ทุกหยาดหยดน้ำตาที่รินรด ให้ปรากฎความช้ำเกินกล้ำเก็บ ทุกมัวหมองหม่นหมางปางรอยเย็บ ที่ถูกเก็บลั่นกลอนนอนในใจ ทุกหยดรักซึมซาบอาบดวงจิต ฝังรอยติดตราตรึงดังขึงไว้ ทุกหยาดความคิดถึงคำนึงไกล ดั่งถูกขีดทางให้ไปถึงเธอ ทุกทรงจำนำใจให้จำจด ทุกอรรถรสบทรักมิพักเผลอ ทุกบทกลอนมิถอนทอดกอดละเมอ เคยบำเรอต้องบำราศไม่อาจจำ หยดสุดท้าย ... ถึงบั้นปลายสุดทางอย่างที่ย้ำ ฝังลงใต้ผืนดินพร้อมน้ำคำ ที่เคยพร่ำวาจาว่า ..ไม่ลืม ..
หยกสีหม่น 19 พ.ค. 2548 01:08 น. - ID 76190 
934
3
0
19 พฤษภาคม 2548 05:26 น. - comment id 469026
ทุกแห่งหนมีคนงามตามดวงจิต ทุกแห่งคิดถึงเธอละเมอหา ทุกแห่งไปให้คำนึงถึงกานดา ทุกแห่งว้าวุ่นใจในรักเธอ
19 พฤษภาคม 2548 07:45 น. - comment id 469044
พี่พุดค่ะเสมือนคำว่าอยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำเลยนะคะ ด้วยรักเข้าใจน้อง
19 พฤษภาคม 2548 12:51 น. - comment id 469191
สุดปลายทางของใจใครรู้บ้าง ความอ้างว้างคือเพื่อนเตือนเสมอ ด้วยความรักความหลงซื่อตรงเธอ สิ่งที่เจอเพียงความเจ็บเข้าเหน็บทรวง
19 พฤษภาคม 2548 21:19 น. - comment id 469387
คุณชัยชนะ .. ฝังทุกสิ่งไว้ให้ลึกผนึกครั่ง ฝังทุกอย่างอย่าเหนี่ยวรั้งยั้งเอาไว้ ฝังทุกอย่างในก้นบึ้งของหัวใจ ฝังทุกอย่างลงไปให้นิรันดร์ .. คุณพี่พุด .. สิ่งที่จำอยู่ .. ควรลืม .. สิ่งที่ควรลืม .. อย่าจำ .. ขอบคุณค่ะ คุณพี่พุด .. คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ความรักมักสวยงามเสมอ ได้พบเจอแสนสุดซึ้งตรึงหทัย แต่ความหลงมัวเมาเราเอาไว้ อีกความใคร่ให้ความทุกข์ในทุกวัน ..
19 พฤษภาคม 2548 21:59 น. - comment id 469415
งานคุณ.. งดงามในความรู้สึก.. ชอบค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
