หน้าส่วนตัว
. ** แด่เธอ...วาดตะวัน **
เปิดน้ำไหลไล้ร่างล้างคราบเมือก
ซึ่งกลิ้งเกลือกหญิงนี้ โลกีย์ฉาว
ขัดถูไปไร้ผลมิพ้นคาว
กับเรื่องราววกวนจนวุ่นวาย
แค่สนุกวันวันไม่หวั่นหมอง
เพื่อสนองชีวิตตามจิตหมาย
โอบชายควงลวงล่อมิขออาย
ช่างมากมายหลากล้นบนเส้นทาง
ลูกผัวใครไม่สนทนด้านหน้า
แม้นชั่วช้าไปบ้าง ช่าง อย่าขวาง
ขอแต้มเติมเพิ่มสีที่จืดจาง
จากคนร้างร้อนรุ่มไฟสุมทรวง
หน้าไร้ยางช่างมันจะรั้นเกี่ยว
พาตัวเหนี่ยวนำไปไกลสุดสรวง
ทอดสวาทบาดจิตเพียงคิดลวง
แล้วนำบ่วงลวงล่อเข้าต่อใจ
โลกีย์คาวพราวสะบัดช่างบัดซบ
พร้อมฝังกลบซ่อนใต้ใบหน้าใส
ส่งสายตาว่าซื่อสื่อออกไป
ครอบงำให้ใจระอุแสนทุรน
แล้วมาถึงวันนี้ ที่พบเขา.....
ใจเริ่มเศร้ามืดมัวหวั่นกลัวผล
อยากสลายกลายห่างจากร่างตน
แต่ไม่พ้นคนบาปต้องสาปคาว
ชุ่มน้ำราดสาดล้างมิจางหมด
ฝักบัวรดแช่อ่างมิห่างฉาว
เหม็นกลิ่นโฉ่โลกีย์ที่ปวดร้าว
น้ำตาสาวกราวร่วง ในห้วงตรม
ยอมจำนนคนบาป..คำสาปติด
รับว่าผิดกล้ำกลืนแสนขื่นขม
มิคิดก่อนย้อนไม่ได้ใจระทม
ทุกข์ห่อห่มขมเพราะพลาด...วาดตะวัน
*************
........................................................................................................................
วันนั้น...เมื่อได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงที่มีลูกผัวอยู่แล้ว แต่ยังสำส่อนมิรู้จบ...
และเมื่อเธอมาปักใจรักผู้ชายไร้คุณธรรมอีกหนึ่งคน...
จะทำอย่างไรกับรักที่เหลวแหลกของเธอ
สมเพทและเวทนา....
กอกก 10 มิ.ย. 2548 11:18 น. - ID 77125 
1884
45
0
10 มิถุนายน 2548 12:03 น. - comment id 477901
เนื้อหารันทด สลดใจเหลือเกินครับ บางอย่างไม่น่าเกิดมันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น บนโลกกลมๆใบนี้
10 มิถุนายน 2548 12:03 น. - comment id 477902
อึ้งไปเลยค่ะ... มาค้านคำพี่ปรายที่บอกว่า... งานพี่ \" ก็งั้น ๆ...\" ขอค้าน ขอค้าน..คิดถึงค่ะ
10 มิถุนายน 2548 12:09 น. - comment id 477909
ความผิดพลั่งในครั้งอดีต คงไม่ผิดมากไปถ้ามิใช่พ่อเขา แต่นี้เพราะเธอทำตัวหลงเมวเมา ครั้นพบรักเขาเข้าต้องเศร้าตรม อดีตที่แก้ไขไม่ได้จะโทษใครถ้าไม่ใช่ตัวเอง.........นี้แหละผลของการกระทำในวัยรุ่นที่มิได้คิดหน้าคิดหลังให้ดี.......ชอบทำตามประเพณีของชนต่างชาติ......ที่เห็นว่าดีในสังคมที่เลว......ครั้งพอคิดได้ทุกอย่างก็สายเกินแก้ไขได้......เพราะว่า....เวลาที่ผ่านเลยไปแล้วไม่สามารถย้อมกลับมาให้แก้ไขมันได้ไง........ขอให้เด็กวัยรุ่นโดยเฉพาะผู้หญิง..จงคิดกันให้มากๆๆก่อนจะปล่อยตัวปล่อยใจทำอะไรลงไปเพราะเห็นแค่ความสนุกชั่วข้ามคืนจากผู้ชายและจากใจที่คิดแค่อยากจะทดลอง.........ไม่ดีแน่ถ้าต่อไปชีวิตจะต้องมาพังลงเพราะการกระทำที่ไม่ดีในอดีต.....เฮ้อ........เด็กสาวรุ่นใหม่เธอใจกล้ากันจังเน้อ......พี่ปรายว่าไหมค่ะ......
10 มิถุนายน 2548 12:13 น. - comment id 477911
คุณ กอกก ค่ะ
ไม่ทราบว่า จะเรียกย่อ
ว่า คุณกอ หรือ คุณกก ดีล่ะ 
.........ชีวิตมีสิ่งที่อัศจรรย์รออยู่เสมอนะคะ
สำหรับ วาดตะวัน..ความฝันใหม่จะนำเธอผู้นั้น
ไปพบอ้อมใจที่เอื้ออาทร..เชื่อสิจะต้องมีค่ะ
ไม่มีใครห้ามความฝันของใครได้..
เพราะชีวิต คืออัศจรรย์..หากมีรักแท้สักครั้ง
ผู้ให้โอกาสกำลังรอเวลาปรากฏ
10 มิถุนายน 2548 12:52 น. - comment id 477931
โลกีย์คาวพราวสะบัดช่างบัดซบ คาวโลกีย์เด่นชัดช่างบัดซบ ไหนๆมาแล้ว เอาสักวรรค..เดี๋ยวจะว่า คูไม่ค่อยทำงาน.. เดินเรื่องได้ดีครับ..แต่วาดตะวันน่ะ..ชื่อผมนะ.สงสัยต้องทวงค่าลิขสิทธิ์.. เรื่องนี้เขียนได้ดีกว่าหลายๆเรื่องที่ผ่านมา คำและความหมายกระชับขึ้น..ยินดีด้วยครับ อีกหน่อย.จะมีคนเขียนกลอนสตรีเพิ่มขึ้นอีกแน่นอน..สวัสดีนะครับ รักษาสุขภาพด้วย..มีโอกาส จะเลี้ยงปลิงทะเลน้ำแดงที่ชอบครับ..
