๏ วรรณกวีมีศัพท์เหมือนทรัพย์สิน สร้างประพิณพจนะสละสลวย ยิ่งรู้มากหลากคำเลือกอำนวย ย่อมหยิบฉวยใช้วางสมอย่างใจ กลบทกฎบนประพนธ์พากย์ ฤๅเหลือยากยุ่งจิตเกินคิดไข เกินคิดความตามกรอบกั้นขอบนัย นำลงใส่ฉันทลักษณ์จำหลักกานท์ สะสมศัพท์ทรัพย์สรรค์ประพันธ์พจน์ สะสมบทแบบกลอนอักษรสาร สะสมกลค้นคว้ามิช้านาน สะสมดาลดลเกิดประเสริฐกวี เมื่อตระหนักอรรฆทรัพย์คือศัพท์แสง ใช้สำแดงวจนะนัยวสี ชำนาญนักอักขระเล่ห์วจี จึงฉะนี้นับศัพท์นั่นทรัพย์เทอญ ฯ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๔๘
21 พฤษภาคม 2548 21:37 น. - comment id 469915
เห็นด้วยเฉกเช่นท่านกวีแก้ว วฤกแล้วล้วนศัพท์กวีศรี เหมือนมีทรัพย์นับค่าล้ำธานี เบิกกรุคลังมิมีจะหมดความ งดงามเช่นเคยค่ะท่านวฤก แวะอ่านค่ะ
21 พฤษภาคม 2548 22:55 น. - comment id 469953
เพราะ และตรงใจมากค่ะ ขอน้อมรับไปใช้นะคะ
22 พฤษภาคม 2548 16:01 น. - comment id 470044
บินมาอ่านงาน..ผ่านมาเยี่ยมเยียนครับอาจารย์หมอ...
30 พฤษภาคม 2548 13:17 น. - comment id 472810
ภาษางดงามมากครับพี่หมอวฤก กี้อยู่ มข นะครับ เห็นพี่ๆเค้าบอกว่าพี่ก็อยู่ใน มข เหมือนกัน ดีใจมากครับที่ได้รู้ว่ามีนักกลอน อยู่ใกล้ๆกัน