กิจวัตร ทั้งผอง ของมนุษย์ เมื่อสิ้นสุด หยุดลง ปลงสังขาร จะเหลือแต่ เพียงชื่อ ให้ลือนาน ผลประจาน ตามสั่ง ของสังคม ผลของกรรม บัดสี สิ่งที่ชั่ว เมื่อเกลือกกลั้ว เปะปะ ก็สะสม หรือความดี มีค่า น่านิยม ถ้าชื่นชม งมทำ ได้กรรมดี ธรรมชาติ ของคน อยู่บนโลก ล้วนสุขโศก งอกงาม ตามวิถี ทำสิ่งใด ผลกระชั้น เกิดทันที มิอาจหนี สิ่งใด จากใจเลย เหมือนปลูกถั่ว ฝันย้อน จะซ่อนเร้น ก็ยังเห็น เป็นถั่ว อย่ากลัวเผย เวลาผ่าน ผลยัง เป็นดั่งเคย มันเฉลย ความจริง ทุกสิ่งคง กิจวัตร ทั้งผอง ของมนุษย์ รู้จักหยุด แยกแยะ อย่าลุ่มหลง อันความโกรธ โลภ-รัก รู้จักปลง อย่าพะวง หลงใหล ทำใจเทอญ...@ เพื่อนเป็นเจ้าอาวาส อยู่ในเขตชนบท.. บอกให้เขียนกลอน..จะเอาไปติดข้างฝาวัด.. ค้นแล้วค้นอีก.ก็มีไม่กี่เรื่อง..เลยต้องเขียนใหม่อีก.. เอามาลงทักทายมิตรสหายซะก่อน.. กำลังคิดๆอยู่ ว่าจะหาเอาแถวบ้านกลอนนี่แหละ.. ขโมยของใครไป จับได้ อย่าถึงกับ ประหารชีวิตกันนะ
9 มิถุนายน 2548 13:01 น. - comment id 477422
ไปอยู่วัดก็มี สีกาตามไปเป็นโยมอุปฐากค่ะอาจารย์ อิอิ ก็กานต์แยะแยกไม่ค่อยออกนี่คะอาจารย์ ทำไงดีคะ
9 มิถุนายน 2548 13:03 น. - comment id 477426
โรงขยะแยกแยะเศษขยะ เหมือนธรรมะแยกใจไม่ลุ่มหลง เห็นดีชั่วกลั้วเกลือกเลือกละปลง จิตมั่นคงส่งผลเป็นคนดี.. ไม่ได้ทักทายท่านผู้เฒ่านานแล้วสบายดีนะครับ สำหรับกลอนของผมส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะเป็นเรื่อง ถ้าบทไหนพอจะเอาไปใช้ประโยชน์ได้ก็เชิญตามสบายนะครับ
9 มิถุนายน 2548 13:20 น. - comment id 477445
สวัสดีค่ะ คุณผู้เฒ่า กลอนลี่ก็ไม่หวงนะคะ แต่สงสัยตรงกับวัตถุประสงค์ที่จะไปติดในวัดน่ะค่ะ ............................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
9 มิถุนายน 2548 13:32 น. - comment id 477450
กิจวัตรส่วนใหญ่ของมนุษย์ก็ไปหยุดทุ่ตรงหลุ่มศพนั่น ปลายทางใครๆก็เหมือนกัน ยากแค้นรวยล้ำเป็นทุกคน สาธุค่ะ
9 มิถุนายน 2548 13:33 น. - comment id 477452
.. สมัยที่ผมเป็นนักเรียนประถม ผมมักจะเขียนล้อเพื่อนเสมอ ตามฝาห้องเรียน คนนั้นรักกับคนนี้ คนนี้รักกับคนนั้น แต่มีบางครั้งนะครับ ที่ผมแอบเขียนชื่อตัวเองว่าแอบชอบคนนั้น โดยที่ไม่ให้ใครเห็น กระดานดำในห้อง ถ้าวันไหนที่ผมได้เวณปิดห้องเรียนนะ พอตอนเช้า เวณลบกระดานต้องทำงานหนัก.. นั่นล่ะ แต่ครูมักจะบอกผมว่า ไม่ให้เขียนกระดาน ใครเขียนกระดาน หมายถึงคนนั้น เล่นหัวครู ครูมักจะบอกอย่างนี้ ผมก็ยังเขียนกระดานเล่นอยู่ ไม่ใช่ผมไม่เคารพครูนะครับ กระดานกับหัวครู ผมนักคิดตั้งนานมันเกี่ยวกันยังไง มันคงไม่เกี่ยวกัน ผมก็เลยยังเขียนกระดานเล่นอย่างเคย พอผมโตขึ้น.. ผมเคยเป็นเด็กวัดอยู่ระยะหนึ่ง(ประมาณ 5 เดือนกว่าๆ) ที่ห้องนอนเด็กวัด .. ผมจับสีมาทาๆแล้ววาดเป็นรูปต้นไม้ต้นหนึ่ง เต็มประตูห้องเลยล่ะครับ ผมไม่ได้คิดชื่อว่ามันเป็นต้นอะไร แต่ที่ข้างบนต้นไม้ต้นนั้นผมจำได้ว่าผมเขียนว่า คนวัด ... แล้วบันทึกปีเล็กๆไว้ว่า ปี 46
9 มิถุนายน 2548 13:46 น. - comment id 477466
ทำใจนี่ยากสุดๆเลยนะคะ
9 มิถุนายน 2548 13:53 น. - comment id 477479
สาธุ................ อย่าเอากลอนผมไปนะครับ เดี๋ยวพี่เณรหลวงพี่ จะอาบัติ..........
