เธอบอกว่าน่าจะดีใจที่ห่างบ้าง เวลาอ้างว้างได้คิดถึง อยู่ใกล้กันอาจชินชาวันหนึ่ง ถ้าห่างกันบ้างคงได้ซึ้ง คิดถึง ห่วงหา กัน ห่างกันไกลแสนนานคงไม่ไหว ตรงที่ใจห่วงหาจนไหวหวั่น ตรงที่คิดถึงมากมายทุกวัน ห่างไกลกันเนิ่นนานวันตัวฉันอาจเฉาตาย เธอบอกว่าเท่าที่เคยเห็น ดูเหมือนจะเป็นฝันร้าย เวลาอยู่ใกล้กันก็กลับกลาย เบื่อเหลือหลายอยากหายไปไกลกัน อยากบอกเธอว่า ฉันคงไม่กล้าทำอย่างนั้น หัวใจของฉันมันผูกพัน รักมั่นจนวันสุดท้ายที่หายใจ
20 ธันวาคม 2544 23:27 น. - comment id 26419
ไกลบ้าง ใกล้บ้าง สิคะ จะได้มีรสชาด ถ้าไกลตลอด คงจะเฉาแบบที่พี่ดอกคูณว่า เฮ้อ..แล้วเมื่อไหร่จะได้ใกล้ซะทีอ่ะ ไกลจนคิดถึงซะหัวใจ แทบจะฝ่อแย้ว T_T
21 ธันวาคม 2544 01:27 น. - comment id 26440
อ่านแล้วชอบจังเลยจ้า พี่ดอกคูณ... พี่ชายคนเก่ง.... ประทับใจเลยบทนี้
23 ธันวาคม 2544 22:55 น. - comment id 26891
กาย ใกล้ ไกล ใช่ของแปลก ใจ ใกล้กันนี่สิน่าลองไว้ หากใจสุข ก็เหมือนกายใกล้ ถ้าใจ กาย ใกล้ด้วยรักและผูกพัน เชื่อมั่นว่าสุขสุดซึ้งเชียว ขึ้นอยู่กับเธอจะเลือกสิ่งไหน ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจ ทำให้กายเบิกบานแจ่มใสนาน