หน้าส่วนตัว
ตื่นขึ้นมากลางดึก ระทึกขวัญ
ตื่นจากฝัน ชั่วร้าย ใจหดหู่
เหมือนมีตา ปีศาจ คอยเฝ้าดู
คอยจ้องอยู่ ยื่นมือ จะเค้นคอ
นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ใจมันร้อน
หวนนึกย้อน ถึงฝัน นั้นอีกหนอ
ห้องก็มืด ไฟก็ดับ กลับไม่พอ
ต้องทนรอ ถึงเช้า อย่างเปล่าดาย
หูพันแว่ว ยินเสียง ร้องร่ำไห้
ปิ่มขาดใจ โหยหวน ชวนใจหาย
เหลียวมองไป ไม่มีใคร อยู่ข้างกาย
หรือฝันร้าย จะกลาย เป็นเรื่องจริง
ชะโงกมอง รอบกาย ใยเปลี่ยวร้าง
ยืนเคว้งคว้าง คนเดียว ใจเกรงกริ่ง
เสียงหวนไห้ ใกล้มา ยิ่งประวิง
ก้าวขาวิ่ง ไม่ขยับ กลับยืนรอ
แล้วอะไร เคลื่อนไหว อยู่ตรงหน้า
ทะมึนมา ยิ่งใกล้ ใจมันหงอ
รีบสวดมนต์ กุมเหรียญ ที่ห้อยคอ
แค่เพียงขอ อย่าหลอกหลอน ก่อนรุ่งราง
ร้อยฝัน 5 มิ.ย. 2548 23:59 น. - ID 76938 
1086
13
0
6 มิถุนายน 2548 01:54 น. - comment id 475521
น่ากลัวนะเนี่ย
6 มิถุนายน 2548 06:22 น. - comment id 475530
กลัวผีหรือกันอะไร อิอิ
6 มิถุนายน 2548 08:58 น. - comment id 475560
กลัวเหมือนกัน..กลัวว่าฝันจะไม่เป็นจริงอะ.. ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ
6 มิถุนายน 2548 09:32 น. - comment id 475584
น้องอ้อย.. เมื่อคืนพี่ก็นอนไม่หลับเลย มีบางสิ่งบางอย่างมารบกวนจิตใจ บางที เราก็หวั่นไหวกับบางสิ่งบางอย่างนั้นได้เหมือนกันนะ แล้วก็ลุกขึ้นมาใหม่ ตรึกตรองอีกสักครั้ง หาทางออกให้เจอ อย่างไรก็ตาม พี่ขออยู่เป็นเพื่อนน้องอ้อยนะ และตลอดไป สวัสดีค่ะ
6 มิถุนายน 2548 09:35 น. - comment id 475585
.....นากลัวเน้อ......
แวะมาหาจ๊ะ........
6 มิถุนายน 2548 10:23 น. - comment id 475614
.....@....บ่อยครั้งทื่ต้องตื่นกลางดึก...การนอนไม่หลับ...เป็นสิ่งทีทรมานมาก ๆ...ความเงียบ...ความมืด...ทำให้นึกกลัวไปต่าง ๆ นา ท้ายที่สุดแล้ว...กลับไม่พบเจออะไรสิ่งที่กลัวคือใจเรา....ตื่นเช้าแสงสว่าง...สดใส ...พบผู้คนมากมาย..บางคน..กะบาง..สิ่งที่เจอะ เจอ กับน่ากลัว...มากกว่าความมืด....อะนะคุณอ้อย...ฝันร้าย...ผู้ใหญ่ว่าจะกลายเป็นดีเนอะ........@
6 มิถุนายน 2548 10:24 น. - comment id 475615
คุณ เอ๋ย...นี่แหละเขาเรียกกันว่า อุปาทานแหล่ะ คือสภาพเมื่อจิตสงัดปราศจากการใฝ่หาย่อมเกิดผลสะท้อนกลับมาให้เป็นภาพหลอกหลอนตนเอง ซึ่งความจริงไม่ใช่หรอกจิตมันหลอกตัวของมันเองแล้วส่งให้ใจรับรู้ หากเรามีสติตั้งมั่นแล้วภาพนั้นจะหายไปหรือเราเมื่อเห็นลองเพ่งมันพร้อมสติจะเห็นว่าไม่มีอะไรเลย ความกลัวยิ่งจะทำให้เกิดความหลอนมากขึ้นจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2548 13:18 น. - comment id 475743
ตอนเล็ก ๆ จะไม่ยอมนอนโดยที่หันหน้าไปทางหน้าต่างเลย เงาของต้นไม้ที่มีกิ่งไหวโยกเยก ชวนให้นึกถึงภาพของผีมือยาวโบกหยอย ๆ และยิ่งเวลาที่ต้องลงชั้นล่างในตอนกลางคืน ตอนขากลับขึ้นข้างบน วิ่งซะบันไดบ้านแทบพัง ตื่นกันทั้งบ้าน .. ก็กลัวนี่นา ใครไม่เคยกล้ว ก็ช่างเหอะ ..