9 มิถุนายน 2548 14:06 น. - comment id 477489
งามครับงดงามมาก ใช่เลยๆๆใช่เลยๆๆ ดีครับได้ผลบุญกุศลด้วย อนุโมทนาครับ รักและคิดถึงเสมอๆครับ แก้วประเสริฐ.
9 มิถุนายน 2548 14:46 น. - comment id 477520
งด งามมากค่ะ ท่าน ผู้เฒ่า ฯ
9 มิถุนายน 2548 15:05 น. - comment id 477536
งามล้ำธรรมนำบทร้อยกลอน เขียนบทกลอนนำธรรมใส่ จุดประสงค์ลงตรงให้คิดได้ บุญผลคงส่งให้สมใจในบุญ ดีค่ะท่านผู้ท่านแก้วนีดาเห็นด้วยค่ะ....การทำบุญที่ยิ่งใหญ่อีกอย่างหนึ่งคือ....การให้ความรู้แก่คนที่ยังไม่รู้......และการให้ที่ดีที่สุดคือการเขียนข้อธรรมให้เขาอ่านกันค่ะ.....แก้วนีดาขออนุโมธนาด้วยคนค่ะ.....
9 มิถุนายน 2548 15:19 น. - comment id 477546
เหมือนปลูกถั่ว ฝันย้อน จะซ่อนเร้น ก็ยังเห็น เป็นถั่ว อย่ากลัวเผย เวลาผ่าน ผลยัง เป็นดั่งเคย มันเฉลย ความจริง ทุกสิ่งคง .. ไม่จริงม๊างงง สมัยเรียนประถมศึกษา ครูให้ปลูกถั่ว ไม่เห็นได้ฝักถั่วเลย ได้แต่ถั่วงอก!!
9 มิถุนายน 2548 15:34 น. - comment id 477553
คุณผู้เฒ่าจ๋า มัดหมี่เห็นด้วยกับคนเมาค่ะ ห้ามเอากลอนคนเมาเข้าวัดเด็ดขาดอะ เพราะกลอนคนเมามันผุพังง่าย เด๋วท่านสมภารจำศีลไม่สนิท ก็แหมมมม มันถูกน้ำเมาทุกวัน ๆ มันก็กร่อนดิคะ มัดหมี่คิดถึงคุณผู้เฒ่านะคะ หวังว่าคงสบายดี
9 มิถุนายน 2548 21:57 น. - comment id 477650
ต้นไม้ได้ดินดีจึงมีผล เสมือนคนทำดีมีบุญหนุน คบคนดีเสริมให้เราได้บุญ ทวีคูณพูนผลเพราะคนดี แวะมาเยี่ยมแปปครับอาจารย์ เพิ่งกลับมาจากงาน เด๋วไปเยี่ยมยัยกานต์ก่อนครับ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
9 มิถุนายน 2548 22:10 น. - comment id 477655
มาเยี่ยมเช่นกันครับ...ให้กำลังใจครับ คำติชมครั้งก่อนกลอน..หัวใจไร้ห้องขัง ผมนำ ไปทบทวนดู อืมม เห็นด้วยจริงจริง ใช้คำซ้ำ สัมผัส ทำให้เห็นข้อผิดพลาดและนำไปปรับ ปรุง..ขอบคุณที่ชี้แนะขอรับ...อาจารย์
9 มิถุนายน 2548 22:29 น. - comment id 477665
ผมก็เป็นเด็กวัดมาหลายรุ่นแล้วนะฮะ คุณผู้เฒ่า แต่เป็นวัดที่เค้าไม่ค่อยมีกลอนแปะข้างฝาให้อ่านเท่าไหร่ มีแค่บางกุฏิ เอารูปศพมาติด เพื่อให้ปลงอสุภะ บ้าง รักษาสุขภาพนะครับ
9 มิถุนายน 2548 21:08 น. - comment id 477679
กี้เรน.. ขำจัง .. ก็เรื่อง.. ที่เด็กชายคนนั้น.. เล่าให้คุณลุงฟังนะดิคะ .. อิอิอิ .. ..กระดานดำ.. กับผมครู.. น้านดิคะ!! .. จะเหมือนกันได้งัย.. แค่นึก ..เรนก็เห็นภาพ .. หน้าตากวนๆ .. เจ้าเล่ห์ .. กับคุณครู.. คนสวยคิ้วชนกัน.. ตาดุ..! .. ขี้บ่น .. เจ้าระเบียบ เรนว่า .. คุณครูต้องฝันร้ายแน่ๆเล้ยย.. ของเรน.. ก็มีวีรกรรม .. คล้ายๆ.. เด็กชายคนนั้นเหมือนกันนะคะ .. เพียงของเรน .. แค่แอบปีนรั้ว .. ข้ามฝั่ง .. ..เรนไม่ผิด..ซักกะหน่อย.... เป็นความผิด..ของรถไอติม..ตะหากร่า .. ผ่านมามัย ? .... ก็ตรงน้าน ..น ... เป็นเขตของเรน.. เนี่ยน๊า.. อิอิอิ.. เรนขอ..นุ\'ญาต ..ฝากช้อตโน้ต.. ถึงเด็กชายคนนั้น.. ด้วยนะคะ .. คืนนี้ .. คุณเรน.. จะพลิกหมอน..กลับด้าน.. อย่างที่คุณแม่..ของเด็กชายคนนั้นบอก.. เผื่อบางที .. คุณเรน... จะได้ลองฝัน.. แบบนั้น..จริงๆ..ซักที ..นะดิคะ.. คุณลุงคะ .. เรนซื้อพจฯ .. เป็นค่าเรียน ..ตามที่คุณลุงบอกเรน... ตอนนี้ .. เรนยังใช้ไม่เป็น.. ด้วยดิคะ.. เก๊าะ ..คุณลุง.. บอกเรนว่า .. คุณลุงจะสอนเรน .. วิธีใช้ .. แบบตอนนี้ .. เรนอยากรู้... ก็..เรนจะได้เอามาใช้.. เป็นคู่มือ..คู่กับการ.. เขียนกลอน.. แข่งกับ.. เด็กชายคนนั้น .. นะดิคะ.. หากคุณลุง.. ไม่ว่างบอกเรน ... ก็.. ไม่เป็นรัยนะคะ .. เรนรอได้ .... เรน .. ขอบคุณ.. คุณลุงนะคะ .... ...