10 มิถุนายน 2548 12:53 น. - comment id 477932
อดีตคืออดีต อนาคต คืออนาคต อยู่ใจของเรา ใช่ไหม พี่
10 มิถุนายน 2548 12:55 น. - comment id 477934
สวัสดีค่ะคุณต่อ... พี่ปรายมักเป็นคนที่ต้องเข้าไปพบปัญหาชีวิตของคนมากมาย อาจเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนโยน จึงมักจะห่วงใยคนรอบด้าน พบว่าชีวิตคนบนโลกนี้ บางครั้งละครน้ำเน่ายังสู้ไม่ได้เสียด้วยซ้ำ และเชื่อว่าทุกปัญหาน่าจะมีทางแก้ไขนะคะ ไม่เร็วก็ต้องช้า หากไม่แก้ที่ปัญหา ก็น่าจะแก้ที่ตัวเรา หรือหากเราไม่คิดที่จะแก้ ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามชะตา ล่องลอยไร้จุดหมาย... ดุจ..คนที่ไร้จุดยืน ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงช่างฝัน... ปลื้มใจกับคำว่า อึ้ง.... พอรับรู้เรื่องราวของผู้หญิงคนนี้ สมองตื้อไปหลายวัน แล้วก็บอกตัวเองว่าอยากเขียนกลอนให้เธอ ขอบคุณนะคะ ที่มาทักทายกัน คิดถึงจ้ะ สวัสดีค่ะคุณแก้วนิดา... สังคมและวัฒนธรรมที่เปลี่ยนแปลงไป ทำให้คนเราประพฤติตัวเปลี่ยนไป แต่ทุกคนที่ผิด ยังพอมีโอกาสแก้ไขได้ใหม่ แต่กรณีของวาดตะวัน คงไม่มีโอกาสเป็นแน่เพราะ.. สังคมครอบครัวมีกรอบล้อมอยู่ คงต้องทำใจอย่างเดียวเท่านั้น ในกรณีนี้.. ขอบคุณน้องแก้วมากนะ ที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น คิดถึงค่ะ สวัสดีค่ะคุณช่อชงโค... เรียกกอกกว่า..ปราย..ดีไหมคะ กรณีของวาดตะวัน...เป็นปัญหาที่ไม่มีทางออกเลยค่ะ เมื่อคนที่เป็นพ่อ ตอนนี้ก็ยังอุปการะเธออยู่ พอเธอพบคนที่พร้อมฉุดเธอให้พ้นทางบาปนั้น ปรากฏว่าตราที่ประทับไว้ กลับไม่สามารถลบล้างเพื่อให้จางลงได้เลย รักระหว่างเธอและเขาคนนั้นก็ช่างมากมาย แต่สังคมไทย..ยอมรับเรื่องนี้ได้ยากเหลือเกินค่ะ ขอความอัศจรรย์มาปรากฏ ให้เธอลืมเขาโดยเร็ว และพบคนใหม่ที่จะมาชุบเธอได้อีกสักหน ตอนนี้ก็แค่ให้เธออยู่อย่างสงบและนิ่งๆ ไปก่อนเท่านั้น อย่าทุรนและทุราย... ขอบพระคุณคุณช่อ..มากนะคะที่มาทักทายกัน
10 มิถุนายน 2548 13:18 น. - comment id 477941
แวะมาอ่านครับเจ๊..แต่มิขอออกความเห็นนะครับ...
10 มิถุนายน 2548 13:26 น. - comment id 477945
ผู้หญิง พศ. นี้ เขาไม่แคร์แล้วละ ผมรู้จักคนเชียงใหม่ เขาเป็นญาติกับคนที่ผมจเล่าให้ฟัง ลูกชายแต่งงานอยู่กินกับภรรยาที่งดงามมาอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ของฝ่ายชาย จนมีบุตรแล้ว 1 คน แต่เชื่อไหมว่า ต้องเลิกจากกัน เพราะฝ่ายญิง ไปสัมพันธ์สวาทกับพ่อของฝ่ายชาย เดี๋ยวนี้ ลูกสะใภ้ก็อยู่กับพ่อ ลูกชายก็ไปแต่งงานใหม่ อิอิ โลกปัจจุบันครับ แนะนำเธอไปเอะว่า พศ.นี้เขารับกันได้ อิอิ
10 มิถุนายน 2548 13:28 น. - comment id 477947
โดนใจค่ะ แม้ใครอาจหมิ่นไร้ค่ำไร้ศักดิ์ศรี มิได้เป็นสตรีนางในฝัน เกลือกกลั่วคาวคลุ้งน่าหวาดหวั่น คำประณามหยามนั้นจำขึ้นใจ แต่ทุกสิ่งทำไปใช้ไร้เหตุ ดั่งอาเพศเกิดก่อให้หวาดไหว การกระทำคอยย้ำกรรมแห่งไฟ เผาฤทัยราวร้าวเศร้าเกินทน
10 มิถุนายน 2548 14:01 น. - comment id 477986
ทุกชีวิตเกิดมาย่อมอยากมี อยากดีพร้อม และหาได้ยากนักที่ชีวิตไหนตั้งใจจะเดินไปในทางที่ไม่ถูกจริตตั้งแต่ต้น... ทุกการตัดสินใจในการใช้ชีวิตแต่ละช่วง มักคิดว่าเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดในวินาทีนั้นแล้วเสมอ แม้ถึงว่าเมื่อเวลาผ่านความเป็นไปในวันวานจะเป็นตราบาปและคราบคาวในวันนี้ที่ได้แต่เสียใจ.... พี่เขียนงานได้กินใจนักครับ แต่ด้วยใจเชื่ออันบริสุทธิ์ถึงเธอผู้นั้นครับ ตราบเท่าที่ตั้งใจดีและมีวันที่ปรารถนาจะเป็นไปในทางที่คิดว่าชอบแล้วในวันนี้ เชื่อมั่น เชื่อใจ และศรัทธา ความอัศจรรย์ยังไม่เคยเป็นแค่ตำนานที่ไร้โอกาสเกิดขึ้นได้อีก... ส่งกำลังใจแก่เธอ.. ทุกชีวิตเกิดมาใช่ว่าจะมีแต่วันที่มืดหม่นเสมอไป วันที่สดใสกำลังรอคุณ ซึ่ง อาจอยู่เบื้องหน้าก็เป็นไป คุณวาดตะวัน
10 มิถุนายน 2548 14:03 น. - comment id 477989
10 มิถุนายน 2548 14:09 น. - comment id 477995
10 มิถุนายน 2548 14:16 น. - comment id 478006
หวังว่าคงไม่มีชื่อผม ในคนเหล่านั้นนะครับ ผมไม่รู้ครับ ผมมาวววววอดีตคงแก้ไม่ได้ ปัจจุบันสำคัญกว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุดละกัน.. ขอเป็นกำลังใจให้ครับ....
10 มิถุนายน 2548 14:20 น. - comment id 478008
ถ้าเขารักเธอ เขาต้องรักในความเป็นเธอในปัจจุบันค่ะ อดีตนั้น บางทีเป็นเรื่องที่อยากลบออกไปจากความทรงจำ
10 มิถุนายน 2548 14:33 น. - comment id 478019
เห็นด้วยกับคุณอัลค่ะ อดีตผ่านมาแล้ว ไม่ควรนึกถึง เราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราสามารถทำปัจจุบันให้ดีได้
10 มิถุนายน 2548 15:00 น. - comment id 478027
อยากให้เป็นแค่การนอนหลับและฝันไปของคุณวาดตะวัน......... ครั้นพอตื่นขึ้นมาจะได้มีความรู้สึกเพียงแค่ฝันไปเท่านั้น.....
10 มิถุนายน 2548 14:56 น. - comment id 478044
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า... เอาค่ะ..มีอะไรมาฝากก็ขอรับหมด ว่าแต่วรรคเดียวเองหรือ..ขี้เกียจตรวจงานกระมังคะ งานคงยุ่งมากใช่ไหมคะ ได้ข่าวว่ากำลังจะเพาะขยายต้นระทม อุ๊ย ต้นลั่นทม เพื่อแจก... เอ๊ย...ขาย ขอต้นนะคะ ค่าลิขสิทธิ์ชื่อ วาดตะวัน* ขอติดก่อนนะคะ ( เกาหัว..เป็นชื่ออะไร ของใคร แต่เมื่อไหร่หว่า ) ตอนนี้ไม่ชอบปลิงทะเลน้ำแดงแล้วค่ะ แต่ชอบปลิงทะเลผัดเผ็ดกระเพรามากกว่า ค่อยมีรสชาติหน่อย แต่หาทานยาก เปลี่ยนเป็นปลาหมึกผัดเผ็ดกระเพราก็แล้วกัน ต้องพรมเหล้าหน่อยดวยนะ ...อิ้ อิ้ ขอบคุณค่ะ ที่มาเยี่ยมเยียนกัน สวัสดีค่ะน้องยศ... ใช่ค่ะ ..ทุกอย่างอยู่ที่ใจเรา พี่ก็เป็นคนทันสมัยค่ะ ไม่ค่อยยึดติดกับอะไรมากหรอก ปล่อยๆ ไปเสียบ้าง ชีวิตคงน่าอยู่มากขึ้นนะคะ คิดถึงยศนะ.. สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้... เหนื่อยมากไหมคะ บินมานาน.. พักก่อนก็ดีนะ .. ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน สวัสดีค่ะคุณพฤหัส กฤษชยรักษ์... เรื่องที่คุณเล่ามา สุดยอด...เหลือเชื่อเลยค่ะ งง..สุดๆ แล้วเจ้าหลานชายเรียกสามีใหม่ของแม่ว่าอะไรคะ..ปู่หรือพ่อ มันเป็นชีวิตที่แย่มากนะคะ สงสารหลานชายคนนั้น จะโตมาด้วยสภาพจิตใจเช่นใด งานนี้..ปรายไม่กล้าบอกหรอกค่ะ ว่าคนสองคนนั้นแย่มาก.. ลืมทุกอย่าง...เพียงเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น มีคนเช่นนี้มากๆ โลกนี้คงวุ่นวายสิ้นดี ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน สวัสดีค่ะน้องไอซ์.. ชีวิตคนเรา... บางครั้งก็เหมือนเลือกไม่ได้นะ แต่จริงๆ แล้วเลือกได้ค่ะ ไม่เช่นนั้น โลกนี้คงวุ่นวายสิ้นดี เพราะการที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจนี่แหละ กรณีของเรื่องนี้.พี่ก็มองว่าควรทำใจ จากลาทั้งสองคนนั่นแหละ เริ่มต้นที่ความนิ่ง แล้วค่อยว่ากันใหม่ค่ะ ทอดเวลาออกไปให้นานก่อน เผื่อทางออกที่ดีจะมีมาหา คิดถึงไอซ์..เจ้าค่ะ สวัสดีค่ะคุณแทน... คุณแทนเชื่อไหม.. ว่าพี่ดีใจนะ ที่เอาเรื่องนี้มาระบายเป็นกลอน อย่างน้อยพี่ก็ยังได้รับฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆ หลายคน เรื่องอดีต คงไม่ต้องพูดถึง เพราะผู้ชายไม่ได้ยึดติดอะไรตรงนั้นค่ะ แต่ปัจจุบันสิ....คุณวาดตะวันไม่กล้าไปพบหน้าพ่อของผู้ชายเมื่อผู้ชายจะพาไปเปิดตัว คิดแค่นี้ พี่ก็ปวดหัวหนึบเชียว กรรม..จริงๆ เชียว งานนี้ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณภูวดินทร์... โดยส่วนตัวแล้วเธอนิสัยดีค่ะ แต่ที่มาเสเพลแบบนี้ พี่คิดว่าน่าจะมาจากอะไรสักอย่าง กรรม.ของเธอค่ะ เธอบอกว่าหากรู้..เธอจะไม่เป็นเช่นนี้เลย ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะนายเมา...เอิ๊กกกก..กก.ก จ้ะ..เธอกำลังทำปัจจุบัน ให้ดีที่สุดจ้ะ แต่หาทางออกยากจัง เรื่องมันยาวเน๊อะ ไปกินเหล้ากันดีกว่า เอิ๊กก..กก.ก ขอบใจจ้าที่ไม่ลืมกัน สวัสดีค่ะคุณอิม... โลกปัจจุบัน...ไม่มีใครมาคิดเล็กคิดน้อยเรื่องนี้แล้วล่ะค่ะ ปัญหาอยู่ที่ว่า ขณะนี้พ่อของผู้ชายเลี้ยงดูเธออยู่ แล้วเธอจะกล้าไปพบพ่อของผู้ชายหรือ เมื่อผู้ชายนั้นจะพาไปให้รู้จักกับพ่อของขาเป็นทางการ สังคมครอบครัวที่ผูกพันกัน ลำบากค่ะที่จะทำใจ เพราะผู้หญิงคนนี้ยังมีสามัญสำนึกที่ดีไงเล่าคะ เธอจึงละอายใจ... จนต้องมาตรึกตรอง หาทางที่ดี เพื่อจะเดินต่อไป หากเธอเพียงแค่สิ้นคิดสักหน่อย.. เอาความต้องการของหัวใจเป็นที่ตั้ง.. อะไรๆ ก็คงมายั้งเธอไม่ได้.. ปัญหาอีกมากมายจะตามมา แน่นอน ทักทายคุณอิม..ด้วยความคิดถึงนะคะ สวัสดีค่ะน้องมัท... ค่ะ..อย่างที่ได้พูดกันไว้ เราไปแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่สามารถทำปัจจุบันให้ดีได้ จึงต้องมีสติ ในการแก้ปัญหา เรื่องนี้เป็นปัญหาสองชั้นค่ะ ซับซ้อนเกินแก้ไข.. คุณมัทดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
10 มิถุนายน 2548 15:09 น. - comment id 478047
สวัสดีค่ะคุณไก่... ข้าม..เฉยเลย อย่าน้อยใจนะคะ พบหน้าจะให้หอมแก้ม...เมื่อคืนถึงว่าสิ..ทำไมนอนหนาวจัง เพราะน้องไก่ พาพี่ไปเล่นน้ำตกนี่เอง ความจริงเป็นนางพราย ลอยคอรอรักอยู่กลางทะเล แต่ตอนนี้แอบหนีมาเล่นน้ำตกกับคุณไก่เสียแล้ว สนุกจัง คืนนี้หนีไปเล่นกันอีกนะ.. พบกันช้าหรือเร็ว ไม่สำคัญเท่ากับความจริงใจที่มีต่อกันหรอกค่ะ ความรู้สึกจะบอกค่ะ ว่าคนนี้คือคนที่เรียกว่า ใช่* และพี่ปรายจะบอกว่า... ดีใจค่ะ ดีใจมากที่ได้รู้จักคุณไก่.. คิดถึงนะคะน้องสาว..
10 มิถุนายน 2548 15:12 น. - comment id 478050
อ่านแล้วเห็นใจ วาดตะวัน ปัญหา อย่างนี้ จะหาทางออกอย่างไรดี แต่ ปัญหา ก็ มิใช่ความล้มเหลว ในชีวิต ต้องมีสักทาง ที่ดีที่สุด
10 มิถุนายน 2548 15:28 น. - comment id 478061
ใดใดในโลกล้วน.....อนิจจัง ทุกสิ่งย่อมผุพัง.........เสื่อมสิ้น ทำดีพอมีหวัง............เป็นที่พึ่งนา ทำชั่วตัวด่าวดิ้น........สู่ห้วงอบายภูมิ สวัสดีครับคุณกอกก...แต่งได้เยี่ยมมากครับ
10 มิถุนายน 2548 15:45 น. - comment id 478068
พี่ปรายจ๋า.. กลอนบทนี้สื่อได้กินใจยิ่งนัก.. ดาขอให้ชีวิตของวาดตะวัน พบทางที่สดใสนะค่ะ.. คิดถึงพี่ปรายจังค่ะ..อิอิ.. อยากกินทุเรียนๆๆๆๆๆ
10 มิถุนายน 2548 16:12 น. - comment id 478088
เห็นใจค่ะ...แล้วเขาจะยอมรับเธอได้ไหม.. ต้องให้เขาคนนั้นตอบแล้วล่ะค่ะ
10 มิถุนายน 2548 16:50 น. - comment id 478114
สวัสดีค่ะคุณสลักเสลา... ชีวิตหากหลับตาลง... เมื่อตื่นมาแล้ว สามารถล้างอดีตไปได้ก็คงดีไม่น้อยหรอกนะ แต่เพราะต้องยอมรับในความเป็นจริง จึงต้องก้มหน้ารับปัญหาที่เป็นผลจากการกระทำนั้น ยอมจำนนต่อชีวิต ต่อไป ขอบคุณคุณสลักเสลามากค่ะ ที่มาทักทายกัน สวัสดีค่ะน้องหยก... เห็นคอมเม้นท์ จึงเปิดออนเอ็มไว้ ไม่เห็นน้องเลย คิดถึงจ้า.. ใช่แล้วค่ะหยก..ต้องมีทางออกค่ะ สักทางแหละ แต่ตอนนี้ต้องทำใจรับผลแห่งการกระทำนั้นไปก่อน หวังว่าเธอคงพบทางเดินที่ดี ขอบคุณหยกค่ะ สวัสดีค่ะคุณคนผ่านมา... คงยุติธรรมแล้วนะคะ ที่คนเราต้องมารับผลของการกระทำนั้น หากเธอไม่คิดใช้ชีวิตที่เหลวไหล ขาดสติเช่นนั้น วันนี้คงไม่ต้องทุกข์ ความรัก เป็นเรื่องที่พูดยากเสียด้วยสิ..หากพบคนที่คิดว่าใช่* มันก็แทบขาดใจเมื่อคิดว่าต้องจากกัน เป็นอุทาหรณ์สอนหญิงดีเหมือนกันนะคะ ว่า.อย่าประมาทในการใช้ชีวิต ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม สวัสดีค่ะน้องดา... โถน้อง... อยากกินทุเรียน เปลี่ยนเป็นทุเรียนทอดได้ไหมคะ เดี๋ยวพี่ส่งไปให้ ตอบมาตรงหน้านี้ด่วน! เลยจ้ะ ที่อยู่ไม่ต้อง..พี่หาได้จากน้องตูน ปู๊น ปู๊น จ้ะ ขอบคุณความหวังดี แทนวาดตะวันด้วยนะคะ สวัสดีค่ะคุณกุ้ง... เขาคนนั้นไม่มีปัญหาค่ะ...สมัยนี้เขาไม่คิดมากกันแล้ว แต่ที่มีปัญหาคือ ผู้หญิงไม่กล้าไปพบพ่อแม่ผู้ชายค่ะ เพราะเธอเพิ่งรู้มาว่าผู้ชายที่อุปการะเธออยู่ คือพ่อที่แท้จริงของผู้ชายคนนั้น ทุกวันนี้ก็สับหลีกตัวตน จนวุ่นวายแล้ว กรรม.มีจริงเสียด้วยสิ ขอบคุณคุณกุ้งนะคะ
10 มิถุนายน 2548 17:45 น. - comment id 478146
เศร้าที่สุดเลยค่ะพี่ดาขา
10 มิถุนายน 2548 18:04 น. - comment id 478155
เป็นบทกลอนชีวิตที่เพราะมากค่ะ ภาษาสวยงามสัมผัสไหลพลิ้ว
10 มิถุนายน 2548 21:08 น. - comment id 478219
