ทิ ว า วุ่ น รุ่ ง อ รุ น สั บ ส น ใกล้รุ่งแสงทองเรืองรองจับท้องฟ้า สกุณาอีกไก่ป่าส่งเสียงขับขาน ผีเสื้อโบยบินพากันหาน้ำหวาน ดอกไม้สดชื่นบานรับอรุณรุ่ง แห่งทิวา ชีวิตของวันใหม่เริ่มอีกครา บนกาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผัน ชีวิตต่างดิ้นรนหาทางรอดกัน ในโลกปัจจุบันที่สับสนวุ่นวาย เด็กน้อยต่างรีบตื่นแต่เช้าตรู่ ผู้ใหญ่ก็รับรู้เร่งรีบขมีขมัน อาบน้ำแต่งตัวออกเดินไปพร้อมกัน ชีวิตเริ่มต้นอีกวันที่วุ่นวาย นี่หละหนอชีวิตมนุษย์สุดประเสริฐ์ ถือกำเนิดเกิดจากกรรมนำหนุน วิริยะอุตสาห์พาจิตให้คิดกันวุ่น ขอผลบุญนำส่งตรงสิ่งที่คิดด้วยจิตดี พอบ่ายคล้อยแดดอ่อนชีวิตเหนื่อย สายลมเฉื่อยต้องกายให้ห่วงหา ใกล้พบค่ำหมดอีกวันแห่งแสงสุริยา หยุดเวลาสับสนวุ่นวายในหนึ่งวัน ตกราตรีท้องฟ้ามีจันทราสดใส เดือนและดาวพร้อมหน้าฟากฟ้าไกล ส่งแสงพราวราวส่งยิ้มแสนห่วงใย ทุกชีวิตสุขอุราให้นิทราสุขารมณ์. หลับเถิดหนอชีวิตวุ่นวาย ขอเพียงมีไออุ่นแอบกายฉัน โอบกอดด้วยสายใยรักผูกพัน คืออ้อมอกอุ่นละมุนฝันฉันขอจากเธอ หนึ่งคำแสนหวานที่เธอบอก จะไม่ลวงไม่หลอกเจ้าจอมขวัญ ขอแค่นี้ในอ้อมกอดมีให้กัน หนึ่งคืนฝันในนิทราสุขารมณ์ หนึ่งคำรักขอฟังจากที่รัก หนึ่งคำเฟ้อที่เธอมีให้ฉัน หนึ่งคำเรียงร้อยถ้อยบอกกัน หนึ่งคำรำพันฉันรักเธอเสมอนิรันดร์ รักเธอนะแม่เพื่อนรัก.......ยายฟ้าสีโครมคราม แม่หวานใจของแก้วนีดา.....แม่ดอกฟ้าของใจ แก้วนีดาแสนห่วงใย.....นำรักมากมายมามอบให้กับเธอ ฟ้าสีคราม........ดูแลสุขภาพนะจ๊ะที่รัก. สุดท้ายคิดถึงพี่ชายที่แสนดี..............
13 มิถุนายน 2548 15:34 น. - comment id 479329
แม้ชีวิตจะลายล้อมด้วยความวุ่นวาย แต่ก็เป็นเสน่ห์แห่งชีวิตของการมีลมหายใจจ๊ะ งานไพเราะ แฝงความหวานด้วยแนะ อิอิ สวัสดีดา คะ แวะมาทักทายความสับสน
13 มิถุนายน 2548 15:46 น. - comment id 479341
ส บ ส น หรือ สับสน หรอ เดี่ยวมาใหม่นะ
13 มิถุนายน 2548 15:47 น. - comment id 479343
วุ่นทุกวันอะ...จะสงบก็ตอนหลับจ๊ะ..อิอิ..
13 มิถุนายน 2548 16:29 น. - comment id 479381
โห..น้องแก้ว หลับตาแล้วอย่าพะวงหรือสงสัย น้องเหนื่อยนักพักก่อนที่ร้อนใจ นิทราให้สนิท อย่าคิดมัน..*** พักก่อนจ้ะ ดื่มนมอุ่นๆ สักหนึ่งถ้วย ช่วยได้จ้ะ สวัสดีค่ะ
13 มิถุนายน 2548 16:38 น. - comment id 479389
ตอบ แอ็ปเปิ้ล ค่ะ แม้ชีวิตจะลายล้อมด้วยความวุ่นวาย แต่ก็เป็นเสน่ห์แห่งชีวิตของการมีลมหายใจจ๊ะ งานไพเราะ แฝงความหวานด้วยแนะ อิอิ สวัสดีดา คะ แวะมาทักทายความสับสน แอ็ปเปิ้ล 13 มิ.ย. 48 - 15:34 ขอบใจเปิ้ลจ๊ะที่เข้ามาทักทายกัน.......ว่าเปิ้ลเงียบหายไปนานเลยนะจ๊ะ......คิดถึงจ๊ะ.......