9 มิถุนายน 2548 21:24 น. - comment id 477688
คุณครูคะ เยี่ยมค่ะ
9 มิถุนายน 2548 22:47 น. - comment id 477724
อันดีชั่วตัวตนของคนไหน ทำสิ่งใดรู้แจ้งแสดงฉัน จะถูกผิดคิดร้ายหมายมุ่งฟัน สิ่งเหล่านั้นก็จะยื่นกลับคืนตน ไม่มีทางเปลี่ยนไปให้รู้หลัก ยังแน่นหนักชั่วดีมีเหตุผล คนทำร้ายหมายมุ่งยุ่งเวียนวน คนดีพ้นอุปสรรคไม่หนักใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ทั้งความหมายและรูปแบบ งั้นเสริ์ฟน้ำชาให้อาจารย์ดีกว่าค่ะ อิอิ อ้อ แถมมะยมให้ทานกับน้ำชาดีไหมค่ะ อิอิ*-*
9 มิถุนายน 2548 23:24 น. - comment id 477750
คุณกานต์..ว่าไปนั่นถ้าจะไปอยู่วัด ต้องตัดหลายอย่าง.. ผมยังดิบอีกมากอย่าง..แค่คิดเล่นๆไปก่อนครับ คุณฤกษ์..คนเราบางเรื่องต้องแยกแยะครับ.รู้ผิด รู้ถูก..ผิดแล้วแก้ไขจึงถูกต้อง.. คุณก็หายไปนานเหมือนกันนะ..ระลึกถึงคนหนุ่มอารมณ์ดีเสมอครับ.. คุณลี่..ผมว่าจะไปแปะไว้ให้เต็มศาลานั่นแหละ..งานนี้การกุศลเพื่อเพื่อนครับ คุณน้ำแข็ง..ครับ เจอกันใต้พื้นดินครับ..ไปเป็นปุ๋ยกัน..ไม่ว่าอย่างไร ไม่พ้น.. ฉะนั้น.ชั่ว-ดี ถี่-ห่าง..ต้องตรองและกรองไปกับลมหายใจ คุณดอกข้าว.ผมก็เคยอยู่วัดครับ.ไปอาศัยนอนกับเพื่อนชาวใต้ ที่มาเรียน ก.ท.ม เขาอยู่รวมกันหลายสิบคนสนุกดี..เรื่องในวัดเยอะครับ.แต่ผมเลี่ยงๆ บางอย่าง มันดีและไม่ดี..ทั้งคนทั้งพระครับ.แต่ที่ได้มาจากวัดหลายอย่าง ก็คือ.. การควบคุมตัวเอง..กับการแย่งกับข้าวกันกินครับ.สนุกดี.. คุณคิม..การทำใจยากจริงๆครับ.แต่ถ้าพยายามและทำได้.ชีวิตเบื้องหน้าผาสุข คุณชอบเมา..ผมเคยเห็นพระล้อมวงกินเหล้า เล่นการพนันด้วยซ้ำ..ยังนึก อยู่ว่า ถ้ากาลย้อนกลับ..จะให้คุณไปสอน..วิธีเมา อย่างน่ารัก.ให้สักหน่อย คุณแก้วประเสริฐ..กลอนคุณน่ะ สงสัยต้องขโมยไปบ้าง.อย่าแจ้งโปลิสแล้วกัน ที่บอกจะขโมย..เพราะไม่ต้องการให้ท่านใด คิดว่า กลอนใครดีไม่ดี เลยขโมยเอา..แต่จะลงชื่อคนแต่งกำกับไว้ครับ.งานมีคงต้องทำบุญ.. แบบไม่ประสงค์ออกนามครับ.. คุณนิ่มนวล..