ส่งให้เดินและก้าวไป

เมือ่เวลาผ่านเลยไป
ให้หัวใจได้เติบโต
อ้อมแขนที่โอบโอน
ปลอบโพยนที่พักกาย
 
          ใครหนอใครกันเล่า
ที่คอยเฝ้ามิห่างกาย
ยามดึกดื่นมิวาย
เสียงร้องไห้จากใจเธอ
          แม้ว่าจะเหนื่อยล้า
ทั้งอ่อนแรงและอ่อนโรย
ใจเธอมิเคยโวย
ว่าเป็นเพราะด้วยเหตุใด
         วันวานผ่านเลยมา
และผ่านไปด้วยใจสู้
สู้ไปด้วยหัวใจ
ที่ทำให้ได้ก้าวเดิน
         เธอคือคนที่หนุนนำ
คอยผลักดันให้ก้าวไป
ส่งให้ได้เดินไป
ให้หัวใจที่แข็งแรง
        รักนี้ที่มุ่งมั่น
แล้วใครกันมิห่างหาย
คอยอยู่คู่ข้างกาย
ด้วยหัวใจแม่ฉันเอง

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

กระป๋องสีชมพู 13 มิ.ย. 2548 16:39 น. - ID 77249

1078

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/77249 ที่มา: แต่งเองฮับ , กระป๋องสีชมพู

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

14 มิถุนายน 2548 00:18 น. - comment id 479585

รักนี้ที่มุ่งสร้าง
ตามรอยทางคอยเคียงคู่
หวังไว้ใจเชิดชู
ทุกครั้งรู้คือแม่เรา

แต่งได้ดีค่ะ

ลูกกวาดสีฟ้า

14 มิถุนายน 2548 20:41 น. - comment id 479944
```
ลูกกวาดก็รักแม่มากคะ
```

กระป๋องสีชมพู

15 มิถุนายน 2548 19:18 น. - comment id 480342

ถึง คุณผู้หญิงไร้เงา
   
   ขอบคุณมากคะ และจะพัฒนาฝีมือต่อไปคะ



ถึง คุณลูกกวาด กระป๋องก็รักแม่มากเช่นกันคะ และรักที่สุดด้วย

   ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย