จากศิษย์ ถึง ครู
ไม้เก็ด
คนเป็นครูรู้ค่าทุกคราคิด
สั่งสอนศิษย์ชี้ชักรู้ศักดิ์ศรี
ศิษย์เป็นคนค้นคว้าห่างราคี
ครูก็มีใจมุ่งผดุงมา
ศิษย์ทำชั่วมั่วสุมครูกลุ้มเศร้า
มานะเฝ้าปลูกฝังเป็นฝั่งฝา
เอาใจใส่สั่งสอนป้อนวิชา
ให้รู้คุณรู้ค่าอนาคต
ครูไม่เคยเกลียดใครในความคิด
ครูเป็นมิตรหมายมั่นเหมือนกันหมด
มีจนยากเยื่อใยไม่ถือยศ
รักไม่ลดจำหลักห่วงนักเรียน
ศิษย์จะโกรธกรุ่นกล่าวก้าวร้าวกริ้ว
ครูไม่ฉิวฉุนชวนให้ป่วนเศียร
หวังวันหนึ่งเนิ่นนานกาลจำเนียร
ศิษย์เอ่ยเคียรคึกคักว่ารักครู
จะกันดารผ่านดงครูคงคิด
เพื่อผองศิษย์ได้ศึกษาอุตส่าห์สู้
น้ำใจแสนประเสริฐขอเชิดชู
สร้างวิญญูชูญาติสร้างชาติยง
ก่อนศิษย์เคยเกลียดครูอยู่คอยขึ้ง
เพราะไม่ซึ้งคุณสรรพ์อันสูงส่ง
บัดนี้รักครูล้ำเทิดดำรง
ขอครูจงสุขจิตเป็นนิจเทอญ.