แสนสงสารวาดตะวันนั้นจับจิต ที่ต้องติดอยู่ในห้วงเสน่หา ระเริงกายหมายเวียนผลัดเปลี่ยนพา ไม่ซ้ำหน้าใครบ่นไม่สนใจ แต่วันหนึ่งเกิดซึ้งตรึงดวงจิต อยากจะอยู่ใกล้ชิดคิดฝันใฝ่ กับชายดีที่รักต้องหนักใจ เพราะอะไรอะไรที่ผ่านมา ช่างเป็นภาพหลอกหลอนให้กร่อนล้าง ไม่กล้าวางแนวทางสร้างปัญหา เพราะรู้ตัวมักง่ายแต่ไรมา จึงบอกลาไม่กล้าอยู่สู้หน้าใคร *-*เห็นใจคุณวาดตะวันเธอนะค่ะ เธอคงไม่อยากเป็นแบบนี้ สังคมหรือไม่ก็อะไร ๆ คงทำให้เธอเป็น เขียนสะท้อนได้ดีจริง ๆ เลยค่ะพี่สาว ปิ๊ง ๆ ๆ คิดถึงค่ะ*-*
10 มิถุนายน 2548 21:29 น. - comment id 478228
แวะมาอ่านงานคุณภาพ.. พร้อมมาฝากความคิดถึง.. ถึงพี่ปราย... คนสวย... คิ ด ถึ ง คิ ด ถีง
10 มิถุนายน 2548 22:23 น. - comment id 478278
พี่ปรายค่ะ อ่านแล้วกินใจจัง
อ้อยนึกถึงเพลงเหลวแหลกเลยล่ะ
ถ้าฉันเคยเหลวแหลก แล้วเธอจะรักฉันไหม
ถ้าฉันเคยเป็นของใคร แล้วเธอรับได้หรือเปล่า
10 มิถุนายน 2548 22:35 น. - comment id 478282
...อึ้งไปกับเรื่องราว...
ความผิดพลาดไม่อาจแก้ไขได้...แต่อย่าให้เกิดซ้ำสอง..คิดเสียว่าเป็นบทเรียนที่ไม่มีในตำรา...แต่สำหรับผม...อยู่กับปัจจุบันมากกว่าอดีต...เพราะวันพรุ่งนี้มาจากวันนี้...อนาคตจะเป็นอย่างไรไม่รู้เพราะว่ายังไม่ถึง..แต่สิ่งหนึ่งคือ..อยากเป็นคนดี...อยากมีคนรัก......สำหรับผม..คนที่ผมรักจะผิดพลาดมาอย่างไรผมไม่สน..เพราะคนอย่างผมก็ผิดพลาดมาเหมือนกัน...แต่ผิดพลาดแล้ว..ผมยังอยู่ได้ในชีวิตของคนๆหนึ่งที่พึงมี...
สวัสดีครับ
10 มิถุนายน 2548 23:51 น. - comment id 478318
เปิดน้ำไหลไล้ร่างล้างคราบเมือก ซึ่งกลิ้งเกลือกหญิงนี้ โลกีย์ฉาว ขัดถูไปไร้ผลมิพ้นคาว กับเรื่องราววกวนจนวุ่นวาย ชอบบทนี้จัง ผมชอบกลอนแนวกระแทกอารมณ์ สุดๆอย่างงี้แระ ฮี่ๆ
11 มิถุนายน 2548 00:00 น. - comment id 478320
ถึงจะให้ขมขื่นคาวร้าวปางหลัง ไม่เก็บฝังหากว่ารักไม่ทักถึง แต่ต้องเป็นรักสุดท้ายให้ติดตรึง จากก้นบึ้งของหัวใจให้จดจำ จากใจผู้ชาย พ.ศ. นี้ งานเพราะมากเลยครับพี่ปราย
11 มิถุนายน 2548 08:34 น. - comment id 478345
พี่ปรายจ๋า....พี่ปรายน่ารักที่สุดในโลกเลย...โบกรถไปกอดพี่ปรายตอนนี้ดีมะเนี่ยเรา...ดาขอบคุณสำหรับทุเรียนทอดนะค่ะ..แค่นี้ก็ซึ้งใจน้ำตาไหลพรากแล้วละค่ะพี่ปรายที่แสนดี...ส่งของไปให้พี่ปรายดีกว่า..อิอิ...ดาส่งผ่านน้องตูนนะค่ะพี่เพราะเจ้าหล่อนเป็นกรมไปรษณีย์กลาง..อิอิ ดาขอจูจุ๊บหน่อยนะค่ะพี่ปราย...,,นี่แน่...อิอิ
11 มิถุนายน 2548 10:02 น. - comment id 478359
เขียนตีแผ่ชีวิตได้ดีมากครับ สังคมยุคนี้ยากยิ่งจริงๆที่จะหยุดชีวิตแบบนี้ได้ ด้วยเป็นสังคมยุคแห่งวัตถุครองใจคนเสียเกือบหมดไปเสียแล้วครับ
11 มิถุนายน 2548 11:42 น. - comment id 478383
เหมือนนิยายเลยนะคะพี่ปราย ที่เค้าว่าไว้...นิยาย ก็มักมีโครงสร้างมาจากเรื่องจริง ก็คงจะจริงเหมือนกันนะคะ ................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
11 มิถุนายน 2548 12:41 น. - comment id 478426
ทุกสิ่งเกิดขึ้น ขึ้นอยู่กับว่า เราจะทนรับมันได้หรือไม่
11 มิถุนายน 2548 14:08 น. - comment id 478479
11 มิถุนายน 2548 14:15 น. - comment id 478481
สวัสดีค่ะหมูน้อยมหัศจรรย์ของพี่... มาง่ายๆ เลยนะว่าเศร้ามาก เอาน้ำตามาท่วมจอเชียว เคยได้ยินว่าคนยิ่งกลุ้มยิ่งกิน ยิ่งเศร้าก็คงยิ่งกินเช่นกัน อย่าเพิ่งกินอะไรมากนะ เพราะพี่จะไปกินด้วย คอยด้วยจ้า สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว... ยอมรับแล้วเปลี่ยนเส้นทาง* เป็นคำพูดที่ดีมากเชียว ปรายจะนำไปเป็นแบบอย่างในการกระทำนะคะ ขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจ ขอคุณพี่ดอกแก้วมีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ สวัสดีค่ะน้องตูน... คนเราในโลกนี้มีหลากประเภทค่ะ บางคนจนตรอก อาจเลือกไม่ได้ แต่บางคนก็มักง่าย เอาตัวเข้าเกลือกกลั้วเพื่อต้องการให้ได้ในสิ่งๆ นั้นมา โดยไม่คำนึงถึงผลที่จะได้รับกลับมา น้องตูนไม่หลงทางเหมือนคนประเภทหลังที่พี่ยกตัวอย่างอยู่แล้ว