หลั่งมาเถิดนะเจ้า น้ำตา แม่เอย จงร่วงรินไหลมา สู่พื้น ออกไปจากอุรา ให้หมด รันทดโศกสะอื้น หมดสิ้นกันที เพียงหยัดยืนยกเท้า ก้าวเดิน ขออย่าคิดหมางเมิน อย่างนั้น ทุกข์ใดมิใหญ่เกิน เราหยั่ง อุปสรรคขวางกั้น ฝ่าได้ด้วยใจ สร้างทหัยแกร่งกล้า อย่ายอม ความทุกข์ถมตรมตรอม เก็บไว้ ความสุขส่งกลิ่นหอม รออยู่ เพียงแค่รอเราให้ ไขว่คว้ามาชม ดูสินั่นนกน้อย ทำรัง ค่อยเก็บก่อต่อหวัง ไม่ท้อ ทีละเล็กละน้อยยัง อุตส่าห์ เก็บสะสมไม่ง้อ หมั่นสร้างทางฝัน มิหวั่นเกรงหากต้อง ค้นหา กำหนดโชคชะตา ขีดไว้ หนทางสุขหรรษา คงพบ เดินสู่จุดหมายให้ เที่ยงแท้สุขใจ
19 พฤษภาคม 2548 03:02 น. - comment id 469017
หยดสุดท้ายอาจล้น............ท่วมจม หยดแห่งความทุกข์ตรม......หม่นไหม้ หยดที่ท่วมทับถม...............ใจอยู่ หากหลั่งรินออกไซร้...........อาจล้นท่วมพรหม หยดสุดท้าย :]
19 พฤษภาคม 2548 05:20 น. - comment id 469025
ไหลรินหลั่งกี่ครั้ง กี่ครา จึงจะหยุดน้ำตา เปรอะเปื้อน หวังว่าผ่านเวลา คงช่วย ฟื้นเอย มีแต่ระกำเอื้อน เอ่ยแล้วสลดใจ
19 พฤษภาคม 2548 07:11 น. - comment id 469038
สวยงาม ความหมายดีมากเลยค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 07:51 น. - comment id 469048
หยดสุดท้ายที่รินไหล ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้ว รู้แต่ว่า ตอนนี้กลั่นเท่าไหร่ ก็กลั่นไม่ออก ค่ะ บ่อน้ำแต่แห้งแล้งม๊างงงงงงงง
19 พฤษภาคม 2548 07:58 น. - comment id 469052
http://www.thaipoem.com/forever/song.php?songid=129หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา ดาวใจ ไพจิตร หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ สวยงามสดใส จริงเอย ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ...
19 พฤษภาคม 2548 09:11 น. - comment id 469074
คนกำลังเศร้า - เศร้าอยู่อ่ะ
19 พฤษภาคม 2548 10:07 น. - comment id 469111
++++++++++++++++++++++++++++++ คำพูด..ก็คือลมที่มีเสียง ลม..ไม่มีตัวตนแต่รู้สึกได้เมือ่พัดผ่าน คำพูด..สัมผัสไม่ได้แต่สร้างให้เกิดความรู้สึกได้ คำพูดกับลมจึงไม่ต่างกัน ยึดติดไม่ได้--เชื่อมั่นไม่ได้--เอาแน่เอานอนไม่ได้ ไม่รู้ทิศทาง พัดมาแล้วก็ต้องเลยผ่านไป จำไว้--อย่าเอาชีวิตไปผูกติดกับลมที่มีเสียง \"ที่ออกมาจากปากใคร\" ++++++++++++++++++++++++++ ..เช่นกัน อย่าไปเสียน้ำตาให้กับลมที่ออกมาจากปากใครๆ..
19 พฤษภาคม 2548 11:35 น. - comment id 469147
เศร้าไปใยเรไรคนดี มองดูผู้คนรอบตัวเธอสิ จะเห็นว่ายังมีคนที่ทุกข์กว่า มีอะไรก็เอาไปปล่อยทิ้งมันลงทะเลที่สวนวังแก้วระยองเสียนะค่ะเรไร......แก้วนีดาไม่ว่าหรอกจ๊ะ.......คิกๆๆ
19 พฤษภาคม 2548 12:58 น. - comment id 469193
ยกมาเถิดนะเจ้า สุรา แม่เอย จงหลั่งรินลงมา สู่แก้ว เพลิดเพลินสุขหรรษา รออยู่ รินหมดทุกหยดแล้ว ซื้อใหม่ ไหนตังค์..
