รำพันร่ำร้องก้องท้องฟ้า กู่เรียกคนไกลตา..ว่ารักเสมอ ข้ามขอบฟ้าไกล..ถึงใจเธอ ฝากคำพร่ำเพ้อ..ถึงเธอผู้ห่างไกล ฝากสายลมพัดผ่าน ในห้วงแห่งรัตติกาล...ที่ฝันไฝ่ ฝากดาวเรียงร้อยเป็น..หัวใจ แทนความรู้สึกที่เก็บไว้..ให้เธอ มองดาวดวงเดียวกัน..รึเปล่า อ้างว้างเงียบงัน..เหมือนกันรึฉันเพ้อ คิดถึงกันบ้างใหม..ใส่ใจกันบ้างใหมเธอ ผ่านดาวน้อย..บอกเธอ..ว่าอยากเจอมากกว่าใคร
31 พฤษภาคม 2548 03:06 น. - comment id 473066
ฝากบอก...ฝากถึงคนไกล ฝากใจ...ไปกับลมเจ้า พัดไป...ให้ถึงใจเค้า กระซิบ...เบาๆคิดถึง...ทุกเวลา ไม่เคยตอบใครนะคับ ลองดู กลอนคุณเพราะมากนะคับเข้ากับชีวิตผมคับเพราะแฟนผมอยู่ไกลคับ
31 พฤษภาคม 2548 15:45 น. - comment id 473309
เขียนได้ดีเข้าใจง่ายดี จะเป็นกลอนอย่างไร ก็กลั่นกรองมาจากความรู้สึกที่สวยงามทั้งสิ้น. สวัสดีนะ ขอให้มีความสุข
31 พฤษภาคม 2548 17:32 น. - comment id 473407
เดี๋ยว เดี๋ยวเราขอฝากไปด้วยคนสิ อยู่ไกลเหมือนกันอ่ะจ่ะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