กลอนเรื่องนี้ผมต้องสารภาพจริงๆ ว่าไม่ใช่แนวถนัด.. เขียนตามคำขอ และคำขู่.ของเพื่อน.สมัยเด็กๆ เคยเตะก้นกันบ่อยๆ.. คุณแก้วนิดา..การให้ดีทุกอย่างครับ.คนเราถ้าจะเอาอย่างเดียว.สังคมคงลำบาก.. และการให้ก็มีหลายอย่าง..สุดท้ายเหลือแต่ตัว.ค่อยไปบวช.เพื่อให้คำสอนคน คุณรดา..ก็ถูกแล้วไงคุณ ปลูกถั่วเขียว ได้ถั่วงอก..ติดค้างของขวัญในหนึ่งวาระ ไม่ลืมครับ..ขอให้มีความสุขมากๆ..เราเป็นเพื่อนกันนะ.แล้วคำว่า เพื่อน.. ผมมักจะรัก มากกว่าตัวเอง คุณมัดหมี่.หายไปสี่วัน กับอีก 9ชั่วโมง..จึงเห็นกลอนของคุณ.นึกว่าป่วยอยู่นะ อย่าหักโหมงานมากครับ..รักษาสุขภาพมากๆ..ผมมักเป็นห่วงลูกหนี้ของผม มากเป็นพิเศษครับ..กลอนคุณชอบเมา ..ผมว่าเขาเขียนได้ชัดดีนะ. เมาแบบมีคุณค่า ผมว่าจะเอาตัวไปสอนที่วัดบางวัดเลยด้วยซ้ำ.. คุณพระรอง.ยินดีที่ได้หวนมาทำความรู้จักกันอีกครั้งครับ.ขออภัยที่มิได้ตอบเป็นกลอน คนเราดีหรือไม่..สังคมครับเขาจะบอก..สายตาหลายสิบคู่และปัญญาหลายสิบสมอง เขาตรึกตรองกันเป็น..ดูกันออก.อย่ารุ่มร้อนเลยครับ.ให้เกียรติความคิดคนอื่นดีกว่า.. วาจาจะได้มีคุณค่าบ้าง..หวังว่าคงได้สนทนากันอีกนะครับ.. คุณร้อยฝัน..ชมผมแล้วระวังนะ.ผมจะเคี่ยวคุณ จนให้คนอื่นชมคุณบ้าง. จะได้ลอยไปด้วยกัน..แต่ผมว่า เราสองคนคงลอยยาก.เกือบสองร้อยโลกระมัง.. พ่อขุนแผน..อาบน้ำกินข้าว แล้วพักผ่อนมาก.ไม่ต้องห่วงเราหรอก.. บางสิ่งบางอย่าง มีคุณค่าไม่พอ.จะมากระทบผิวหนังเรา..ยากถึงหัวใจแน่ คุณมนต์กวี..เป็นพี่แล้วกัน..เป็นอาจารย์ไม่เหมาะ..เดี๋ยวใกล้หวยออกผมจะแย่.. พยายามอ่านให้มาก ขยันเขียนบ่อยๆ..ผมชอบรอดูผลสำเร็จของผู้คนครับ.. คุณดาวอังคาร..เหมือนกันนะ ถึงว่าซิ.เพราะระลึกถึงวัดนี่เอง.เราสองคนจึง ชอบตัดผมสั้นๆ..ไปอยู่เมืองจีนกันดีกว่า..หลวงพี่แถวนั้น ไว้หนวด ไว้เคราได้.. คนไร้เงา.เคยบอกสุภาพบุรุษไปหนึ่งท่าน.ว่าคนไร้เงา ความคิดกว้างไกล.. แต่ทั้งหมด ให้คิดอ่านหนังสือมากๆนะ.จบเร็วๆ ผมหิวแล้ว.