ไม่รักคงไม่ได้ เพราะว่าใจมันเรียกร้อง จะบังคับใจไม่ให้มองจ้อง ใจก็หมองพาเศร้าเหงาจริงจริง อยากลงโทษดวงใจนัก ไม่รู้จักยับยั้งอยู่นิ่ง รู้หรอกว่าใจนั้นรักจริง อยากพักพิงใกล้ๆใจเธอ แต่ทำไมไม่รู้จักทำใจบ้าง ทุกอย่างอาจไม่จริงเสมอ เรารักเขาแล้วอะไรเล่าความคิดเธอ อาจจะเก้อเพราะเธอไม่คิดอะไร ก่อนปักใจไหลหลง ก็คงต้องให้กระจ่างใส แน่ใจว่าเธอมีใจ จากนั้นใจอยากคิดอะไรก็คิดเลย
dokkoon 21 ธ.ค. 2544 00:28 น. - ID 7712 
674
4
0
21 ธันวาคม 2544 02:26 น. - comment id 26449
โดนใจจริงๆ เลยจ้า พี่ดอกคูณ
21 ธันวาคม 2544 04:45 น. - comment id 26475
มั่นใจแล้วจึงหลงไหล เอะ...หัวใจทำได้หรือ หัวใจมันดึงดื้อ มันยึดถือ.....เพียงความรัก มันหลงไปแล้วนี่คะ ดอกคูณ.....ทำไงดี
21 ธันวาคม 2544 12:35 น. - comment id 26508
ใจบอกว่าใช่เธอเพียงได้เจอ ก็เผ้อก็หวั่นไหว
21 ธันวาคม 2544 12:48 น. - comment id 26512
ไม่หวั่นไหวได้งัย....ใจเจ้ากรรม..สุดจะรั้งหัวจัย..ที่อยากอยู่ใกล้เธอ
21 ธันวาคม 2544 12:50 น. - comment id 26514
ท่าทางคงห้ามไม่ได้แล้วอ่ะ พี่ดอกคูณ ไปไกลเกินกลับแย้ว ^-^ กลอนเพราะดีนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
