..๏ อิฐหินดินมากก้อน.......ในปฐพี หมายคัดแต่มวลมณี...........เพริศแก้ว มือกอบเก็บหินสี................ดาษดื่น จักพบรัตนชาติแพร้ว...........มากน้อยเพียงใด ? ฯ ..๏ คัดสรรหินใหญ่น้อย....นานา เพียงจิตยังปรารถนา.........เช่นนั้น ปรากฏสิ่งลวงตา...............ดารดาษ ฤๅอวิชชาปิดกั้น..............หลอกให้ใจประสงค์ ฯ ..๏ กอบเก็บจนเล็บช้ำ......มือระบม ยังขุดเจาะหมายชม..........เก็จแก้ว แสนเหน็ดเหนื่อยบ่สม.....ดังใฝ่ พบแต่เศษหินแล้ว............หลากล้วนกองพะเนิน ฯ ..๏ อิดโรยใจอ่อนล้า........เกินประมาณ เสียเรี่ยวแรงกับกาล..........ผ่านพ้น กองหินเศษดินดาน...........กลาดเกลื่อน หากใคร่ครวญแต่ต้น.........จึ่งแจ้งสัจธรรม ๚ะ๛
อัลมิตรา 8 มิ.ย. 2548 08:12 น. - ID 77033 
1386
23
0
8 มิถุนายน 2548 08:54 น. - comment id 476811
เมื่อก่อนเคยไปเที่ยวแถบจังหวัดจันทบุรี ไปดูชาวบ้านที่ขุดหาพลอย เคยลงไปก้นบ่อกับเขาครั้งนี้ ดูอยู่ตั้งนานแยกไม่ออก จนคนที่เขากำลังขุดอยู่เขาบอกว่า ต้องขุดขึ้นมาก่อนแล้วค่อยใส่ตะแกรงร่อน กรองเอาเศษดิน ขี้โคลน ให้เหลือแต่หิน แล้วค่อยคัดอีกรอบ เขาบอกว่า บางวัน ขุดขึ้นมาตั้งเยอะดินกองเป็นภูเขาไม่ได้พลอยสักเม็ด บางวันที่โชดี ดินกำมือเดียวยังได้ตั้งหลายเม็ด แต่ก็อีก ต้องดูอีกว่าเป็นอะไร มีค่าไหม ร้าวไหม น้ำดีไหม กว่าจะเลือกได้หินที่มีค่าสักเม็ด ยากเย็นเหลือเกิน
8 มิถุนายน 2548 08:55 น. - comment id 476812
หน้าส่วนตัว
คุณ อัลมิตรา ค่ะ
อิฐหินใช่ค่าน้อย ด้อยคุณ
แข็งกระด้างด่างสกุล ต่างแก้ว
อาจมีบ่อหินบุญ สักหนึ่ง กำนา
แก่นบริสุทธิ์ผุดแผ้ว ไม่แพ้มณีสวรรค์ฯ
หากเนื้อธรรม์แก่นแท้ เที่ยงทน
ค่าไม่ต่างจากคน แกร่งกล้า
แม้อาจตกปะปน เปื้อนเปียก ตมแล
แก้วรัตนมณีหยาดฟ้า อาจเร้นในหิน ฯ
ช่อชงโค
........อย่าเพิ่งอิดโรยค่ะ ควานหาต่อไปคงพบ
8 มิถุนายน 2548 09:49 น. - comment id 476839
8 มิถุนายน 2548 10:07 น. - comment id 476847
กรวดทรายฤาเพชรแก้ว............มณีนิล แตกต่างเพียงยลยิน..................เท่านั้น ค่าสูงต่ำในสิน............................ใครแบ่ง กำเนิดจากดินชั้น.......................โลกใต้พสุธา เพชรดินมีค่าล้ำ..........................เพียงใด ย่อมอยู่ที่จิตใจ.............................แน่แล้ว พลอยดีมณีใส.............................เลอยิ่ง หากไก่พบไม่แคล้ว....................เขี่ยทิ้งมองเมิน
