...............ค่ำคืนหนึ่งคืนนี้ฟ้านั้นหม่นหมอง ไร้แสงส่องจากดาวประกายฟ้า ปรารถนาจะให้ผ่านเลยล่วงครา วิเวกฟ้าเหน็บหนาวทั้งกายใจ น้ำตานี้ระรวยรินสู่สายสินธุ์ ที่สูญสิ้นความหวังสู่เวหา แม้หลับตายังได้ยินเสียงนกกา เตือนเราว่าเรานั้นสิ้นแสงใจ ใครก็ได้คนที่จะนำพาฉัน จับมือกันพาฉันเยือนที่อบอุ่น ให้เห็นแสงที่เข้ามาในรุ่งอรุณ ไม่ให้กรุ่นใจจิดติดพวัง............................ /อยากออกไปจากความหมองหม่น/
1 มิถุนายน 2548 15:22 น. - comment id 473775
เพียงตัวเราเท่านั้นที่ทำได้ อย่าหวังให้ใครใครพาใจหนี ก้าวพ้นผ่านความรักไม่ภักดี ที่ทำได้ก็มีแค่ตัวเรา
2 มิถุนายน 2548 07:03 น. - comment id 473952
ถึงคุณเจลใส ก็อยากก้าวก้าวข้ามไปในวันนี้ ขอแค่มีเธอคนดีอยู่ข้างฉัน มาอยู่เป็นเพื่อนคอยเตือนกัน ยินดีจักรับฟังตลอดไป