แรง (ที่เคย) บันดาลใจ แรงนั้น บันดาล ฉันออกเดิน......................แรงนั้น บันดาล ฉันออกเดิน ถึงวัน หมางเมิน เดินทางไหน ?................ถึงวัน ต้องเหิน เผชิญปัญหา เปลี้ยง่อย ถอยแรง แล้งใกล้ตาย.................สะสม วันนี้ มีพลา หมดไฟ ใจล้า จะบ้าเบือน..........................เดินหน้า ถาต่อ ก่อกลอนโคลง แรงนั้น บันดาล ฉันเขียนกลอน..................แรงนั้น บันดาล ฉันไม่ตาย แรงนั้น สั่นคลอน หล่อนเชือดเฉือน............ส่องฉัน ฉานฉาย ไม่ตายโหง เขียนต่อ ไม่ไหว ใจเลอะเลือน..................วันนี้ หายใจ ไม่ลงโลง ฟั่นเฟือน เถื่อนถ่อย ในถ้อยคาย................ดันส่ง คงขับ ขยับกาย แรงนั้น บันดาล ฉันคิดนึก..........................แรงนั้น บันดาล ฉันขยับ หมดความ ลุ่มลึก คึกไม่ไหว......................แรงเก่า ลาลับ ดับความหมาย ตีบตัน ปัญญา ยิ่งกว่าควาย........................หนึ่งแรง เคยกล้า มาเน่าตาย หมดเหลี่ยม แพรวพราย ไร้น้ำยา................แรงใหม่ สร้างสรรค์ บันดาลเอง (คนละ) แรงบันดาลใจ
19 พฤษภาคม 2548 07:10 น. - comment id 469037
เป็นความในใจที่งดงาม และมุ่งมั่นดีค่ะ สวยงาม และชื่นชมค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 07:34 น. - comment id 469042
โดน โดน โดน และหวัง โดนใจทุกไฟฝัน ที่ฝากไว้ให้กับคนที่ไม่ซึ้งค่า เสียเวลาเปล่าเปลืองหัวใจค่ะ ด้วยรักล้นใจ หัวใจไอซียู! พุดพัดชา http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=133 หอบกิ่งรักมาวางลงที่ตรงหน้า อ้อนใจว่าให้ปักใหม่ในใจฝัน ลืมแล้วหรือศรัทธาใจเป็นเดิมพัน คนรักกันควรอภัยไม่ใจดำ! เจ็บเจียนตายคล้ายหินทับใต้หล้าโลก ยิ่งกว่าโศกเกินกว่าเศร้าร้าวใจช้ำ บทเรียนนี้ที่สาสมลงโทษทำ(โทษฑัณท์) มันกระหน่ำซ้ำทรุดหยุดหายใจ! หากสาใจไม่พอก็ถือว่ามิใช่รัก(หมดสิ้นรัก) แค้นสาหัสมากกว่าว่าจริงไหม คนรักกันไม่ทำร้ายให้เสียใจ ให้อภัยเข้าใจกันวันผ่านมา... เขียนไม่ออกบอกไม่ถูกปลูกไม่ขึ้น หลับหรือตื่นผวาว่าโหยหา ทุกฉากตอนเคยอ้อนใจทุกวันมา ลบเหว่ว้ามาเติมฝันสร้างมั่นใจ.. ฤาสายสวาทขาดสิ้นแล้วแก้วสวยหวาน ช่อรักรานปลิดกลีบสิ้นถวิลไหว เพียงพระพรหมส่งคนมาทำร้ายใจ(ทดสอบใจ) เดินจากไปหลังชนกันตราบวันตาย! เขียนแทนทุกดวงใจที่หัวใจกำลังอยู่ในห้อง..ในห้วงไอซียูนะคะ โรคนี้..ขึ้นอยู่กับคุณหมอค่ะ เมตตารักษาหรือว่าสุดเยียวยาแล้ว จนต้องบอกคนไข้ว่า...ให้เปลี่ยนหัวใจดวงใหม่.. และสำคัญที่สุด..คุณหมอต้องมีคำอธิบาย ให้คนไข้ทำใจยอมรับได้เสียก่อน..นะคะ ก่อนจะลงมือ...ลงมีด..กรีด..ให้..หายเจ็บชั่วชีวิต!
19 พฤษภาคม 2548 07:49 น. - comment id 469047
เป็นเพียงแรงส่งให้ฝัน และแล้วล่วงวัน เหลือเพียงฉันฝันเดียวดาย
19 พฤษภาคม 2548 09:12 น. - comment id 469076
เศร้า
19 พฤษภาคม 2548 09:30 น. - comment id 469089
เร่าร้อนดีนะครับ...... ใกล้วิสาขะแล้ว สงบบ้างคงจะยิ่งดี มีพลังก้าวน้าไปไกลยิ่งขึ้น ๆ....