8 มิถุนายน 2548 10:23 น. - comment id 476863
มีบทสนทนาหนึ่ง ที่เกิดขึ้นระหว่างพ่อ-ลูก อัลมิตราเริ่มเขียนโคลงชุดนี้หลังจากจบบทสนทนานั้น พ่อได้กล่าวคำถามหนึ่งให้ลูกสาวพิจารณาถึงความแตกต่าง.. ระหว่าง สถานสาธารณะ และสถานอสาธารณะ ... สาธารณะ คือ ที่ทั่วๆไป ส่วนอีกคำไม่เคยได้ยินใครกล่าวถึงแต่คงจะมีความหมายตรงข้าม สิ่งที่พ่อจะอธิบายความต่อไปนั้น ไม่น่าจะเป็นเพียงความหมาย แต่เป็นบางอย่างที่เป็นแง่คิด นี่คือสิ่งที่ผู้เป็นลูกรับความรู้สึกได้ ฟังนะลูก ..สถานอสาธารณะ คือสถานที่ ที่ลูกสามารถควบคุมได้ กำหนดความเป็นไปได้ แต่ สถานสาธารณะ ลูกจะไม่สามารถทำอย่างนั้นได้เลย แล้วทีนี้ ไหนบอกพ่อซิ จะทำเช่นไร ถ้าจะต้องดำรงตนอยู่ใน สถานสาธารณะนั้น ต้องอยู่อย่างมีความสุขด้วยนะ สถานที่นั้นอยู่เหนือการควบคุม อยู่เหนือข้อกำหนดที่เราอยากให้เป็นไป ดังนั้นทำไมเราต้องไปอยู่คะ นั่นคือคำตอบที่ย้อนถามกลับของบุตรสาว เพราะว่า มีความจำเป็นจะต้องอยู่ มันคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะไม่อยู่ น่ะสิ อืมม .! เลี่ยงไม่ได้ และจำเป็นจะต้องอยู่ ก่อนอื่นลูกคงต้องเรียนบอกคุณพ่อตามความเป็นจริงก่อนว่า ลูกคงไม่มีปัญญาไปเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม เปลี่ยนแปลงผู้คนที่อยู่รายรอบ แต่ลูกก็จะลองใช้วิธีนี้ นั่นคือคำตอบที่พ่ออยากรู้ ลูกจะทำอย่างไร เพราะคนมากมาย ดี-ร้ายปะปน บางครั้งแยกออกโดยชัดเจน และบางครั้งยากต่อการประเมิน ลูกคงไม่หลบออกจากสถานที่สาธารณะนั้น แต่ลูกก็พร้อมจะมีความสุข ณ สถานที่นั่น โดยการคัดสรร ที่จะคบหาแต่มิตร ที่ลูกพิจารณาแล้วว่าควรค่าต่อการมีปฏิสัมพันธ์กัน ลูกยังจำเรื่องเล่า นักร่อนพลอยได้ไหม ที่พ่อเคยเล่าให้ฟัง จำได้ค่ะ ในขณะที่เราคัดเลือก เราก็โดนผู้อื่นคัดเลือกด้วยเช่นกัน ถ้างั้น พ่อคงฝากให้ลูก หาความหมายให้ลึกกว่านี้ แล้วพ่อจะมาเอาคำตอบอีกที หมายความว่า คำตอบของลูกยังไม่ถูกเสียทีเดียวหรือคะ ลองค้นในใจสิ แล้วจะได้คำตอบ ลองค้น ..ค่ะ จะลองค้นหา แต่ขนาดก้อนหิน ก้อนดิน ที่คุณพ่อเคยเล่า กว่าจะได้พลอยมา ก็ดูเหมือนว่าบางทีก็ยากเหลือเกิน แล้วทีนี้หากเป็นคน คนที่ซ่อนลึกความในใจ จะไม่ยิ่งยากกว่ายากอีกหรือคะ จำได้ว่า ลูกเคยเขียนประโยคหนึ่งซึ่งดีมากเลย เกี่ยวกับเรื่องนี้ พอนึกออกไหม เมื่อท่านตามหาหัวใจ ..ควรใจหัวใจในการค้นหา พ่อคะ ลูกได้คำตอบแล้ว ดึกแล้ว ไปนอนเถอะ หนูรักคุณพ่อค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ :) ยิ้มอีกครั้งเมื่อนึกถึงบทสนทนาเมื่อคืนวาน