จะล้างท้องไว้รอ วันรับปริญญา..ดูแลสุขภาพนะคุณ.. เจ้าตัวซน.วิธีใช้พจฯ..ส่วนมากเขาจะเขียนบอกไว้หน้าแรกๆนั่นแหละ..ถ้าให้ เราสอน.คงต้องแบกไม้ไว้คอยกำกับด้วย.. แล้วพลิกหมอนมันเกี่ยวอะไรกับฝันล่ะ..ก่อนนอนน่ะสวดมนต์..หนุนหมอนให้ดีๆ ตกหมอนล่ะแย่เลย ต้องเดินคอเอียง..เราว่างน้อยลงแล้วล่ะ หญ้ามันท่วมถึงยอดเสาแล้ว ต้องรีบไปตัด..มีเวลาโทรมาหาเราเบอร์นี้นะ.. 099306908..ถ้าไม่ติดหมายถึง.เราห่างเครื่อง.เพราะเป็นโรคขี้เกียจห้อยโทรศัพท์.. ตั้งใจเรียนนะ..เป็นอีกคน ที่เราตั้งใจไว้ว่า เราจะไปร่วมแสดงความยินดีด้วย ในวันรับปริญญา..อ้อ..อีกอย่าง.อย่านอนดึกนัก.. ขอบคุณทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข..สวัสดีครับ
10 มิถุนายน 2548 04:07 น. - comment id 477785
เข้ามาคารวะ ความอ่อนน้อมถ่อมตน ของคนระดับครูบาอาจารย์ ผมเดาเอาว่า.....จะเป็นผู้ที่น้องเรน เอ่ยถึงบ่อยๆ....ว่าคุณลุง ๐ระดับความสำนึกย่อมลึกซึ้ง ทั้งคำนึงสุภลักษณ์เป็นหนักหนา กลางคืนค่ำลอยสวรรค์คือจันทรา ทรงเพ็ญภาวะเดียวใช่เสี้ยวแรม
10 มิถุนายน 2548 09:58 น. - comment id 477843
...เรียนอาจารย์ ท่านผู้เฒ่า..ศิษย์เคารพ ...คนผ่านมาพานพบสบกลอนท่าน ...พอได้อ่านกลอนแยกแยะ...นักแกะกานท์ ...ขอคนผ่านเก็บไปอ่าน..เผื่อฝันดี ...ได้คติความรู้มาสู่ใจ ...ท่านแต่งได้งามจริง...ยิ่งกลอนนี้ ...แยกแยะได้...พ้นตัณหา...คาวราคี ...ช่วยบ่งชี้แนะแนว..แจ๋วจังครับ ขอฝากกลอน***ยามเช้า*** ด้วยนะครับ ...รุ่งอรุณอุ่นไออุทัยส่อง ...รังสีทองทาบทาท้องฟ้าสาง ...อุษาโยคโลกเรืองรองความหมองจาง ...น้ำค้างพร่างแพรวพราวผ่องอำไพ ...หมู่วิหคผกผินบินถลา ...ร้องเริงร่าสุขสันต์รับวันใหม่ ...สายลมเช้าโชยชื่นระรื่นใจ ...มวลดอกไม้คลี่บานตระการตา ...เรามนุษย์จะมัวนอนอยู่ใยเล่า ...เสียประโยชน์ไปเปล่าเปล่าไม่คุ้มค่า ...จงเตือนตนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ...เสริมปัญญาสุขสันต์นิรันดร ...ขอบคุณครับ...