13 มิถุนายน 2548 16:40 น. - comment id 479391
ตอบ idaho ค่ะ ส บ ส น หรือ สับสน หรอ เดี่ยวมาใหม่นะ idaho 13 มิ.ย. 48 - 15:46 สับสนจ๊ะ...คนดีที่น่ารัก.......คิกๆๆๆๆๆสงสัยแก้วนีดาจะสับสนจริงๆๆด้วยเน้อออidaho
13 มิถุนายน 2548 16:42 น. - comment id 479392
ตอบ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ค่ะ วุ่นทุกวันอะ...จะสงบก็ตอนหลับจ๊ะ..อิอิ.. บินเดี่ยวหมื่นลี้ 13 มิ.ย. 48 - 15:47 ทราบจ้าาาาาบินเดี่ยวนะวุ่นทุกวันหละ.......ก็หาปีกบินให้วุ่นไง.......5 5 5
13 มิถุนายน 2548 16:45 น. - comment id 479394
ตอบ พี่ปราย ค่ะ โห..น้องแก้ว หลับตาแล้วอย่าพะวงหรือสงสัย น้องเหนื่อยนักพักก่อนที่ร้อนใจ นิทราให้สนิท อย่าคิดมัน..*** พักก่อนจ้ะ ดื่มนมอุ่นๆ สักหนึ่งถ้วย ช่วยได้จ้ะ สวัสดีค่ะ กอกก 13 มิ.ย. 48 - 16:2 ไม่ได้คิดอะไรมากไปจ๊ะพี่ปราย ก็แค่คิดถึงพี่สาวคนสวยและใจดีคนที่ชื่อปรายนะค่ะ...... ขอบคุณคำแนะนำของพี่ปรายค่ะ พี่ปรายน่ารักเสมอ..แล้วแบบนี้จะสับสนได้ไงกัน.....
13 มิถุนายน 2548 16:50 น. - comment id 479399
ความเอยความคิดถึง ณ ค่ำคืนหนึ่ง
13 มิถุนายน 2548 16:52 น. - comment id 479401
ราตรีประดับดาวร่วงแล้ว แก้วพยอมก็ไม่ส่งกลิ่นหอม มลิวัลย์ยังพ่ายกลิ่นยอม เพราะสับสนห้อมล้อมหัวใจ ไม่รับรู้อะไรรอบตัวแล้วสับสนนนนน
13 มิถุนายน 2548 16:53 น. - comment id 479402
อย่าสับสนไปเลยนะคนดี ถึงยังงัยปีนี้พี่ก็ขอ... แหงม ๆ .... 5 5
13 มิถุนายน 2548 19:33 น. - comment id 479450
รุ่งอรุณมาเยือนเยี่ยมบ้านนา เสียงนกป่าการ้องก้องสลอน คนบ้านนอกแสนสุขใจในดงดอน มิเดือดร้อนโรยแรงรีบแข่งใคร แต่ในกรุงอรุณรุ่งมายามเยี่ยม ต้องตระเตรียมให้พร้อมก่อนจะสาย ล้วนรีบเร่งมิหยุดยั้งทั้งหญิงชาย แสนวุ่นวายร้อนรนคนในเมือง
13 มิถุนายน 2548 19:45 น. - comment id 479453
จวบทิวาราตรีที่สับสน เวียนวกวนวุ่นวายเหนื่อยหน่ายแหนง เราเกิดมาทำไมใจคลางแคลง แก้วนีดามาแถลงให้แจ้งที..
13 มิถุนายน 2548 21:47 น. - comment id 479544
.... เป็น.. อรุณรุ่ง.. ที่เรนเห็น..และชินตา..ด้วยดิคะ ..
13 มิถุนายน 2548 21:48 น. - comment id 479546
พูดถึงความวุ่นวายแล้ว ผมคิดว่ามันเริ่มตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้วล่ะครับ แต่น้อยหน่อย พอคลอดออกมานะ ยิ่งนานๆก็ยิ่งวุ่นมากขึ้นเรื่อยๆ ใจเราเท่านั้นดับมันได้จ้า แก้วประเสริฐ.