8 มิถุนายน 2548 11:00 น. - comment id 476884
รายล้อมมิอาจเปลี่ยนปรับ หากเราปรับเปลี่ยนตนเข้าได้ จะอยู่แสนสุขใจกาย ปรับแปลงเปลี่ยนได้ตามสถานการณ์ แม้มิอาจปรับเปลี่ยนได้หุนหัน สิ่งเหล่านั้นต้องใช้เวลาทุกสถาน เปลี่ยนแปลงปรับเปลี่ยนไปตามกาล ประสานคัดสรรสิ่งควรล้วนเป็นผลดี /// จากข้อความการสนธนาของพ่อลูก อ่านแล้วได้แง่ คิดที่ดีจริงๆ
8 มิถุนายน 2548 11:15 น. - comment id 476896
^J^ ........... ...โคลง..และความหมายดี...ถูกใจ....
8 มิถุนายน 2548 11:25 น. - comment id 476904
สาธุ...สาธุ...รับข้อคิดทางธรรม...
8 มิถุนายน 2548 11:43 น. - comment id 476919
อยากพบมิอาจพบ ................
8 มิถุนายน 2548 11:53 น. - comment id 476926
มากมายหลายล้วน สรรพสิ่ง เพียงพวกเราอ้างอิง ค่าหลาย หินสีอัญมณีงามยิ่ง ฤาต่าง แท้ที่จริงงามใจ หาใช่ค่าสมมติ ฯ
8 มิถุนายน 2548 12:51 น. - comment id 476953
หลายหลากงงจังมันหลากหลาย มากมายสารพันจะจัดสรร หลีกหลบเวียนวุ่นทุกๆวัน เพราะมันหลากหลากเหลือนเกิน
8 มิถุนายน 2548 12:57 น. - comment id 476957
มันเป็นเพียงสิ่งสมมติ มนุษย์เราก็เป็นแบบนี้แหละ ตราบใดที่ยังไม่บรรลุอรหันต์ ก็จะต้องวนเวียนว่ายดนโลกแห่งการสมมติต่อไป........... น่าจะสมมติว่าเมาได้คงจะดีนะ จะได้ไม่ต้องเปลืองเศษกระดาษที่เราสมมติว่ามันมีค่ามากกว่าค่าที่แท้จริงนัก....... อมิตาพุทธ........................
8 มิถุนายน 2548 12:59 น. - comment id 476958
รูปภาพสวยจังค่ะ....งานก้องามมากค่ะ...คุณอัลเก่งจัง... สบายดีนะค่ะ...คิดถึงค่ะ
8 มิถุนายน 2548 14:55 น. - comment id 477015
ขอบคุณนะค่ะสำหรับกลอนความหมายดี ๆ
8 มิถุนายน 2548 16:33 น. - comment id 477068
คุณเรไร .. เป็นธรรมดาค่ะ ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ ที่มีคุณค่าย่อมต้องคัดสรรและใช้เวลาพอสมควร การสงบนิ่งและค่อยๆพิจารณา โดยใช้ประสาทสัมผัสทั้งหมดเลือก ทำได้ในสิ่งที่เป็นวัตถุสิ่งของ แต่กลับกัน หากเป็นสิ่งที่มีชิวิตด้วยแล้ว บางทีต้องอาศัยประสาทสัมผัสมากกว่าสัมผัสทั้ง ๕ เป็นตัวตัดสิน เช่นกันรอบ ๆ ตัวเรา เกลื่อนไปด้วยผู้คนต่างจิตต่างใจกัน กว่าจะค้นหา สืบเสาะ ผู้ที่เราพึงใจ บางที ที่มีอยู่ ก็อาจจะไม่ใช่ และบางที ที่มองเห็น ก็อาจจะหลอนตา และก็บางที ต้องใช้เวลาตลอดชีวิตในการค้นหา .. สิ่งที่ใช่ นักร่อนพลอย .. คำนี้ เป็นคำที่อัลมิตราไม่เคยนึกมาก่อนว่า จะได้รู้ซึ้ง จนกระทั่งไม่นานมานี้ คำว่า นักร่อนพลอย ถูกบุคคลผู้หนึ่งหยิบยกขึ้นมา สนทนากับอัลมิตรา อัลมิตราหลับตานึกภาพตาม ไม่ใช่เพียงมองเห็นฉากการร่อนพลอยเท่านั้น อัลมิตราเห็นอะไรที่มากกว่า และนำกลับมาวิเคราะห์อีกที ทุกวันนี้ อัลมิตราก็ร่อนพลอย โดยที่ไม่มีตะแกรง และไม่มีพลอยบนตะแกรงนั้น อัลมิตราใช้เครื่องมืออื่นในการร่อนพลอย .. ค่ะ คุณช่อชงโค .. อัลมิตราคิดว่าคุณเดา ความในใจของอัลมิตราออกนะคะ :) คุณพุดพัดชา .. คุณใจดีกับอัลมิตราเสมอมา ขอบคุณมากค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ตกลงคุณจะเป็นนกหรือเป็นไก่เคเอฟซี คะ กำลังหิวค่ะ คุณwinterstar .. ค่ะ เราไม่อาจปรับเปลี่ยนคนรอบตัวได้ แต่เราปรับตัวเราเองให้เลือกแต่สิ่งที่ดีมาสู่ตัว ได้ค่ะ คุณกฤษณะ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณพรระวี .. แบ่งปันความรู้สึกกันค่ะ คุณลอยไปในสายลม .. บางที อาจพบโดยไม่ได้คาดคิดมาก่อน ก็ได้นะคะ คุณมนต์กวี .. ความจริง จะเป็นกรวด หิน ดิน ทราย หรือ อัญมณี ก็ล้วนแต่สิ่งที่สมมุติทั้งนั้นค่ะ การมองว่าอะไรมีค่า บางทีเป็นสิ่งที่นิยมกันต่อมาเนืองเนืองตามสมัย ใครจะรู้นะ อนาคต ก้อนหินที่มีเศษซากจิ้งจกตกผลึกอยู่ อาจมีมูลค่ามากกว่าเพชรก็ได้ค่ะ ไอซ์ .. อ่านแล้ว มึน มึน เหลือเกิน หมู่นี้มีความรักหรือจ๊ะ เปลี่ยนไปน๊า นายเมา .. ให้อัลมิตราสมมุติว่าเมา ยังนึกไม่ออกนะ ว่าต้องทำท่าอย่างไร อาจต้องเลียนแบบท่าเค้งกลางหาดทรายซะแล้ว :) คุณกัลลดา .. คิดถึงเช่นกันนะคะ อัลมิตราสบายดีค่ะ คุณข้าวปล้อง .. ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่มีให้กันเสมอมาค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
8 มิถุนายน 2548 16:37 น. - comment id 477077
8 มิถุนายน 2548 16:54 น. - comment id 477083
แหล่งที่มา ฟังเถิดเรื่องราวอันเศร้าสร้อย ริ้วรอยบาดเจ็บเกินเก็บกลั้น
ข้อความฝากถึง เมื่อท่านตามหาหัวใจ ..ควรใจหัวใจในการค้นหา
..........................