10 มิถุนายน 2548 10:15 น. - comment id 477847
เก็บมาให้อาจารย์ครับ ***คติธรรมก่อนนอน*** ...ก่อนท่านนอนหลับไปในคืนนี้ ...ขอจงตั้งดวงฤดีไว้ให้มั่น ...คิดถึงกุศลผลดีที่ผูกพัน ...จิตตั้งมั่นแน่วแน่แล้วแผ่ไป ...แผ่เมตตาทั่วไปให้คนอื่น ...จิตรักชื่นเกลียดชังแต่ครั้งไหน ...ขอให้เขาได้ดีมีสุขใจ ...อย่าหวั่นไหวแม้อมิตรที่คิดชัง ...แล้วใจเราจะสบายคลายเร่าร้อน ...เพราะจิตผ่อนคลายเครียดแต่หนหลัง ...อนีฆา...สุขี...อัตตานัง ...ห่างทุกขัง...ก็เพราะจิต...คิดดีเอย
10 มิถุนายน 2548 10:58 น. - comment id 477861
อันความโกรธโลภรักรู้จักนิ่ง ทำทุกสิ่งหลุดพ้นปนความหมาย แม้ดีชั่วถูกผิดมิติดกาย ชีพวางวายลาลับก็ดับลง...... ในบางครั้งสิ่งที่ได้กระทำเราเห็นว่าถูกต้องแล้ว แต่บางคนกลับเห็นว่าผิด...... ในบางครั้งสิ่งที่ได้กระทำเราเห็นว่าผิด แต่บางคนกลับเห็นว่าถูกต้องแล้ว.....
10 มิถุนายน 2548 11:47 น. - comment id 477891
ดาไปปฎิบัตธรรมมาก้อแล้วยังแยกแยะ..รักโลภโกรธหลง..ม่ายได้ซักกะที...อิอิ..... ขอมาป่วนอาจารย์ของน้องสาวหน่อยนะค่ะ...อิอิ...ม่ายได้เป็นลูกศิษย์ตีเราไม่ได้...555
10 มิถุนายน 2548 12:06 น. - comment id 477905
..@ ..... เรานิ่งเฉย.....คนอื่นมองว่าดื้อด้าน...เราโต้ตอบ.....คนอื่นมองว่ากร้าวร้าว.....เหนื่อย...กับคนดี-คนเลว ของสังคม.....อ่านแยกแยะ...แล้วช่วยให้เรา ปลงได้เยอะ...เลย ขออนุญาต Print สอดใส่ใต้แผ่นกระจกโต๊ะทำงานนะค่ะ ... ทำงานหนัก...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
10 มิถุนายน 2548 14:27 น. - comment id 478014
ถ้ามนุษย์แยกแยะเรื่องดี - ไม่ดี ได้ ใจนั้นจะเป็นสุขมากโขค่ะ เห็นด้วย ๆ ๆ ๆ ๆๆๆ
10 มิถุนายน 2548 15:38 น. - comment id 478065
มาชื่นชมค่ะ... และหนูขออนุญาตเก็บกลอนนี้ไว้ด้วยนะคะ สวัสดีค่ะ
10 มิถุนายน 2548 20:13 น. - comment id 478204
คุณสดายุ..ขอบคุณครับ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนและเขียนกลอนไว้ให้.. คงแค่.นึก.ครับ..ว่าควรพยายามทำให้ดีที่สุด ในทุกเรื่องราว.. ปรกติ ก็ยังดิบอยู่หลายประการ หลายโอกาส.ตามเหตุ..ตามบทบาท เพียงแต่.วางและว่าง.ให้มากที่สุด.ตามประสาคนมีอายุ.. เจ้าตัวซนเป็นเด็กดี..ใฝ่เรียนรู้.อีกหลายอย่างที่ผมสอนเขาไม่ได้.. ก็ขอฝากคุณไว้ด้วย คุณ คนผ่านทาง..