พี่เชื่อใจในน้องตูนค่ะ สวัสดีค่ะน้องภู... คิดถึง คิดถึง คิดถึง เขียนคำว่าคิดถึงตัวเท่าบ้าน แปะไว้ที่ห้องใจภูจ้ะ แล้วคุยกันนะคะ สวัสดีค่ะน้องอ้อย... คนเราพลาดกันแค่ไหน คงไม่ถึงขนาดคำว่าเหลวแหลกกันได้ง่ายหรอก แต่ก็มีอีกบางจำพวกค่ะ ที่ตั้งใจให้ชีวิตเหลวแหลกจริงๆ ปลงเถิดค่ะ น้องอ้อย พี่ยังต้องปลงเลย เพราะการประมาทในการใช้ชีวิตแท้ๆ จึงทำให้วาดตะวันเป็นเช่นนี้ พบกันใหม่ค่ะที่ห้องใจ สวัสดีค่ะคุณหนุ่ย... มีคน คนหนึ่งชมว่า คุณหนุ่ยคือสุภาพบุรุษ* ยิ่งย้ำให้พี่ปรายเห็นภาพชัดมากยิ่งขึ้นในภาพที่ตัวเองสัมผัสได้ เรื่องอดีต..อย่าไปคิดถึงมันเลย ทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่านะคะ กรณีของวาดตะวัน ลำบากค่ะตรงที่เธอเป็นคนของคุณพ่อ แต่มารักและต้องการลงเอยกับคนที่เป็นลูกชาย จะมองหน้ากันอย่างไรระหว่างพ่อสามีกับลูกสะใภ้ โชคร้ายไปหน่อยค่ะ สำหรับวาดตะวัน สวัสดีค่ะท่านจอมอสูร... สมกับสมญานามจอมอสูรจริงๆ จึงชอบอ่านกลอนแนวกระแทกกระทั้นอารมณ์ พี่ก็ชอบค่ะ วันหน้าจะลองถ่ายทอดมาให้อ่านอีกนะ พี่เป็นคนพบเห็นอะไรมาเยอะ ขอบคุณ..ที่มาคุยกันนะคะ สวัสดีค่ะหน่อง... พี่เชื่อค่ะว่าหน่องเป็นผู้ชายปี ..พ.ศ.นี้ เรื่องอดีตที่ไม่ได้แย่เสียเหลือเกิน คงไม่นำมาติดอกติดใจหรอก แต่..ต้องหยุดทั้งหมดเพื่อ เรา* ใช่ไหม ขอบใจจ้ะ สวัสดีค่ะน้องดา... น้องดาเป็นคนที่พี่ได้ยินชื่อบ่อยมากๆ จากน้องตูน จนพี่เหมือนใกล้ชิดกับน้องดาไปด้วย เชื่อพี่ไหม ว่าน้องดาเป็นอีกคนหนึ่งที่พี่คิดว่าพี่น่าจะมีโอกาสได้พบตัวจริงสักหน วันใดอยากมาระยอง ขอเบอร์ที่น้องตูนโทรฯ มาหาพี่ปรายได้เลยจ้ะ พี่ก็จะส่งของให้น้องดาเช่นกัน คอยเดี๋ยวนะ แล้วเอาแก้มมาให้หอมด้วยจ้า... สวัสดีค่ะคุณแก้ว.. คุณแก้วพูดถูกนะคะ เดี๋ยวนี้เป็นยุควัตถุครองใจ คนเราจึงไม่แคร์กับอะไร เพียงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการเท่านั้น ทำใจ และ ทำใจ พร้อมกับปลงไปในตัวค่ะ สวัสดีค่ะคุณลี่... นิยายก็มาจากเรื่องจริงแหละค่ะ แต่เมื่อคนเราเอาเรื่องจริงไปเขียน เขาก็เติมสีสันลงไปเพื่อให้เกิดอรรถรส แต่เมื่อมาพบชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยาย ชีวิตมันจึงบัดซบสิ้นดีค่ะ ขอบคุณคุณลี่ค่ะ สวัสดีค่ะน้องแวว... กรณีนี้คงยากที่จะรับไหวค่ะ สังคมครอบครัวที่แน่นแฟ้นของผู้ชายคนนี้ คงทำความละบากใจให้แก่หญิงสาวและพ่อของชายหนุ่มเป็นแน่ หากเรื่องนี้รู้ถึงชายหนุ่ม พี่ว่าเรื่องมันยิ่งไปกันใหญ่นะ นอกจากปาฎิหาริย์เท่านั้น ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะน้องดอกข้าว... ความจริงเรื่องแบบนี้ไม่แปลกเลยนะคะหากผู้ชายคนหนึ่งของเธอไม่ใช่พ่อของคนที่เธอรัก น้องดอกข้าวลองย้อนไปอ่านคอมเม้นท์ 4480812 ของคุณพฤหัสนะคะ อันนั้นยิ่งกว่าเรื่องนี้อีกค่ะ คนเรา..คงมีกรรมเป็นเครื่องลิขิตค่ะ กรรมเก่า กรรมใหม่ ก็ว่ากันไป ขอบคุณความคิดเห็น ขอบคุณที่มาทักทายกัน
11 มิถุนายน 2548 15:22 น. - comment id 478506
อ่านแล้วเศร้าใจจังครับ มนุษย์หนอมนุษย์ เฮ้อ..ออออออออออ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
11 มิถุนายน 2548 17:43 น. - comment id 478541
^J^ ...........* เรื่องนี้.....แก้ไขยาก...แต่ไม่ใช่แก้ไขไม่ได้........ ......อ่านจากกลอนคิดว่า...ชายคนใหม่ของเธอ....ไม่ทราบเรื่องนี้..... ....ขอแสดงความเห็น(เท่าที่มีตามที่เขียนมา).. ....ก่อนอื่นวาดตะวันคงต้องกล้าที่จะบอกถึงความสัมพันธ์กับพ่อของเขาก่อน..... ...แต่ต้องพร้อมที่จะรับความเจ็บปวด....ถ้าแพนใหม่รับได้...ก็ต้องให้แน่ใจ....เพราะ... ในวันข้างหน้าอันยาวไกล...เธออาจโดนแฟนใหม่... หยิบเรื่องนี้มาพูด...ไม่จบ....ถึงตอนนั้นยิ่งแย่หนัก.. อีกวิธีหนึ่ง...หากมั่นใจในความรักซึ่งกันและกัน... และบูชาความรัก....ก็หนีไปใช้ชีวิตคู่...ในสถานที่อื่นไปเลย.... .....โอ้ย....ลำบาก.....ถ้าเป็นเรื่องจริง...ติดต่อมาที่กฤษณะ...จะพยายามหาทางให้....