19 พฤษภาคม 2548 09:59 น. - comment id 469105
ฝนหลั่งสายลงมาแล้วครับ หวังเป็นแรงหวังพลังเย็น เป็นกำลังในการใช้ชีวิตต่อไปครับ
19 พฤษภาคม 2548 10:03 น. - comment id 469107
ฝนหลั่งสายลงมาแล้วครับ หวังเป็นแรงหวังพลังเย็น เป็นกำลังในการใช้ชีวิตต่อไปครับ
19 พฤษภาคม 2548 10:37 น. - comment id 469125
ไม่ได้เป็นแรงบันดาลใจให้ แต่เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
19 พฤษภาคม 2548 11:38 น. - comment id 469151
จินตนาการไร้ขอบเขต
19 พฤษภาคม 2548 19:27 น. - comment id 469337
ขอให้คุณมีแรงและกำลังใจที่ดีค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 21:04 น. - comment id 469371
เพริศแพร้ว.. ลุ่มลึก จินตนาการ.. สวัสดีค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 21:51 น. - comment id 469408
ตอบคุณภาวิดา ขอบคุณมากนะฮะ คุณภาวิดา ที่แวะมาเยี่ยมเยียนดาวอังคาs ดวงน้อย ๆ ตอบพี่พุด เป็นศิลปะแห่งชีวิตครับ หมายถึง เป็นอีกสีที่ป้ายลงบนเฟรมชีวิต เป็นสีที่แสบตาแลแสบใจทีเดียว ขอบคุณพี่พุดครับ ตัวแมลงที่แฝงกายใบบังต้น มนุษย์ด้นดันขับไสให้พ้นหน้า ยาฆ่าแมลงแกว่งน้ำทั่วพ่นตัวชา โดนกายาชะมึนเมาเอาตัวโคลง ฉันเห็นเพื่อนหล่นผลอยขาปล่อยใบ เพื่อนมากมายใบ้บ้ามาตายโหง โดนพิษน้ำช้ำชอกตอกฝาโลง ไม่มีใครใจทะนงคงต้นยืน ฉันกัดใบในความเมาร้าวสุดขั้ว โหมระรัวเหมือนโดนหมัดกัดฟันฝืน เกาะคาต้นอยู่ได้นานผ่านวันคืน ฉันก็ฟื้นร่างกายในวันนี้ กาลต่อมาก็เอายามาพ่นใหม่ แต่ร่างกายแกร่งต้านการขยี้ เปลี่ยนสายพันธุ์ตัวฉันแข็งแรงดี ต่อไปนี้เรื่องขี้ผงคงไม่เกรง ขอขอบคุณยาพิษจิตโหดร้าย ที่ช่วยให้ต้านไหวทานการข่มเหง อดทนการโดนยาบ้ามาละเลง แล้วครื้นเครงในวันใหม่ใจสมบูรณ์ ผมเปรียบไว้ดั่งนั้น ตอบคุณอัลฯ เป็นเพียงแรงส่งให้ฝัน และแล้วล่วงวัน เหลือเพียงฉันฝันเดียวดาย แต่วันนี้ยังไม่ตาย ยังหายใจได้ จะเดินไปย่ำโลกด้วยแรงตัวเอง ThanX very much.... ตอบคุณน้ำแข็งใส ผม.....เลยวาระนั้นมาแล้ว ขอบคุณมากครับ : ) ตอบคุณ plaing_piu ทะเลคือทะเล มิใช่หินผา วันนี้ผมยังเป็นทะเล ลมสงบผมก็นิ่ง ลมบ้าผมก็บ้า แต่จะพยายามล่ะครับ ตอบคุณลำน้ำน่าน สายฝนกลางฤดูร้อน นับว่าเป็นปรากฏการณ์อันดีนะครับ ขอบคุณฮะ ตอบคุณเพียง แล้วยามที่ฉัน shutdown เครื่อง คุณก็จะหายไป แล้วฉันจะทำยังไง ไหนบอกซิ คุณเพียงฯ : P อิอิ ขอบคุณนะ ตอบคุณแม่จิตร เป็นเรื่องที่เกินกว่าจินตนาการครับ ที่เราได้เป็นตัวละครเอง สนุกดี ตอบคุณ เส้นใจ ขอบคุณถ้อยคำสำหรับ ที่ทำให้เกิดกำลังใจนะคับ ขอบคุณทุกท่าน ขอบคุณกำลังใจทุกท่าน ขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ ตอบคุณกอกก อิอิ ผมเล่นเองล่ะเรื่องนี้ เป็นพระเอก ฉายช่อง บ้านกลอน ช่องเดียว อิอิ ขอบคุณมากพี่ปราย