต้องสู้ไป
แม้ลอยลำลำเดียวที่โดดเดี่ยว
หรือเปล่าเปลี่ยวไร้ที่พึ่งคำนึงหวัง
จะยากดีมีจนไม่สำคัญ
เพียงยึดมั่นสิ่งดีดีที่มีมา
เพียงมุ่งมั่นตากตรำไม่คิดเหนื่อย
ล่องเรื่อยๆพาเรือไปสู่ที่หมาย
หวังจะคว้าความสำเร็จไว้แนบกาย
ไม่คิดหน่ายเหนื่อยไปใจกังวล
สู้..สู้นะค่ะ
16 มิถุนายน 2548 08:38 น. - comment id 480483
.....@ ยายเราสอนเราบ่อย ๆ เราจำได้ขึ้นใจเลย....คำว่า---พอ---เขียนง่าย พอ- ออ ----พอ--แต่ทำยาก......ถ้าเรารู้จักคำว่า พอ เราจะมีสุขใจ.........
16 มิถุนายน 2548 11:45 น. - comment id 480566
เหนื่อยเพียงใดต้องสู้ทน อดทน เพื่อวันข้างหน้า
16 มิถุนายน 2548 12:20 น. - comment id 480588
นำบทพระราชนิพนธ์ \"เดินตามรอยเท้าพ่อ\" มาฝากค่ะ เดินตามรอยเท้าพ่อ ฉันเดินตามรอยเท้าอันรวดเร็วของพ่อโดยไม่หยุด ผ่านเข้าไปในป่าใหญ่ น่ากลัว ทึบ แผ่ไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด มืดและกว้าง มีต้นไม้ใหญ่เหมือนหอคอที่เข้มแข็ง พ่อจ๋า...หิวจะตายอยู่แล้วและเหนื่อด้วย ดูซิจ๊ะ...เลือดไหลออกมาจากเท้าทั้งสองที่บาดเจ็บ ของลูก ลูกกลัวงู เสือ และหมาป่า พ่อจ๋า...เราจะถึงจุดหมายปลายทางไหม....... ลูกเอ๋ย....ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนดอกที่มีความรื่นรมย์ และความสบายสำหรับเจ้า ทางของเรามิได้ปูด้วยดอกไม้สวยสวย จงไปเถิด แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่บีบคั้งหัวใจเจ้า พ่อเห็นแล้วว่า หนามตำเนื้ออ่อนอ่อนของเจ้า เลือดของเจ้าเปรียบดั่งทับทิมบนใบหญ้าใกล้น้ำ น้ำตาของเจ้าที่ไหลต้องพุ่มไม้สีเขียว เปรียบดั่งเพชรบนมรกตที่แสดงความงามเต็มที่ เพื่อมนุษยชาติ จงอย่าละความกล้า เมื่อเผชิญกับความทุกข์ให้อดทนและสุขุม และจงมีความสุขที่ได้ยึดอุดมการณ์ที่มีค่า ไปเถิด...ถ้าเจ้าต้องการเดินตามรอยเท้าพ่อ......
16 มิถุนายน 2548 19:43 น. - comment id 480740
นั้นสิ อะไรๆ ก็ไม่มีที่สุดสุดเท่านั้นหละ ยิ่งความคิดแล้วละก็ ช่างสูงส่งจนมิอาจยับยั่งความรู้สึกต่างๆได้หรอก ความพอดีหาได้ไม่ยากแต่ความดีพอจะมีมั้ย กลับมาหาเพื่อนหว่ะ
19 มิถุนายน 2548 09:16 น. - comment id 481413
เรือลำน้อยโปรดหยุดลอยกลางนที หยุดตรงนี้ตรงที่มีเพียงเราสอง จะทะนุบำรุงรักดั่งใจปอง ให้เราสองครองฤทัยไม่หมางเมิน
28 มิถุนายน 2548 12:57 น. - comment id 485430
เหนื่อยนักพักสักหน่อยจะดีไหม เผื่อว่าใจจะหยุดเหนื่อยล้า หันมามองบ้างเป็นไรคนใกล้ตา พร้อมจะอยู่และเห็นคุณค่าของเธอ บางสิ่งที่เธอไขว่คว้า อาจเป็นเพียงภาพลวงตาให้พลั้งเผลอ หยุดเสียบ้างถ้าหากทุกครั้งที่ได้เจอ มันทำให้เธอต้องเหนื่อยอ่อนเพียงลำพัง แวะมาแจมอ่ะจ๊ะ ... ก็เคยรู้สึกแบบนี้เช่นกัน แต่ว่ากำลังใจ มันเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้เอมอยู่ได้ทุกวันนี้ ขอเป็นหนึ่งกำลังใจที่จะให้คุณยืนอยู่ต่อไปนะคะ อ่อ บางที การพึ่งพาใครสักคน ถึงแม้ว่าจะดูยากว่าใครที่จริงใจ แต่อยากให้รู้เอาไว้ว่า อาจจะมีใครบางคนที่รอให้คุณพักพิงนั้นอยู่ใกล้ ๆ และรอให้คุณเปิดใจมองดูเขาสักครั้ง ความจริงใจหายาก แต่ใช่ว่าจะไม่มีนะเจ้าคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