11 มิถุนายน 2548 18:23 น. - comment id 478551
อ่านดูแล้ว ก็เป็นปัญหาที่ไม่ค่อยน่าเห็นใจสักเท่าไหร่ ตราบใดที่เธอยังเป็นวัตถุให้
คนแก่อุปการะเลี้ยงดูอยู่เช่นนั้น..
นึกถึงคำตัวเองที่สอนลูกสาวเสมอว่า
อย่าได้อยากได้สมบัติของใคร
ให้ใช้สติปัญญาความสามารถของตน
ฝ่าฟันวิชาการเรียนให้จบแล้วหางานดีๆทำ
และ จะได้มีเงินเดือนเลี้ยงชีพสบายๆ
แม่ไม่เคยสอนลูกให้ขายร่างกาย...
สอนตั้งแต่ลูกอายุ สิบสี่สิบห้า ใครได้ยิน
บอกว่า แม่อะไร สอนลูกแรงเหลือเกิน
บอก ต้องสอนแรงอย่างนี้ ไม่งั้น ทวนสังคม
วัตถุ นี้ไม่ทัน ด้วยคนแก่ มักชอบวัวสาวเหมือนหญ้า อ่อน
ส่วนหญ้าอ่อน ก็มักชอบขายเนื้อหนังมังสา
ดีใจที่เลี้ยงลูก รอดพ้นบ่วงเงินตราได้
อ่านกลอนนี้แล้ว คิดว่า ตัวเอง สอนลูกแรง
เหลือเกิน ก็สมควรอยู่
ลูกจะได้ไม่เป็น วาดตะวัน
ขอบคุณ คุณ ปราย กอกก
ที่นำเรื่องเป็นคติเตือนใจสาวมาให้อ่าน
แต่ ดูๆ คำตอบมาทั้งหมด ดูเหมือนจะให้
กำลังใจเธอกันทุกคน
สำหรับ เรา จะบอก เธอว่า เลิกเป็นเมียเก็บ ตาแก่ นั่น หางานทำด้วยน้ำพักน้ำแรง
ตัวเอง แล้ว.....
เริ่มชีวิตใหม่ ที่ไม่ต้องวุ่นวายกับรักใคร่
ของใครเลย
แล้ว คนแก่ตกยุคอย่างเรานี่
เขาจะฟังคำแนะนำไหมคะ
ทิกิ_tiki
11 มิถุนายน 2548 19:38 น. - comment id 478570
เป็นเรื่องจริงที่สอนใจได้ดี...พี่ปราย..หากวาดตะวัน..มีจริง..บางครั้ง..คงต้องเล่าความจริง..ให้คนที่เขารักฟัง..หากทั้ง 2 คน..ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นได้...เข้าใจกัน..ก็คงไม่มีปัญหา... ..ปัญหา..ย่อมมีทางแก้ไข..แต่ต้องใช้ความใจเย็นและมีสติเข้าช่วย....นะคะ
11 มิถุนายน 2548 19:58 น. - comment id 478572
สวัสดีค่ะน้องเมก... ชีวิตมนุษย์ จะมีแต่เรื่องมากมายเช่นนี้แหละค่ะ ต้องตั้งสติให้ดี ไม่เช่นนั้นบางทีก็ผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้อีก ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณกฤษณะ... เรื่องนี้เป็นปัญญาที่หากเกิดกับคนระดับธรรมดาๆ ก็คงไม่เท่าไหร่ค่ะ แต่นี่มาเป็นปัญหาสองชั้น ตอนที่ครอบครัวผู้ชายเป็นผู้มีธุรกิจใหญ่โตอีกนี่สิ เรื่องไปใช้ชีวิตด้วยกันตามลำพังคงเป็นไปไม่ได้ค่ะ ตอนนี้ผู้ชายยังไม่ทราบค่ะว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงของพ่อ วาดตะวันเป็นคนสวย..มีความรู้และมีฐานะพอสมควร ( อีหนูไฮโซ ประมาณนั้นแหละ) แค่คิดว่าพบรักแท้แล้ว จะเริ่มต้นใหม่ เพราะการใช้ชีวิตที่ประมาทนั่นเอง เมื่อพบลำธารกลับขาดกระบอกน้ำ สิ่งที่กำลังแก้ไขในตอนนี้คือ ถอนตัวจากผู้เป็นพ่อ และหาทางไปอยู่ที่อื่นสักพัก จากนั้น ก็คงแล้วแต่พรหมลิขิตแล้ว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ นะคะ สวัสดีค่ะคุณทิกิ...ขา เธอกำลังหาทางออกมาจากชีวิตของคนที่เป็นพ่อแล้วค่ะ แต่ไม่ง่ายนัก เพราะเขาก็รักเธอมาก และเป็นคนมีเงินด้วย ความผิดมันเป็นมาตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ที่เธอใช้ชีวิตแบบประมาท ถึงเธอจะขึ้นชื่อว่าเป็นคนไม่ดีนัก แต่เธอก็เป็นคนที่ยังมีสำนึกที่ดีนะคะ เมื่อรู้ความจริง ยังพยายามที่จะหยุดการเป็นเมียทั้งของพ่อและลูกในคราวเดียวกัน เห็นใจลูกผู้หญิงคนหนึ่งด้วยใจสงสารดีไหม ขอบคุณนะคะ
11 มิถุนายน 2548 20:11 น. - comment id 478576
