นั่นสายฝน สายน้ำตา 1 เย็นย่ำใกล้ค่ำน้ำหลั่งลดเป็นสายเส้น ลมไหวเย็นกายต้องหนาวสั่นมิใช่ฝัน หญ้าเล่นกับลมไกวไปตามทิศตะวัน หนึ่งคนนั่นยืนรับฝนกลางลานกว้างท้องทุ่ง หนึ่งอดีตที่พ้นผ่านฟาดฟันให้รู้แก่น เหมือนจมแน่นกับภาพฝันอันตระการ เป็นแสงสว่างในอดีตเรียงร้อยพันความ เปิดช่องทางเรียนรู้แล้วให้รู้เดิน หนึ่งนามบุรุษผู้เดินตามกาลเวลา พบผ่านพาความหลายหลากฉากชีวิต บ้างชื่นฉ่ำจิตบ้างชีวิตจิตซ้ำโรยรา บางครั้งผ่านมาบ่อน้ำตาหล่นหลั่ง ผ่านความเจ็บซ้ำตอกย้ำความล้มเหลว ความฝันผ่านไปรวดเร็วเหลือไว้แต่น้ำตา เกิดจาก(ชาย)ใจไว้วางปล่อยใจไปอิสระ ความรักกลับหายไปเพราะชายอื่น ผู้คอยยื่นความหวานปลายคมดาบ แต่เจ้าหล่อนชอบเห็นเป็นดอกบัว เมามัวไหลหลงความงามตามรูปกาย สิ่งสุดท้ายใจก็ตายกายก็แตกสลาย
อัษ สายน้ำไหล 4 มิ.ย. 2548 21:16 น. - ID 76904 
970
2
0
4 มิถุนายน 2548 22:50 น. - comment id 475208
จังหวะของกลอนคล้ายโคลงนะครับ
5 มิถุนายน 2548 00:57 น. - comment id 475237
.....ดูเหมือนไม่ใช่กลอน แต่ก็ไม่เชิงนะ แต่คำคมมาก ๆ ได้ใจความช่วงบันทัดท้าย ๆ แรก ๆ เป็นการบรรยายความเจ็บปวด
5 มิถุนายน 2548 23:03 น. - comment id 475491
คราวหน้าคุณอัษลองเขียนเป็นกลอนแปดบ้างสิคะ
5 มิถุนายน 2548 23:04 น. - comment id 475492
คราวหน้าคุณอัษลองเขียนเป็นกลอนแปดบ้างสิคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