เมื่อตามหาหัวใจมาจนพบ
จึงไม่คิดโป้ปดปฏิเสธ
เพราะมิใช่อุบัติเหตุ
แต่เจตนาจะรักเธอ
ควรใจหัวใจในการค้นหา
มันคือศรัทธารักเสมอ
มิใช่เพียงคำพร่ำเพ้อ
ความจริงที่เจอคือรักมากมาย
หยุดเถิดเรื่องราวอันเศร้าสร้อย
จะขอลบริ้วรอยรักษาหาย
สิ่งดีดีมอบให้มิมีคลาย
จนสุดปลายทางฝันไม่ปล่อยมือ
8 มิถุนายน 2548 18:08 น. - comment id 477110
8 มิถุนายน 2548 18:44 น. - comment id 477131
หลายสี หลายขนาด
8 มิถุนายน 2548 21:47 น. - comment id 477193
คุณต๋องแต๋ง .. ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ ค่ะ คุณปัญญา .. ขอบคุณสำหรับบทกลอน ค่ะ คุณดาหลา ฯ .. เลือกหยิบได้ค่ะ คุณเพียงพลิ้ว .. :) หลายขนาด จริง ๆ ค่ะ
8 มิถุนายน 2548 21:49 น. - comment id 477195
ก้อนหินที่ดี อาจหายาก แต่เชื่อซิค่ะ คุณต้องหาเจอ ถ้าพยายามค้นหา ขอให้สมหวังในทุกสิ่งทุกอย่าง และขอบคุณสำหรับน้ำใจที่จะร่วมสละเลือดเพื่อช่วยพี่ชายนะค่ะ
8 มิถุนายน 2548 21:54 น. - comment id 477198
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ติดต่อได้ค่ะ เบอร์โทรของอัลมิตรา คุณคงหาได้ไม่ยาก .. ยินดีช่วยเหลือค่ะ
8 มิถุนายน 2548 22:20 น. - comment id 477207
...หินดินทรายหลายหลาก.......มากสี
หินดินทรายมากมี..................สีสัน
หินดินทรายหลายดี................เหมือนกัน
เหมือนกับคนเรานั้น..............มากแท้มากมาย....
สวัสดีครับ
8 มิถุนายน 2548 23:08 น. - comment id 477226
:) ราตรีสวัสดิ์ค่ะ คุณค้างคาวคืนคอน
8 มิถุนายน 2548 23:31 น. - comment id 477234
ประดุจหาเพื่อนพ้อง...............รอบกาย วนวกเวียนรอบราย.................มากแล้ เปรียบโคลงชื่อหลากหลาย.......ลงร่าย นั้นนอ ยากนักหนึ่งมิตรแท้..................คละเคล้าควานคลำ
8 มิถุนายน 2548 23:52 น. - comment id 477250
คุณอัล ฯ งดงามมากค่ะ
เรื่องหิน ๆ เนาะ
9 มิถุนายน 2548 09:02 น. - comment id 477299
คุณดาวอังคาร .. ค่ะ ความรู้สึกเช่นนั้น หนึ่งมิตรย่อมดีกว่าร้อยชนพาล คุณร้อยฝัน .. ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ต่อกันเสมอมาค่ะ
9 มิถุนายน 2548 09:55 น. - comment id 477306
ฉันมีค่าเพียงหินที่บิ่นหัก เธอคัดเลือกไสผลักทิ้งลงเหว จมโลกันต์ฝันค้างกลางเพลิงเปลว ความดีเลวเห็นได้ด้วยสายตา ลายไม่งามไม่เห็นเป็นประกาย แสงไม่ฉายเก็บไว้ก็ไร้ค่า มิใช่เป็นอัญมณีมีราคา แค่นจะมาประชันฝันเกินตัว เป็นก้อนหินดินดานจมลานตม หวังชื่นชมเพียงเงาเขายิ้มหัว สำนึกรู้ด้อยค่าตามืดมัว หยุดพันพัวพักใจก่อนสายเกิน มองไม่เห็นหัวใจในก้อนหิน ทิ้งจมดินมองผ่านอ่านผิวเผิน มีประโยชน์ควรคู่ปูทางเดิน เหยียบย่ำเพลินมุ่งเสาะหาค่าเพชรทอง
