รักเธอนางพญาผมขาว ภาค ๒

ภูวดินทร์

รักเธอนางพญาผมขาว ภาค ๒


คุณธรรมอธรรมแตกต่างกัน
ถึงกระนั้นรักเธอเสมอใจ
รักก่อนเก่าเราแยกแตกกันไป
เป็นเพราะใจรู้ผิดปิดทางตัน
เธอจากไกลใจเหงาเศร้าว้าเหว่
ต้องซวนเซตามรักหักใจนั่น
ยังเฝ้ารอรักอยู่ทุกคืนวัน
ใจฉันนั้นมิผันแปรแน่รักจริง
จะเฝ้ารอเธออยู่ที่ตรงนี้
ที่ที่มีเหน็บหนาวปวดร้าวสิง
หิมะโปรยโรยมาใจประวิง
มองทุกสิ่งรอบข้างอ้างว้างใจ
จะรักษายาดีมีให้เธอ
อย่าให้เก้อเส้นผมเธอเป็นขาวใส
ถ้าได้กินสิ้นขาวเปลี่ยนดำไป
รอเธอได้โปรดเข้าใจฉันสักที
ยาดีนี้หมื่นปีมีสักหน
จะทุกข์ทนรอเธอให้สุขขี
จะเฝ้ารอยึดมั่นและภักดี
ไม่เปลี่ยนที่นี้ไปไกลลับตา
นางพญารู้สิ้นกลิ่นไอรัก
ได้ประจักษ์รักรอง้อร่ำหา
ขอยึดมั่นในรักปักอุรา
รื่นปรีดารักมั่นสุขสันต์จริง
ผมที่ขาวพราวพร่าน่าฉงน
เหมือนมีมนต์เสกเป่าให้เข้าสิง
กลับเป็นดำเงางามวาบหวามจริง
ในตัวยิ่งเพ่งดูชูง่างาม
รักหวนคืนฟื้นสู่คู่รักนั้น
รักมีอันหวานชื่นรื่นล้นหลาม
รัดใดใดในโลกล้วนงดงาม
ขอทำตามใจรักจักไม่ตรม.
จบนางพญาผมขาวภาคที่ ๒
ภูวดินทร์
๑๗ พฤษภาคม ๒๕๔๘