คุณยายขี่รถจักรยาน บนธรรมวิถีทาน มุ่งหน้าฝ่าฝุ่นอุ่นละออง เด็กน้อยตีหน้าตามอง ร้อนแดดแสดทอง หน้าบ้านคนเดียวเปลี่ยวกาย รอคนป้อนข้าวคราวสาย หิวจนตาลาย ทีท่าร้อนรนจนลาญ จนยายจอดรถจักรยาน เปิดห่ออาหาร ใส่จานไก่ย่างส้มตำ นั่งปั้นข้าวเหนียวเคี้ยวนำ ป้อนข้าวเป็นคำ ใส่ปากคนดื้อลูกไผ ปลาร้าบ่มร้างทางไกล หยาดเหงื่อแรงใจ ข้าวจ้ำตำส้มผสมผสาน ฝังนำดำเนินเนิ่นนาน อยู่ในวิญญาณ รสคำปันข้าวของยาย หล่อเลี้ยงหลานลูกผู้ชาย เลือดเนื้อเชื้อกาย กล้าแกร่งก่อร่างสร้างคน รอวันหลานเติบโตจน สำนึกฝึกฝน ฟันฝ่าอุปสรรค์รักงาน จดจำรำลึกผนึกนาน ยึดมั่นปณิธาน ทุกข์ทางย่างเท้าก้าวนำ ปลงปลดปล่อยนามตามธรรม สันโดษโจทย์จำ จรรโลงยายกล่าวคราวหลัง _____________________ ความจริงเด็กดื้อแค่ฟัง ข้าวเหนียวเคี้ยวดัง หลับหูหลับตาหน้าตาย พยักหน้ารับคำย้ำยาย พร้อมข้าวคราวสาย ลงท้องอิ่มซื่อสดใส พอเงยหน้าต้องตกใจ ยายหายไปไหน ขวัญหายโหยไห้ใจลาญ เห็นยายขี่รถจักรยาน เริงรื่นชื่นบาน หลับใหลยายไม่ตื่นแล้ว
เชษฐภัทร วิสัยจร 6 มิ.ย. 2548 23:33 น. - ID 76983 
1796
5
0
6 มิถุนายน 2548 23:51 น. - comment id 476131
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ แต่ขอถามสักนิดได้ไหมค่ะ ลักษณะที่แต่งนี้เรียกว่าอะไรค่ะ ชอบจัง
6 มิถุนายน 2548 23:55 น. - comment id 476132
ฉันทลักษณ์ เหรอครับ ก็ฉบังครับถ้าเป็นฉันทลักษณ์ ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชม
7 มิถุนายน 2548 11:00 น. - comment id 476232
อ่านแล้วเพราะดีค่ะ อิ อิ .................
7 มิถุนายน 2548 13:54 น. - comment id 476344
ชอบอ่านกาพย์ฉบังค่ะ... คุณเขียนได้ดีจัง ชื่นชมค่ะ
7 มิถุนายน 2548 15:00 น. - comment id 476372
พี่พุดค่ะ มาอ่านงานงามสะท้อนใจ และ พี่พุดคิดว่าสำหรับเชษฐภัทร เหมาะถนัดรจนา งานสะเทือนสะเทือนสังคม รจนาแนวนี้ได้งามดีค่ะ เป็นพลังใจให้เสมอค่ะ
7 มิถุนายน 2548 18:01 น. - comment id 476547
ฉบัง 16 .ใช่ไหมครับ สวยมาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