6 มิถุนายน 2548 18:18 น. - comment id 475923
โอ้ คุณอ้อยครับ เคยเขียนงานไว้คล้ายกันดั่งนี้เลย แต่เป็น ฉบัง 16 http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=69991&poemdbid=2 แสดงว่า ความกลัวนี่ มันสำแดงอาการออกมา ไม่ค่อยแผกกันเลยนะฮะ บรื๋อออออออออ
6 มิถุนายน 2548 20:58 น. - comment id 476012
ไม่กลัวนะคะพี่ช้าง น้องช้างมาอยู่เป้นเพื่อนแล้วค่ะ
6 มิถุนายน 2548 21:13 น. - comment id 476027
ตื่นขึ้นมากลางดึก ระทึกขวัญ ตื่นจากฝัน ชั่วร้าย ใจหดหู่ฝันตัวนี้ไม่ซ้ำรูป แต่ซ้ำเสียง.ควรเลี่ยง เหมือนมีตา ปีศาจ คอยเฝ้าดู คอยจ้องอยู่ ยื่นมือ จะเค้นคอ นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ใจมันร้อน หวนนึกย้อน ถึงฝัน นั้นอีกหนอ ห้องก็มืด ไฟก็ดับ กลับไม่พอ.กลับไม่พอ..ตรงนี้ต้องทำความเข้าใจ.. ต้องทนรอ ถึงเช้า อย่างเปล่าดาย หูพันแว่ว ยินเสียง ร้องร่ำไห้ ปิ่มขาดใจ โหยหวน ชวนใจหาย..ใจ-ใจ..ถ้ามีทางเลี่ยงก็เลี่ยง เหลียวมองไป ไม่มีใคร อยู่ข้างกาย..ยังอ่านสะดุด เพราะสระ.ไอ. หรือฝันร้าย จะกลาย เป็นเรื่องจริง..สัมผัสบังคับร้าย.ควรเลี่ยงสระ..อาย ชะโงกมอง รอบกาย ใยเปลี่ยวร้าง ยืนเคว้งคว้าง คนเดียว ใจเกรงกริ่ง.ผมใช้พจฯปี2505.คำว่าเกรงกริ่ง.ไม่มี เสียงหวนไห้ ใกล้มา ยิ่งประวิง-มิทราบว่าฉบับหลังๆมีหรือยัง.คุณทวน ก้าวขาวิ่ง ไม่ขยับ กลับยืนรอ.-แล้วบอกผมบ้างนะ.. แล้วอะไร เคลื่อนไหว อยู่ตรงหน้า ทะมึนมา ยิ่งใกล้ ใจมันหงอ รีบสวดมนต์ กุมเหรียญ ที่ห้อยคอ แค่เพียงขอ อย่าหลอกหลอน ก่อนรุ่งราง โดยรวมดีมากแล้วครับ พื้นฐานถือว่าได้แล้ว.ดูอันนี้อีกหน่อยครับ.. เหลียวมองไป ไม่มีใคร อยู่ข้างกาย ไป-ไม่-ใคร สระไอ..ถือเป็นสระเสียงสั้นกาย.สระอาย.. ถือเป็นสระเสียงยาว..วรรคเดียวกัน ทำให้เสียงเสีย..ควรเลี่ยงครับ หลักการอีกอย่างคือ ทุกคำที่ใช้ต้องมีความหมายชัดเจน ที่สุด.. แม้บางที เราเข้าใจแล้ว ก็ต้องคิดเผื่อด้วย ว่าผู้อ่านเข้าใจง่ายไหม.. คิดว่าอีกไม่นานครับ.คุณทำได้ดีแล้ว..สวัสดีครับ..