13 มิถุนายน 2548 22:29 น. - comment id 479555
ไม่ฟัง ไม่เห็น ไม่พูด ไม่คิด..อย่างน้อยวันละหนึ่งชั่วโมง.. ทำได้ คุณจะมีเวลาของความสุข สวัสดีครับ
13 มิถุนายน 2548 23:31 น. - comment id 479572
ด้วยห่วงใยสุขภาพทราบแล้วเปลี่ยน จึงวนเวียนมาบอกกล่าวเจ้าจอมขวัญ ว่าทุกวันแสนห่วงนักรักรำพัน แถมทุกวันเฝ้าคิดถึงคนึงคอย คิดถึงและห่วงใยเสมอนะค่ะ
14 มิถุนายน 2548 09:39 น. - comment id 479680
สูดหายใจสุดลึกนึกถึงฝัน เมื่อคืนนั้นฝันดีมีผีหลอก แล้วไปมาเผลอหลับฝับกลับกลอก ผีที่หลอกยั้วเย้าเราคือเธอ ตื่นมาเห็นอรุณของนีดาทำให้นึกถึงฝันเลย อิอิ
14 มิถุนายน 2548 12:30 น. - comment id 479774
คนรับคงปลื้มใจจนยิ้มแก้มปริแล้วจ๊ะ ....................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
14 มิถุนายน 2548 12:39 น. - comment id 479791
แวะมาส่งยิ้ม
14 มิถุนายน 2548 12:53 น. - comment id 479804
ให้คุณฟ้าสีครามค่ะ แล้วนี่ให้แก้วนิดาค่ะ
14 มิถุนายน 2548 14:20 น. - comment id 479844
งานงามมากขอรับ .. .. .. สวัสดีขอรับ
14 มิถุนายน 2548 17:18 น. - comment id 479897
ชอบมากค่ะเพราะมาก
15 มิถุนายน 2548 09:34 น. - comment id 480058
ตอบ บางคนเรียกผมว่าทะเลสีน้ำเงิน ค่ะ ความเอยความคิดถึง ณ ค่ำคืนหนึ่ง บางคนเรียกผมว่าทะเลสีน้ำเงิน 13 มิ.ย. 48 - 16:50 ค่ะ...ความคิดถึงที่มีให้กับแม่หวานใจ.....ทะเลสีน้ำเงิน..ก็คงจะมีความคิดถึงแบบนี้ให้กับใครสักคนเราเชื่อว่าท่านก็มีค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ
15 มิถุนายน 2548 09:38 น. - comment id 480059
ตอบ idaho ค่ะ ราตรีประดับดาวร่วงแล้ว แก้วพยอมก็ไม่ส่งกลิ่นหอม มลิวัลย์ยังพ่ายกลิ่นยอม เพราะสับสนห้อมล้อมหัวใจ ไม่รับรู้อะไรรอบตัวแล้วสับสนนนนน idaho 13 มิ.ย. 48 - 16:52 ตลอดราตรีท้องฟ้ามีดาว ตลอดเวลาดอกแก้วยังมีกลิ่นหอม มลิวัลย์หรือจะพ่ายเจ้าดอกพยอม แต่แก้วนีดามิสับสนตรงคิดถึงเธอ จริงหรือเปล่าจ๊ะไอช์ที่ไม่รับรู้อะไรรอบๆตัวนะจ๊ะ......
15 มิถุนายน 2548 09:40 น. - comment id 480060
ตอบ ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น ค่ะ อย่าสับสนไปเลยนะคนดี ถึงยังงัยปีนี้พี่ก็ขอ... แหงม ๆ .... 5 5 ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น 13 มิ.ย. 48 - 16:53 ไม่สับสนหรอกจ๊ะที่รัก แน่นอนจ๊ะว่า ปีนี้เหมียวต้องมาขอแหงมๆ.....คิก ๆ ๆ
15 มิถุนายน 2548 09:44 น. - comment id 480061
ตอบ มนต์กวี ค่ะ รุ่งอรุณมาเยือนเยี่ยมบ้านนา เสียงนกป่าการ้องก้องสลอน คนบ้านนอกแสนสุขใจในดงดอน มิเดือดร้อนโรยแรงรีบแข่งใคร แต่ในกรุงอรุณรุ่งมายามเยี่ยม ต้องตระเตรียมให้พร้อมก่อนจะสาย ล้วนรีบเร่งมิหยุดยั้งทั้งหญิงชาย แสนวุ่นวายร้อนรนคนในเมือง มนต์กวี 13 มิ.ย. 48 - 19:33 ก็แบบนี้ละค่ะ มนต์กวี ชีวิตของคนในเมืองหลวง จะต่างจากชีวิตของคนในต่างจังหวัดมาก.....มันทำให้เราอยากจะกลับบ้านใจจะขาด.....แต่ก็ต้องทน......เพราะงาน...และหน้าที่...แต่สุดท้ายเราไปอยู่ต่างจังหวัดแน่นอน.....เฮ้อ...เบื่อกรุงเทพฯที่สุดในโลกเลยตอนนี้..
