อยู่ลำพังอย่างคนหมองหม่น อยู่เป็นคนที่ยังว่างเปล่า มองไปทางไหน....ก็เกิดคำถามในใจ.....ว่าทำไมมีแต่เรา ที่ยังคงเงียบเหงา...และเปล่าดาย บนถนน...ผู้คนสวนทาง จะมีใครมองมาบ้างอย่างมีความหมาย ด้วยแววตาที่บอกว่าจะห่วงใย ด้วยหัวใจที่บอกว่า...จะดูแล จะเป็นได้ไหมใครคนนั้น ทุกคืนวันฉันทวงถามก็ตามแต่ ภายนอกไม่หวั่นไหว..เหมือนไม่แคร์ แต่อ่อนแอเกินใคร...คือใจฉันเอง
นางสาวธรรมดา 7 มิ.ย. 2548 23:15 น. - ID 77027 
997
5
0
8 มิถุนายน 2548 00:27 น. - comment id 476793
อ่อนแอเกินไปในวันนี้ ทั้งที่ตั้งใจมีความเข้มแข็ง แต่ไม่รู้ทำไมใจแสดง ถึงอ่อนแรงอ่อนล้าพาเศร้าใจชอบมากๆๆๆเลยค่ะ
8 มิถุนายน 2548 00:33 น. - comment id 476796
ดึกแล้วนะเนี้ย ยังไม่นอนอีกเหรอจ้ะ ตอนนี้นางสาวธรรมดายังทำงานอยู่เลย ขอบคุณมากๆ ค่ะ ที่แวะมาทักทายและกลอนที่มีความหมายดีๆ นะจ้ะ
8 มิถุนายน 2548 10:12 น. - comment id 476851
...@ อะนะค่ะ....เหงาบ้าง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง......ก้อใจเราเลือกเองทั้งนั้น....ปล่อยวาง นิ่ง สักพัก...ผ่านวัน...เวลา แล้วสักวันหนึ่ง....ใจจะเข้มแข็ง เป็นแรงใจ กำลังใจให้น่ะค่ะ
8 มิถุนายน 2548 11:40 น. - comment id 476916
อ่อนแอ ..ในบางครั้ง.. มันก็ไม่ผิดหรอกนะ
8 มิถุนายน 2548 12:30 น. - comment id 476942
ใช่แล้วจ้ะ ปล่อยวางซะบ้างก็คงจะดีนะ ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่านะ ขอบคุณทุกกำลังใจนะจ้ะ
8 มิถุนายน 2548 14:50 น. - comment id 477008
คนเราอ่อนแอที่สุด ก้อในเรื่องของหัวใจนี่ล่ะค่ะ
8 มิถุนายน 2548 21:00 น. - comment id 477167
แต่กำลังใจ เราสร้างมันขึ้นมาด้วยตนเองได้ด้วยเหมือนกันนะจ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