เป็นเพื่อนกันก็นับเป็นสิ่งดีที่ผมปรารถนาแล้ว.. ไม่เคยคิดจะเป็นครูหรืออาจารย์ ผู้ใด..แค่มิตรภาพซึ่งกัน..ก็มีความสุขแล้ว.. ขอบคุณสำหรับ บทกลอน คติธรรม ดีๆเหล่านั้นครับ.. ต้องเอาไปแปะข้างฝาวัดบ้าง..มีโอกาสเรียนเชิญมาสนทนากันอีกครับ.. คุณสลักเสลา..เสียงกลอนดีมากแล้วครับ.สัมผัสบังคับดี..ระวังสัมผัส ระหว่างบท. อันความโกรธโลภรักรู้จักนิ่ง ทำทุกสิ่งหลุดพ้นปนความหมายตรงนี้ไม่ชัดนัก..แต่ผมเข้าใจที่คุณสื่อนะ แม้ดีชั่วถูกผิดมิติดกาย ชีพวางวายลาลับก็ดับลง ถือว่ามือใหม่เช่นคุณทำได้ดีมาก.ลองเขียนสักสองบทบ้าง.. ส่วนการบ้านยากๆ ให้ผมคิดอีกประเดี๋ยว.ให้การบ้านนักเรียนฉลาด.. ต้องหาที่ยากๆหน่อยเดี๋ยวเก่งเร็ว แล้วจะมาดุ คู อีก คุณกัลลดา..ปฏิบัติธรรม..ผมยังไม่เคยเลยครับ..แก่แต่ห่างวัดครับ เพียงหลีกเลี่ยงการทำผิดศีลห้าไปวันวัน.ก็เหมาะสมเพื่อตนเองเท่านั้น.. คุณธรรมชาติ..ใจเราเท่านั้นแหละครับ..ที่จะให้ทุกอย่างกับเรา.. บางมุมมองบางทีต้องเปิดใจ เพิ่มอีกหลายด้าน เพียงเพื่อจะมอง. และบางที ก็ต้อง ใช้ใจยอมรับ.. คุณเมจิค..เรื่องของใจคนเรา ค่อนข้างลึกซึ้ง.ส่วนมากคนเราชอบตามใจตนเอง. ตราบใดที่ดูแลใจตัวเองไม่ได้..จึงยากนัก ที่จะได้ดูแลหัวใจคนอื่น.อย่างจริงจัง.. คุณ vaproud..ยินดีที่เข้ามาทักทายกันครับ.มีโอกาสเรียนเชิญมาสนทนากันอีก.. ส่วนเรื่องกลอนที่ผมเขียน ตามสบายครับ.ไม่ได้สงวนลิขสิทธิ์.. ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ ขอให้มีความสุข สวัสดีครับ
10 มิถุนายน 2548 21:58 น. - comment id 478257
แยกแล้วก็เลยได้อะไรแยะเลย ความดีกับความชั่ว..ยากที่จะร่วมตัวกันได้ และก็ปิดบังอำพรางผลไม่ได้ด้วย ขออภัยที่มาช้าไปนิดนึง สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า ..ทราบข่าวการกุศลแล้ว ..ด้วยความยินดีและเต็มใจที่จะให้ความร่วมมือค่ะ อย่าบอกว่าเป็นการขโมยเลยนะคะ เพราะไม่เคยสงวนสิทธิ์ใดในการนำไปเผยแพร่เพื่อสาธารณะประโยชน์อยู่แล้วค่ะ
11 มิถุนายน 2548 20:44 น. - comment id 478585
อยากเอาใจ ไกวแกว่ง เลือกแบ่งสิ่ง ความเป็นจริง จากเขลา เราไม่เห็น ตามืดบอด สอดกลบ พลางหลบเร้น ไม่ต้องเซ่น ด้วยใจบอด ตลอดกาล*** เมื่อไม่รู้จักแยกแยะความจริงหรือสิ่งลวงตาลวงใจ คงเป็นเช่นคนใจบอดตลอดกาลสิหนา ทักทายกันยามร้างคน สวัสดีค่ะ
11 มิถุนายน 2548 22:02 น. - comment id 478614