9 มิถุนายน 2548 10:48 น. - comment id 477336
ควานหาหินใหญ่น้อย.......นานา
ท้ายสุดมีพบพา....................เพชรแก้ว
ทำไปไม่ระอา.......................อย่าเบื่อ คงเจอ
หากมิเริ่มต้นแล้ว.................ยากแท้ สมหวั
ง
ยึดติดสมมตินั้น...............มั่นคง
ตีค่าเลอเลิศหลง...................ยึดไว้
หินดินเพชรมณีกรง.............ดักล่อ
จิตปราศกิเลศไซร้...............ภาพนั้น ลวงตา
สวัสดีจ้า อัลมิตรา นานแล้วไม่ได้มาแจมโคลงเลย สบายดีนะจ๊ะ
9 มิถุนายน 2548 12:14 น. - comment id 477376
คุณฤกษ์ .. ถึงเธอเป็นก้อนหินที่บิ่นหัก แต่มีค่ามากนักควรรักษา ถึงใครมองเหมือนถ่อยด้อยราคา แต่สำหรับอัลมิตราค่าเธอมี อย่าน้อยใจแล้วเก็บมาเหน็บกล่าว เธอปวดร้าวหวั่นไหวเพราะใครนี่ จึงแปลงตัวเป็นดินดานพาลเต็มที แสร้งหม่นหมองฤดีนี่หรือควร หากก้อนหินก้อนนี้มีหัวใจ โปรดรู้ไว้ก่อนมอบคำสอบสวน แม้นมิมีผู้ใดคอยใคร่ครวญ หลากหลายล้วนจะขอเก็บเจ็บผู้เดียว คุณทิฆัมพร.. จ๊ะเอ๋ ไม่เจอกันนานค่ะ สบายดีค่ะ แต่ดูอัลมิตราล้าล้าชอบกล อยากพักยาว ๆ จัง ..
9 มิถุนายน 2548 12:54 น. - comment id 477416
หลายหลากคำมากล้น.......กล่าวมา ล้วนแต่มีคุณค่า...............ยิ่งแท้ เหนื่อยใด ฤ ควานหา......งมอยู่ ลองพิศดูดีแล้..................เพชรแท้มองเห็น ขอแจมด้วยคนครับ :]
9 มิถุนายน 2548 14:09 น. - comment id 477490
10 มิถุนายน 2548 08:30 น. - comment id 477804
คุณลักษมณ์ .. คุณเขียนโคลงได้ดีนะคะ กลับมาคราวนี้ ดูลีลาแพรวพราวกว่าเดิมมากค่ะ :) คุณดอกข้าว .. อัลมิตรามีหินอยู่ก้อนหนึ่งสีม่วง อัลมิตราไม่รู้ว่ามูลค่าของมันมากน้อยเพียงใด แต่อัลมิตรารู้ว่า มันมีค่าทางใจมากมาย ค่ะ :)
11 มิถุนายน 2548 21:23 น. - comment id 478593
16 มิถุนายน 2548 23:09 น. - comment id 480760
คุณอาจคิดไปเองก็ได้ว่าหินก้อนนั้นมีค่าทางใจมากมาย จะมีค่า หรือไร้ค่าสำหรับคุณ จะรู้ได้ก็ต่อเมื่อวันใดที่มัน.... หายไป ถ้าคุณรู้สึกเสียดาย และเสียใจที่ไม่ได้ดูแลรักษา ใส่ใจต่อมันเท่าที่ควร มันก็คงมีค่าจริงดังที่คุณคิด แต่ถ้าคุณรู้สึกเฉยๆ หาย....ก็หายไป ก็คงทราบคำตอบอยู่ในใจแล้วว่า แท้ที่จริง มันก็เป็นเพียงเศษหินก้อนหนึ่งที่เคยเก็บมาดูเล่นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม .... ที่จริงมันก็คงไม่ได้หายไปไหนหรอก อาจจะตกอยู่ในซอก ในมุมไหนสักแห่ง แต่มันก็ยังคงสงบนิ่งอยู่ใกล้ๆคุณนั่นเอง เพราะมันเป็นเพียง...\"ก้อนหิน\"...ที่หนีไปไหนไม่ได้แล้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
