สี่แยกที่แตกต่าง.... เช็ดกระจก..ครับน้า..ขอค่าข้าว น้าจะให้..หรือเปล่า..ก็แล้วแต่ เฮ้ย! ไอ้เวร..เองอย่า..มาตอแย รถข้าแย่..จะยิ่งเปื้อน..เพราะมือเอง พวงละห้า..ครับพี่..สี่พวงนั้น แบ็งค์เขียวนั่น..ไม่ต้องทอน..ครับเหมาะเหม็ง ในถาดนี้..พี่เลือก..หยิบไปเอง ไอ้ฉิบเป๋ง..ถอยออกไป..ไม่ซื้อโว๊ย! เราขยัน..อยู่กลางแดด..ที่แผดเผา มันนั่งเคล้า..ตุ๊กตา..ที่น่าโซ้ย หอมระรื่น..กลิ่นไอ..ไม่รู้โรย พวกเราโกย..กันทุกวัน..ดมควันรถ ฉันก็อยาก..ร่ำรวย..สวยอย่างน้า แต่ทว่า..ไม่รู้..ใครกำหนด จึงจำต้อง..เกิดมา..ค้ารันทด น้าอยากลด..ช่องว่าง..บ้างไหมน้า? ฉันรึสู้..อุตส่าห์..พูดจาครับ แต่น่ากลับ..ไม่เป็นมิตร..จิตขี้ข้า ไร้ศีลธรรม..ไร้ผูกพัน..ไร้ปัญญา ไร้คุณค่า..ไร้ประเด็น..ไร้เห็นใจ !! ........................................................... ...........................................................
29 พฤษภาคม 2548 21:06 น. - comment id 472531
เป็นบทกลอนที่เยี่ยมยอดมาก ขอบคุณที่นำมาลงให้อ่านค่ะ
29 พฤษภาคม 2548 21:31 น. - comment id 472559
คนเราก็อย่างนี้แหละ หากไม่โดนเอง บางทีก็ไม่รู้สึก เรียกว่าไร้สำนึก ก็คงได้ ขอบคุณงานงาม สวัสดีค่ะ
30 พฤษภาคม 2548 11:02 น. - comment id 472721
เขียนได้ดีจริงๆครับ
30 พฤษภาคม 2548 12:15 น. - comment id 472750
พุดพัดชา และสาวนาค่ะ พุดมาแสดงคารวะศรัทธาจากดวงใจนะคะ มากราบบอกว่า ท่านรจนาได้งามใจมากค่ะ และพุดรักงานงามแบบนี้เหลือเกินค่ะ ที่สอนสัจจะใจให้แง่คิด ให้มองสะท้อนถึงสัจจธรรมชีวิตผู้คน ที่นับวันจิตจะเร่าร้อนไร้งาม พุดยินดีและปลื้มปิติภูมิใจนะคะ ทีร่มรักเรือนไทย ลานฝันบรรณพิภพแห่งจิตวิญญาณ ได้รับเกียรติจากท่าน มาสร้างสรร ผลงานแสนดี มากล้นเลอล้ำค่า มาฝากบทเรียนไว้สอนใจแด่มิ่งมิตรน้องพี่ แห่งผองเราค่ะ พุด ยินดีจริงๆและจะพลีจิตเคียงอ่านตามติดเป็นพลังใจนะคะ ด้วยเคารพรักค่ะ
30 พฤษภาคม 2548 13:11 น. - comment id 472806
อิอิ อยู่ที่จิตใจของคนครับ ลุง เฮ่อ
1 มิถุนายน 2548 19:25 น. - comment id 473836
หลายชีวิต หลากชะตากรรม ดิ้นรนกันไป