6 มิถุนายน 2548 22:16 น. - comment id 476066
ขอบคุณ ทานทองคำ น่ากลัว ถึงกลัวไง คุณผลิใบ ฯ กลัวผีในใจมากกว่าค่ะมันมาทุกคืน อิอิ ฝันไม่เป็นจริง กลัวเป็นประจำค่ะคุณบินเดี่ยว ขอบคุณค่ะ พี่ปราย คลายความกลัวไปได้เยอะค่ะ ค่ะ คุณแก้วนีดา น่ากลัวจนกลัว จริง ๆ ไม่มีอะไร ชอบเปิดหน้าต่างนอน แล้วหัวนอนจะมีต้นมะพร้าว แม่เอาถังคลุมไม้ ใต้ต้นมะพร้าวดูเหมือนหัวคน คืนเดือนหงายนะมองเห็นราง ๆ พอใบมะพร้าวไหว บรื๋อ ไม่อยากคิด ขอบคุณค่ะ คุณลุงแก้ว เป็นอุปทานจริง ๆ แต่ก็หวาด ๆ ค่ะ โรคเดียวกันค่ะ คุณอัล ฯ เป็นตั้งแต่เด็กจนโตไม่ยอมหายซักที อ้าว หน่อง กลัวเป็นเหมือนกันนี่ นึกว่าแต่เคยหลอกหลอนคนอื่น อิอิ น้องช้าง ไม่กลัวละ มีน้องช้างมาอยู๋ใกล้ ๆ อุ่นใจดีเนอะ ขอบคุณ คุณครูผู้เฒ่าค่ะ จะพยายามต่อไปเจ้าค่ะ
6 มิถุนายน 2548 23:42 น. - comment id 476128
มาเป็นเพื่อนนอนเฝ้าจะเอาไหม เพราะห่วงใยเหลือคณามหาสาร จึงรีบหอบหมอนมุ้งมาเจือจาร แต่ขอเถิดตาหวานขอที่นอน อิอิหอบมาได้แค่หมอนกับมุ้ง เหลือที่นอนจ๊ะ อิอิ อ้อ สำหรับโทรศัพท์สงสัยอ้อยโทรเขาเบอร์บ้านแน่เลย ต่อเน็ตค่ะ สัญญาณจะเป็นสัญญาณว่างก็จริง แต่ตูนรับไม่ได้เพราะเล่นเน็ตอยู่ และหากต้องการโทรหา ศูนย์หก หกแปดเจ็ดแปดศูนย์แปดเจ็ดนะค่ะ ตูนเปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง และขอบคุณสำหรับรูปที่ส่งให้ตามคำขอบ น่ารักจัง อย่านี้รักหมดใจเลย แล้วอย่าลืมหาเวลามาเล่นน้ำด้วยกันอีกนะ ขอบอก ไม่งั้นไม่ยอมด้วย อิอิ
7 มิถุนายน 2548 00:21 น. - comment id 476140
....ผมก็กลัว..กลัวว่าคุณอ้อยจะถูกงูรัดซะอีก...แต่เอ...งูอะไรจะใหญ่ขนาดนั้น...งูเหลือมงูหลามอย่าเอา..มันรัดตาย....เอาง่ายๆ...พญานาค..พอไหวไม่ครับคุณอ้อย...
..........................สวัสดีครับ.....................
7 มิถุนายน 2548 07:09 น. - comment id 476167
เมื่อคืนนอนเป็นตะคริว น่ากลัวมาก ตื่นเช้ายังเจ็บที่ขาอยู่เลย แถมตอนกลางคืนก็ฝนตก ดีนะมีผี เอ่ย คนนอนเป็นเพื่อน แฮ่ๆๆ
7 มิถุนายน 2548 22:53 น. - comment id 476738
จ้า ตูน เดี๋ยวกดไปจ้อด้วยนา รูปส่งไปที่หน่องแล้วล่ะ รอรับได้เลย คุณค้างคาว ถ้าฝันเห็นงูนะจะไม่ตื่นเลย เนี่ยฝันเห็นผี สงสัยผีแถววังแก้วดุ เลยตามหลอกหลอน ฝันแล้วเป็นตะคริว อันตรายนะคะ ออกกำลังบ้างจะได้หลับฝันดี ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