สวัสดีค่ะคุณตุ้ม... ในความเป็นจริง ไม่สามรถบอกความจริงใครได้หรอกค่ะ พ่อก็คงไม่ยอมเสียคนสวยๆ ไป แล้วต้องมาพบเจอหน้ากันในฐานะลูกสะใภ้อีก คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ส่วนลูกชาย ย่อมมีอะไรติดอยู่ในใจแน่นอน กับประวัติผู้หญิงคนนี้เขารับได้ค่ะ เป็นผุ้ชายปี 2005 แล้ว แต่คิดว่าคงไม่อาจทำใจได้หากคนหนึ่งในนั้นของว่าที่ภรรยาคือคุณพ่อของเขาเอง ชีวิตคนย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ ค่อยๆ คลี่คลายปัญหากันไป และคอยเป็นกำลังใจให้เธอเท่านั้น คุณตุ้มมาพัทยาทำไมไม่โทรฯ มาหาพี่ปรายบ้างคะ จะวิ่งไปเลี้ยงข้าว เสียดายจัง ขับรถเดี๋ยวเดียวก็ถึงค่ะ โอกาสหน้ามาห้ามพลาดนะคะ คิดถึงเช่นกัน คอยอ่านงานคุณตุ้มอยู่นะคะ สวัสดีค่ะ
12 มิถุนายน 2548 00:29 น. - comment id 478659
เอ้อ......ชีวิตชางเศร้าจังเลย
12 มิถุนายน 2548 10:35 น. - comment id 478710
พี่ปราย...ขอบคุณล่วงหน้านะคะ..คราวหน้าคงไม่พลาดแน่นอนค่ะ..ที่สำคัญ..ไม่ทราบเบอร์โทรฯ...ค่ะ..พี่ปรายเมล์มาหาน้องได้นะคะ..น้องจะคอยค่ะ....
12 มิถุนายน 2548 19:23 น. - comment id 478927
.. ขอเรน.. ไปตามเหตุผล.. แป๊ปป..นะคะ.. แล้วเรน..จะกลับมา .. ในเหตุผล .. และมุมมอง .. ของเรน ..
12 มิถุนายน 2548 19:27 น. - comment id 478928
12 มิถุนายน 2548 20:22 น. - comment id 478956
พี่ปรายเจ้าขา จ๋อแวะมาสวัสดีก่อนนะเจ้าค่ะ กำลังยุ่ง ๆ อยู่เลย เอาเป็นว่าคิดถึงพี่ปรายและสงสารคุณวาดตะวันเธอนะค่ะ ไม่น่าเลยยยยยยยย
12 มิถุนายน 2548 20:25 น. - comment id 478957
ต่ออีกหน่อยนะค่ะ อึม ถ้าเป็นจ๋อ จ๋อก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเหมือนกันคะ คงเวรเป็นกรรม สุดท้าย คิดถึงพี่ปรายมากกกกกกกกกกเลยนะค่ะ
13 มิถุนายน 2548 18:04 น. - comment id 479431
สวัสดีค่ะท่านจอมอสูร... ชีวิตคนเราเป็นเช่นนี้แหละค่ะ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ก็ต้องดิ้นกันไป ขอบคุณไมตรีที่มาเยือน สวัสดีค่ะคุณตุ้ม... มาตอบคอมเม้นท์นี้ช้าไปหน่อยค่ะ เดี๋ยวจะเอาไปแปะไว้ที่บทกลอนคุณตุ้มให้ค่ะ อย่าลืมไปตามหานะคะ เล่นเกมส์ซ่อนแอบล่ะ คราวนี้ หาเจอให้หอมแก้มทีค่ะ สวัสดีค่ะน้องเรน... ยู๊ ฮู ..อยู่ไหนแล้วเรนน้อย... ไปตามหาเหตุผลถึงไหนหนอ ช็อกโกแล๊กที่เอามาฝาก ละลายหมดแล้ว กินเองดีกว่า หย่อย.. สวัสดีค่ะคุณลักษมณ์.. ทำท่าครุ่นคิดหนักจัง เอ..ตีความถูกหรือเปล่านี่ ขอบคุณค่ะ ที่มาเยี่ยมเยียน สงัสดีค่ะอุ๊.. ดีใจมากค่ะ ที่ได้พบหน้าค่าตาเสียที ไม่ต้องคิดหรอกค่ะ... ปวดหัวเปล่าๆ วิถีชีวิต ที่ต้องประสบเรื่องมากมาย ก็เพราะการกระทำของตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เดี๋ยวก็หาทางพบเองแหละค่ะ แล้วดูแลตัวเองด้วยนะ เหนื่อยมามากสิท่า โชคดีจ้ะ
20 มิถุนายน 2548 17:36 น. - comment id 481978
เธอคงรักชายนัก และตรักถึงเกียติภูมิเขา ไม่อยากให้ภรรยาเขาในวันนี้ คือคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาพ่อในวันวาน... วาดตะวันครับ ขอให้พบทางออก เอาใจช่วย
20 มิถุนายน 2548 17:37 น. - comment id 481979
เธอคงรักชายนัก และตระหนักถึงเกียติภูมิเขา ไม่อยากให้ภรรยาเขาในวันหน้า คือคนที่เคยได้ชื่อว่าคือภรรยาพ่อในวันวาน... วาดตะวันครับ ขอให้พบทางออก เอาใจช่วย
22 มิถุนายน 2548 19:42 น. - comment id 483038
สวัสดีค่ะคุณบางคนเรียกทะเลสีน้ำเงิน สิ่งหนึ่งที่พี่ภูมิใจในตัวของวาดตะวัน คือความมีสามัญสำนึกที่ดีของเธอค่ะ แม้นเธอจะขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีอย่างไร เธอก็ยังมีความละอาย ขณะนี้เธอกำลังอยู่กับความสงบค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมเยียนกัน สวัสดีค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