15 มิถุนายน 2548 09:48 น. - comment id 480064
ตอบ dark side of mind ค่ะ จวบทิวาราตรีที่สับสน เวียนวกวนวุ่นวายเหนื่อยหน่ายแหนง เราเกิดมาทำไมใจคลางแคลง แก้วนีดามาแถลงให้แจ้งที.. dark side of mind 13 มิ.ย. 48 - 19:45 คนเราเกิดมาใช้กรรมกันมั่งค่ะ......ถึงต้องมาต่อสู้ดิ้นรนกันแบบนี้.....ทำบุญและทำความดีกันเยอะๆแล้วกันค่ะจะได้สบายใจ.....ไม่รู้ว่าจะแถลงได้ถูกใจ dark side of mind หรือเปล่านะค่ะ
15 มิถุนายน 2548 09:51 น. - comment id 480066
ตอบ เรนโมเมจัง ค่ะ เป็น.. อรุณรุ่ง.. ที่เรนเห็น..และชินตา..ด้วยดิคะ .. เรนโมเมจัง.. 13 มิ.ย. 48 - 21:47 ค่ะ....น้องเรนเป็นเด็กกรุงฯนี้ค่ะ......เลยชินกับชีวิตแบบนี้......พี่แก้วนีดาก็ชินกับมันแล้วค่ะ..เพราะว่าเข้ามาอยู่กรุงเทพฯตั้ง 20 ปีแล้วมังจ๊ะ...
15 มิถุนายน 2548 09:53 น. - comment id 480067
ตอบ แก้วประเสริฐ ค่ะ พูดถึงความวุ่นวายแล้ว ผมคิดว่ามันเริ่มตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้วล่ะครับ แต่น้อยหน่อย พอคลอดออกมานะ ยิ่งนานๆก็ยิ่งวุ่นมากขึ้นเรื่อยๆ ใจเราเท่านั้นดับมันได้จ้า แก้วประเสริฐ. แก้วประเสริฐ 13 มิ.ย. 48 - 21:48 คงจะจริงอย่างที่ลุงแก้วบอกมั่งค่ะ........ก็เด็กเล็กๆที่อยู่ในท้องยังต้องดิ้นเลยนี้ค่ะลุงแก้ว....คิกๆๆๆ
15 มิถุนายน 2548 09:55 น. - comment id 480068
ตอบ ผู้เฒ่า....โง่งม ค่ะ ไม่ฟัง ไม่เห็น ไม่พูด ไม่คิด..อย่างน้อยวันละหนึ่งชั่วโมง.. ทำได้ คุณจะมีเวลาของความสุข สวัสดีครับ ผู้เฒ่า....โง่งม 13 มิ.ย. 48 - 22:29 ใดใดในโลกล้วนอนิจัง จริงๆค่ะท่านผู้เฒ่า......ทำได้ดังที่ท่านผู้เฒ่าบอก จิตก็สบายได้ 1 ชั่วโมง......แต่ถ้าปลงได้ตลอดเวลา......จิตจะสุขอยู่ตลอดค่ะ
15 มิถุนายน 2548 09:58 น. - comment id 480070
ตอบ พี่หญิงไร้เงา ค่ะ ด้วยห่วงใยสุขภาพทราบแล้วเปลี่ยน จึงวนเวียนมาบอกกล่าวเจ้าจอมขวัญ ว่าทุกวันแสนห่วงนักรักรำพัน แถมทุกวันเฝ้าคิดถึงคนึงคอย คิดถึงและห่วงใยเสมอนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงา 13 มิ.ย. 48 - 23:31 ขอกอดให้ชื่นใจก่อนนะค่ะพี่หญิง......... คิดถึงจึงมาขอกอด มาอ้อนออดพี่หญิง บอกว่ารักพี่จริงจริง พี่หญิงคนดีที่น่ารัก ขอบคุณพี่หญิงไร้เงามากจ๊ะที่นำทุกความห่วงใยมาให้กับแก้วนีดา......รักพี่หญิงมากๆๆจ๊ะ
15 มิถุนายน 2548 10:01 น. - comment id 480073
