ในค่ำคืน แห่งแสงสี ที่แสร้งสรรค์ ใต้เงาจันทร์ ที่ส่องแสง แห่งความหมอง มีหญิงหนึ่ง นั่งก้มหน้า น้ำตานอง ใต้เงาของ ร่มไม้ใหญ่ ใกล้ริมทาง เธอจากบ้าน ฐานถิ่นตน ชนบท หวังกำหนด ชีวิตตน พ้นหมองหมาง หวังส่งเงิน ให้แม่ใช้ อยู่ปลายทาง หวังปล่อยวาง ให้ความจน พ้นจากใจ ความรู้น้อย ด้อยปัญญา จึงกล้าสู้ จึงทนอยู่ แม้เหนื่อยหนัก สักปานไหน เป็นกรรมกร ก่อสร้าง อย่างจนใจ มาแบกไม้ แม้ท้อ ก็ต้องทน แต่เคราะห์ซ้ำ หรือกรรมเก่า เข้าถาโถม ถูกลุกโลม ขืนใจ หนีไม่พ้น ไอ้พวกสัตว์ จัญไร ไอ้เดนคน มันรุมโทรม สุดจะทน จนเจียนตาย อายจะอยู่ สู้หนีหน้า ออกมาก่อน เป็นเด็กเสริฟ อยู่ในบ่อน ก่อนจะสาย อนิจจา ความสามานย์ สันดานชาย มันขืนกาย สังเวยหื่น แล้วขืนใจ ต้องซัดเซ พเนจร จากบ่อนเก่า มีคนเขา ขออาสา มาแก้ไข ในที่สุด พ่อคนดี ที่จริงใจ ก็เผยให้ เห็นความต่ำ ตามกามา ในค่ำคืน แห่งแสงสี ที่แสร้งสรรค์ หญิงหนึ่งนั้น ยืนยั่วยวน ชวนใฝ่หา เข้ามาเถิด มาหาฉัน ร่านกามา จบแล้วล่ะ ปริญญา โสเภณี
วิจิตรวาทะลักษณ์ 7 มิ.ย. 2548 21:42 น. - ID 77023 
1867
6
0
8 มิถุนายน 2548 00:18 น. - comment id 476789
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ สะท้อนสังคม โอ๊ย พูดถึงเรื่องแบบนี้แล้วเศร้า เพราะเชื่อว่า หากเลือกได้ ทุกคนคงอยากมีชีวิตที่ดีและมีความสุข
8 มิถุนายน 2548 11:52 น. - comment id 476925
อ่านแล้วให้หวนคิดถึงงานเขียนของคุณ อรสม สุทธิสาครค่ะ สะท้อนปัญหาสังคมดีเหลือเกิน สะท้นใจคนอ่านไปด้วย เขียนได้ดีค่ะ ชื่นชมนะคะ
8 มิถุนายน 2548 12:59 น. - comment id 476959
สะท้อนสังคมผุ ๆ พัง ๆ ได้ดีเชียวค่ะ
8 มิถุนายน 2548 14:20 น. - comment id 476991
บินมาอ่าน..ผ่านมาเยี่ยมครับผม
8 มิถุนายน 2548 21:09 น. - comment id 477170
โย่ว มาเยี่ยมลุงป่องป๊อง ลุงป๋องกลอนติดทอปชาร์ตหน้าแรกหลายทีแระ เกรงใจคนอื่นเค้ามั่งสิ รู้มั้ย มีคนแอบอิจฉา 555+
9 มิถุนายน 2548 00:31 น. - comment id 477267
เยี่ยมค่ะ เยี่ยมจริง งานงามสมใจ ไม่รู้จะบอกว่าไง ด้วยความจริงใจ ขอ
11 มิถุนายน 2548 12:26 น. - comment id 478409
หากผู้ชาย.. เห็นค่าผู้หญิงให้มากกว่านี้ คงดีนะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
20 มิถุนายน 2548 15:04 น. - comment id 481874
คิดถึงเพลงนี้น่ะ โยโกฮาม่า : พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ จดหมายตีตราจ่าหน้าว่ามาจากแดนไกล ประเทศญี่ปุ่นแดนซามูไรเปิดอ่านแล้วใจพี่ร่วงลงดิน ข้อความเนื้อใน แทบทำร้ายพี่ให้แดดิ้น โฉมงามแม่ยอดยุพิน ชีวิตดับดิ้นที่เมืองโยโกฯ จำได้วันลาเจ้าบอกว่าจะอดใจ เก็บออมแล้วใช้ที่ควรใช้ขายบริการอยู่นานหลายปี ส่งเงินกลับมาแม่พ่อชาวนากลายเป็นเศรษฐี จากนาผืนน้อยผืนนี้ช่วยชุบชีวีหลายสิบที่บ้าน แต่ตัวนางอยู่ยิ่งนานยิ่งท้อถอย กินนอนอยู่ในห้องน้อย ความเหงาหงอยมาเยี่ยมทุกวัน ทอดร่างเป็นหุ่นให้ชายยุ่นกลัดมัน ปล่อยตัณหาสารพัน วิปริตวิตถารทุกวันทุกวี่ จึงหันหายาติดสุรากับเพื่อนคนไทย แมงดาหนุ่มผู้บินไกลมาพาเจ้าไปเข้าบ่อนทุกที่ หมดเนื้อหมดตัวแม่ทูนหัวโดนชิ่งหนี เหยียบใจเจ้าแบนบี้ดำดิ่งหลายลี้เกินใครฉุดทัน เช้าสายบ่ายมาไม่เห็นหน้าแม่สาวน้อย เพื่อนเปิดห้องผงะถอย ศพเจ้าลอยแขวนคอกับคาน ร่างส่งกลับมาห่อเป็นผ้ากระดูกวิญญาณ ได้กลับมาอยู่บ้าน ที่น้องนางเจ้าสร้างรอ...กลอนเขียนดีจัง แป๋ม
เขียนเยอะๆนะ จะได้รวมเล่มเร็วๆ ว่างๆก็แวะมาอ่านกลอนเราเป็นกำลังใจด้วยนะ วิสกี้
เทวดาองค์น้อยๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