คุณดอกแก้ว ขอบคุณครับ.กลอนแนวนี้ของคุณมีมาก.เป็นประโยชน์อย่างสูงครับ.. คุณเสื่อกก..แยกแยะให้ดี เราจะเห็นว่า..ทุกอย่างเกิดที่ใจทั้งสิ้น..ขอบคุณครับ ที่มาเงียบๆ ทีหลังเอาฆ้องนำมาสักหน่อยนะครับ.เกือบมิได้เข้ามาดู..สวัสดีทั้งสองท่านครับ
12 มิถุนายน 2548 15:14 น. - comment id 478798
เรน..ถามคุณลุงนิดนึง .. บอกเรน..หน่อยดิคะ......แบบเรนอยากรู้จัง.. ก็.. สิ่งที่..คุณลุงบอกกับพี่ชายสดายุ... นะดิคะ.. เรนอยากรู้ด้วยดิ.. .. มีอีกหลายอย่างที่ผมสอนเขาไม่ได้.. ก็ขอฝากคุณไว้ด้วย ... เรน.. ก็ยังคงเป็นตัววุ่นวาย.. ในสายตา..ของ..คุณลุง.. ..ของมามี้ .. และ..ของเพื่อนๆ .. เรน.. ขอโทษ .. เรนผิดเอง .. ง้านน.. ต่อนี้ ..เรนสัญญา...เรน.. จะไม่เป็นเด็กกาลาแม.. กวนใจ.. ใครๆ อีกแล้วคะ .. เรน..ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ.. ที่คุณลุง.. ให้เรน .. .. ไม่มีใครว่าง.. สำหรับยัยเด็กกาลาแม..ร้อกกก.. .. ต่อนี้ ..คุณลุง.. ไม่ต้องเอาเรน..ไปฝากกับพี่ชายสดายุนะคะ .. .. ... ก็เพราะเรนรู้ว่า .. ไม่มีใคร.. อยากรับฝาก.. สิ่งของ.. สิ่งนั้นร้อก! เรน.. ขอโทษ.. พี่ชายสดายุ..และเรนก็ขอบคุณ..ด้วยนะคะ .. .. ... .....
12 มิถุนายน 2548 18:54 น. - comment id 478911
นี่เจ้าตัวซน..เราหมายถึง การเขียนพวกฉันท์ หรือกาพย์บางชนิดบางอย่าง..ต่างหาก.. ร้อยกรองบางชนิด.เราขี้เกียจและศึกษามาน้อย ต่างจากคุณสดายุ.. อีกทั้งเราเห็นว่า.ฉันท์บางชนิด ก็เหมาะที่จะเรียนรู้ไว้..เพราะบนถนนของการเขียน ตัวซนต้องเดินอีกไกล..ต่างจากเรามาก... ฉะนั้น..ที่งอแงโดยไม่ตรึกตรอง..เอาไม้มะยมไปเป็นกำนัลด้วยเลยนะ.. ทำอะไรก็แล้วแต่..ถามตัวเองทุกครั้งนะ..เราทำดีหรือยัง..ตามใจตัวเองไปหรือเปล่า แล้วในอนาคตเมื่อตัวซนโตขึ้น..จะเป็นคนดีของสังคม...
12 มิถุนายน 2548 20:27 น. - comment id 478959
แวะมาดู..ครูดุ...กับลูกศิษย์งอแง... ราชิกา..จะพยายามแยกแยะ..ให้ถูกต้อง..ในหลายๆสิ่ง..โดยเฉพาะ..เรื่องของหัวใจ..มีเขินด้วย..ไปล่ะ..คุณครู...
12 มิถุนายน 2548 22:09 น. - comment id 479006
เรื่องของหัวใจ แยกแยะยากครับ..เพราะหัวใจคนเรา มีหลายห้อง..ซึ่งก็น่าจะแตกต่างกัน.เพราะหน้าที่ในร่างกายอาจไม่เท่ากันต่างกัน... ส่วนเรื่องดุตัวซน ไม่หรอกครับ ผมไม่ดุตัวซนแน่.เพราะเขาเป็นความภูมิใจของผมอย่างหนึ่ง...และผมมีความปรารถนาให้กับเขาเสมอ..