19 พฤษภาคม 2548 13:01 น. - comment id 469195
น้ำตาก็ดีเหมือนกัน ให้มันมาคอยล้างใจ เหนื่อยแค่ทางกายก็ให้เหงื่อมันล้าง แล้วใจที่เหนือยจากความรัก ขอระบายกันบ้าง เหงื่อไหลเป็นทางออกมาจากสองตา.... **คุณเรฯ เหนื่อยนักพักบ้างนะ อย่าลืมเพลงผมแล้วกันตอนไประยอง แสงจันทร์กระจ่าง ส่องนำทางสัญจร คิดถึงนางฟ้าอรชร ป่านนี้นางนอนหลับแล้วหรือยัง..(ถ้าหลับยากเดี๋ยวผมฝากตุ๊กแกไปหลอก รับรองงานนี้ นิ่งเหมือนเด็กอนุบาลโดนครูดุ)555
19 พฤษภาคม 2548 13:01 น. - comment id 469196
คุณ ลักษมณ์ ล้นไปสามโลกเลยครับท่าน คุณ ชัยชนะ ระกำ แห้ว ท้อ บ๊วย มีเป็นไร่เลยครับ คุณ ภาวิดา ขอบคุณมากครับ คุณ อัลมิตรา ยังมีก๊อกสองครับ เปิดไหลตลอด อิ อิ อิ คุณ พุดพัดชา แต่ผมเป็นผู้ชายนะครับ เป็นนางฟ้าไม่ได้ ฮะ ฮะ คุณ น้ำแข็งใส โถ ๆๆๆ อย่าร้อง นิ่งเตะ นิ่งเตะ คุณ รดา ใครคิด ก็นั้นก็จำสิครับ เรื่องที่ผมจะจำ ยังมีอีกเยอะ คุณ แก้วนิดา ผมกะว่าไปทะเลคราวนี้ เอาทุกข์ไปถมด้วยครับ
19 พฤษภาคม 2548 13:06 น. - comment id 469199
คุณ ขอโทษครับ.. ผมเมา เตรียมไปเต็มที่เลยครับ ตับผมแข็งเต็มเหนี่ยวแล้ว อิ อิ อิ คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ความลับเปิดเผย 555 เธอกลัวตุ๊กแก อิ อิ อิ ได้ทีแล้วครับ งานนี้มีกรี๊ดแน่ครับรับรองได้
19 พฤษภาคม 2548 13:48 น. - comment id 469214
แวะมาทักทายพี่ต่อค่ะ เอ....เป็นไรไปค่ะ กลอนพาไป หรืออารมณ์เศร้าค่ะ ไม่ได้มาทักทายซะนาน เข้ามาอีกที เค้ากลายเป็น thaipoem forever ไปแล้ว เอ ... แล้วทำไมอุ๊เข้าไม่ได้กะไม่รู้อ่ะค่ะ ล๊อคอินไม่ได้เลย งง จัง
19 พฤษภาคม 2548 20:00 น. - comment id 469345
แล้วคิดว่า...จะเอา..... ความขมขื่นไปทิ้งทะเลหมดหรือเปล่าน๊า ..หนทางข้างหน้ายังยาวไกล ..ตราบเท่าที่เราจะเดินถึง ..หนทางข้างหน้าอาจสุดสวย ..จุดหมายที่พบ..คงมีแต่ความสุข
19 พฤษภาคม 2548 20:46 น. - comment id 469361
น้ำตา... เหมาะที่จะเสียให้กับคนที่ควรเสีย... คุณว่าไหม.. สวัสดีค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 22:56 น. - comment id 469434
ชอบมากเลยค่ะ แต่ดีมากเลยค่ะ
20 พฤษภาคม 2548 17:14 น. - comment id 469641
น้ำตาที่หลั่งล้น...............ออกตา ไหลลงสู่ใจมา................มากล้น มีฤๅจักแห้งนา..............หากพี่ ต่อเฮย ไม่คิดรักแค่ค้น.............จิตน้องกลับมา หากดูแลจิตนี้................อย่างดี มีเหรอจักมากมี.............หลั่งได้ ใจคงหลากทวี................รักอยู่ แน่นเฮย น้ำจากบ่อน้อยไซร้.........จะหลั่งได้เช่นไร
21 พฤษภาคม 2548 02:46 น. - comment id 469774
สิ่งใดในโลกล้วน อนิจจัง แต่พู่คนก็ยัง ไขว่คว้า เพิ่มเติมไม่หยุดยั้ง ย่อหย่อน ยามเมื่อใดอ่อนล้า หยดน้ำออกตา