อนิจจาเกิดมาน่าอนาถ ไปบังอาจหลงรักคนมีเจ้าของ มิหนำซ้ำเขายังไม่เหลียวมอง คนมีเจ้าของอยู่แล้วยังไม่ลืม คนเรานี้เป็นเช่นนี้ที่มีรัก ถึงอกหักก็รัก............. คิดว่าเอาไว้ให้คนอื่นแต่งต่อนะครับ ช่วยๆกันนะครับ ฟ้าใสช่วงนี้ไม่ค่อยว่างสมองเลยคิดกลอนไม่ค่อยออก เข้ามาก็เขียนสดๆเลยครับ คงไม่ว่ากัน ก็คิดถึงครับเลยเข้ามา
14 พฤษภาคม 2548 21:09 น. - comment id 467055
หลงรักคนมีลูกสอง แอบย่องมาทุกวัน แอบเป็นชุ้กับเมียชาวบ้าน ทั้งที่รู้ตัว ก้น่ารัก ถูกใจนักมะเคยเป็นอย่างนี้.. หลงรักคนมีลูกสองแอบย่องมาเช้าเย็น ก็รู้ว่าคงทำได้แค่หลบลี้ มาพบเธอ แอบย่อง เข้าห้องนอน โอเย่ เย้อ ซะงั้น แวมาทายครับ
14 พฤษภาคม 2548 21:46 น. - comment id 467094
อันสิ่งใดได้ผิดพลาดกาลกำเนิด จึ่งบังเกิดรักผิดคนให้หม่นหมอง แถมหัวใจยังไร้ค่าถ้าใครมอง ด้วยใฝ่ปองคนมีคู่ไม่รู้ตัว จะดีชั่วตัวเรานั้นรู้อยู่ คนมีคู่รู้ควรห้ามตามสนอง แต่หัวใจห้ามไม่อยู่ยังใฝ่ปอง กรรมสนองต้องรักช้ำคร่ำครวญไป ใจดวงนี้คิดให้ดีดังต้องสาป ติดตรึงภาพหน้าคนดีมีเจ้าของ หัวใจรักไร้ตระหนักและไตร่ตรอง เธอไม่มองต้องแพ้พ่ายใครเห็นใจ ถึงรักแท้ยังแพ้พ่ายไม่วายผิด ไม่มีสิทธิ์ริรักคนมีเจ้าของ ต้องเต็มใจยอมพ่ายแพ้ไร้คู่ครอง มีเจ้าของก็ยังรักอยู่ร่ำไป
14 พฤษภาคม 2548 21:47 น. - comment id 467095
คนเรานี้เป็นเช่นนี้ที่มีรัก ถึงอกหักรักยังรักอยู่เสมอ แม้วันนี้เธอมีเขาเรื่องของเธอ ฉันน่ะเหรอขอแค่นี้แค่แอบมอง
15 พฤษภาคม 2548 00:35 น. - comment id 467192
อนิจจาเกิดมาน่าอนาถ ไปบังอาจหลงรักคนมีเจ้าของ มิหนำซ้ำเขายังไม่เหลียวมอง คนมีเจ้าของอยู่แล้วยังไม่ลืม คนเรานี้เป็นเช่นนี้ที่มีรัก ถึงอกหักก็ยังรักเธอเสมอ แค่ได้พบ พูดจา คราที่เจอ ใจคนเพ้อก็สุขใจ..ยามใกล้กัน อะน้า...เราก็ไหลไปได้...มาทักทายอะค่ะ