๏ ดูดาวฤกษ์เบิกฟ้าคราคืนค่ำ ผืนฟ้าก่ำเกลื่อนพราวดาวพรายฉาย ล้อมอ้อมเดือนเคลื่อนคละกระจายราย แสงพรายคล้ายสีเพชรเม็ดวามงาม ดาวเต่าช้อนซ้อนกุมกลุ่มดาวไถ ด้วยกลใดดาริกาข้าขอถาม จะใคร่ช้อนซ้อนฉ่ำทุกย่ำยาม ทุกค่ำตามแต่ดาวเจ้าซ้อนกัน ดาวลูกไก่ใสสุกกระจุกเกาะ อกเรียมเดาะด้วยร้างห่างเหหัน ดาวดวงน้อยร้อยมัดรัดผูกพัน แต่เรียมอั้นอกสะอื้นขมขื่นใจ ดาวชายธงทรงงามสบสามด้าน สั่นสะท้านสะเทือนจิตคิดหวั่นไหว เกรงมีสามตามพร่าคร่าเจ้าไป เรียมคงไข้ขื่นขมระทมทรวง ดาวหงส์หันผันพักตร์ลงปักษ์ใต้ ฤๅปักได้ดินปลักละศักดิ์สรวง ดังเจ้าลอยล่องหาวอย่างดาวดวง ฤๅจะร่วงลงพื้นให้ชื่นชม ดาวสุกใสในฟ้าคราคืนค่ำ ข้าขื่นพร่ำเพ้อฝันวันสุขสม ดาวพรายพร่างกลางฟ้าน่านิยม แต่ข้าตรมกลางดินสิ้นคนแล ๚
วฤก 20 ธ.ค. 2544 17:45 น. - ID 7695 
870
4
0
20 ธันวาคม 2544 18:10 น. - comment id 26340
บทกวีที่เกี่ยวกับดวงดาว แต่งยังไงก้อสวยงามนะคะ ภาพสวยมากเลยค่ะ โรแมนติกดี ^-^
20 ธันวาคม 2544 18:26 น. - comment id 26345
ชอบเหมือนกันครับ ^___^
20 ธันวาคม 2544 19:29 น. - comment id 26351
ช่างเพราะพริ้ง..จริงหนอ..ขอชมชื่น.. ดาวดาษดื่น..ผืนฟ้า..ที่มาเล่า.. หมื่นแสนล้าน..ดาวดวงน้อย..ถ้อยลำเนา.. จะขอเฝ้า..ดาว วฤก..คอยติดตาม..
20 ธันวาคม 2544 19:36 น. - comment id 26352
^_^
21 ธันวาคม 2544 04:46 น. - comment id 26476
เพราะมากเลยจ้า....
21 ธันวาคม 2544 11:01 น. - comment id 26505
แต่งได้ไพเราะจับใจจริงๆครับ.......และก็ขอขอบคุณที่แนะนำวิธีแก้ไขบทกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