ตอบ ผลิใบสู่วัยกล้า ค่ะ สูดหายใจสุดลึกนึกถึงฝัน เมื่อคืนนั้นฝันดีมีผีหลอก แล้วไปมาเผลอหลับฝับกลับกลอก ผีที่หลอกยั้วเย้าเราคือเธอ ตื่นมาเห็นอรุณของนีดาทำให้นึกถึงฝันเลย อิอิ ผลิใบสู่วัยกล้า 14 มิ.ย. 48 - 09:39 สงสัยจะเล่าเรื่องผีไม่จบเปล่าจ๊ะผลิใบสู่วัยกล้า เลยเก็บเอาไปฝันถึงเลยแบบนี้........ผีนะไม่ชอบหลอกคนหรอกจ๊ะแต่คนสิกับชอบหลอกผี.....คิกๆๆ.....เอมันอย่างไงหว่าาาา
15 มิถุนายน 2548 10:03 น. - comment id 480075
ตอบ ลี่...ชวนมาเยือน ค่ะ คนรับคงปลื้มใจจนยิ้มแก้มปริแล้วจ๊ะ ....................................................... ลี่...ผู้มาเยือน . ลี่...ชวนมาเยือน 14 มิ.ย. 48 - 12:30 ยายฟ้าสีโครมครามนะเหรอจะยิ้มแก้มปริ.......เฮ้อ......เมื่อคืนก็งอนให้กับเราอีกรอบใหญ่เลยละไม่ว่า..5 5 5......แม่หวานใจของแก้วนีดาคนนี้นะเธอแสนงอนจ๊ะ ลี่...ชวนมาเยือน
15 มิถุนายน 2548 10:05 น. - comment id 480077
ตอบ ค่ะ แวะมาส่งยิ้ม ขอโทษครับ...ผมเมา 14 มิ.ย. 48 - 12:39 วุ้ยยยย...วันนี้คนเมาไม่เมาแหะมันเกิดอะไรขึ้นหว่าาาา แต่เวลาที่ท่านไม่เมานะ...ท่านน่ารักมากนะจ๊ะ..รู้ตัวไหมคนชอบเมา..5 5 5
15 มิถุนายน 2548 10:08 น. - comment id 480079
ตอบ เพียงพลิ้ว ค่ะ ให้คุณฟ้าสีครามค่ะ แล้วนี่ให้แก้วนิดาค่ะ เพียงพลิ้ว 14 มิ.ย. 48 - 12:53 ต้องขอบคุณแทนแม่หวานใจด้วยนะค่ะ..สำหรับดอกไม้สวยๆที่เพียงพลิ้ว นำมามอบให้กับฟ้าสีคราม.......แก้วนีดาต้องขอบใจมากเลยจ๊ะสำหรับดวงใจที่เพียงพลิ้ว นำมามอบให้.....จะเก็บรักษาเอาไว้อย่างดีเลยจ๊ะคนน่ารัก...
15 มิถุนายน 2548 10:10 น. - comment id 480080
ตอบ เมจิคเชี่ยน ค่ะ งานงามมากขอรับ .. .. .. สวัสดีขอรับ เมจิคเชี่ยน ขี้เกียจลอคอิน 14 มิ.ย. 48 - 14:20 ขอบคุณเมจิฯมากค่ะที่ ขี้เกียจลอกอิน...แต่ไม่ขี้เกียจมาหาแก้วนีดา......คนอะไรน่ารักจริงๆๆ..
15 มิถุนายน 2548 10:12 น. - comment id 480082
ตอบ ดอกหญ้า ค่ะ ชอบมากค่ะเพราะมาก ดอกหญ้า 14 มิ.ย. 48 - 17:18 ขอบคุณมากจ๊ะ ดอกหญ้า......ที่มาอ่านและชอบกลอนบทนี้.......
15 มิถุนายน 2548 12:23 น. - comment id 480162
รักนะ รักมากมาย รักด้วยใจจริง จริง แม้ทิวานี้วุ่นวายทุกสิ่ง แต่เรื่องจริง คือคิดถึงเธอ อ่านะ...
17 มิถุนายน 2548 10:31 น. - comment id 480831
ตอบ ลอยไปในสายลม ค่ะ รุ่งทิวานี้คิดถึงกันจริงหรือ หรือว่าคือแค่คำนำมาปลอบ คือคำที่แค่นำมามอบ คือคำตอบขอบคุณ ที่คิดถึงกัน ขอบคุณมากจ๊ะ ลอยไปในสายลม