ถือดอกไม้ สีหวาน หวาน ยืนรอท่าเทอไม่มา.. ยืนนาน นาน นึกรำคาญตัวเองเกรงมาไว .............. แดดแผดเผาเหล่าดอกไม้ให้เริ่มเฉา คนก็เศร้า ..นั่งนอนรอจะไม่ไหว ใจยังยิ้มที่เทอมาไม่ไวไว คงเพราะให้ยุ่งยากอยู่ กับหมู่งาน .. สิบสี่นาฬิกา..จะห้าสิบ เสียบกระซิบจากท้องก้องกังวาล มันหิวโหยครวญคร่ำน่ารำคาญ ใจเจ้ากรรม..เคยชื่นฉ่ำกลับช้ำใจ เธอมาแล้ว สิบสาม นอ.หมอพามา สวยสง่า ใครไป-มา ก็หลงใหล เหมาะกันยิ่ง หมอ'เมริกัน - พยาบาลไทย ทิ้งคนไข้ ..ใจพิการ ตลอดกาล...เอย
11 มิถุนายน 2548 11:39 น. - comment id 478380
สวัสดีครับ เข้าใจแต่งนะคัรบ สบายดีไหม ไม่เจอกันนานเลย
11 มิถุนายน 2548 11:48 น. - comment id 478387
.. ผมไม่ค่อยถูกกับโรงบาลเท่าไร 30 บาท รักษาทุกโรค มันก็ดีหรอก แต่ไปทีไร คุณหมอก็ให้แต่ยาพาลาฯมากิน แต่บางครั้งก็เคยมีนะครับ ที่หมอนัด แล้วเราไปนั่งรอ. รอ.. รอ ผมก็เข้าใจหมอท่านคงงานยุ่ง แต่ก็รู้สึกหงุดหงิดเหมือนกัน
11 มิถุนายน 2548 12:18 น. - comment id 478402
ana eiei
11 มิถุนายน 2548 13:06 น. - comment id 478444
....เทอ.. หรือ เธอ..ครับ ที่จับได้ คนไข้..ใจพิการ ที่วานบอก ใจพิการนานไปไม่ดีหรอก รีบหนีออกจากคนไข้..ก่อนตายไว... ....................สวัสดีครับ.................
11 มิถุนายน 2548 18:49 น. - comment id 478559
อย่าเพิ่งใจพิการเลยค่ะ แวะมาอ่านงานแป๋งค่ะ