จึงวางระยะห่างของเราไว้ แต่ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ อาจไม่มีใครสักคนที่ห่วงเธอ ขอจงรู้นะเออจะห่วงเธอตลอดไป วันนี้รู้เธอเจ็บป่วยไม่สบาย วันนี้เธอเหนื่อยกายป่วยไข้ จะขอเป็นคนคอยห่วงใย หากทำได้จะไปอยู่ใกล้ใกล้เธอ ฉันเองก็ใช่ว่าไม่เจอขวากหนาม เจ็บปวดทุกทุกยามที่ก้าวเผลอ ถึงหกล้มใจยังอยู่เคียงคู่เธอ ระลึกไว้เสมอมีเธอไม่เดียวดาย ขอเพียงเธอนึกถึงฉัน แล้วสู้ต่อจนถึงวันที่ไข้หาย เธอจะหนาวจะร้อนขอจงพักผ่อนให้สบาย ขออุ่นใจอุ่นกายอย่าได้หวั่นเกรง
14 พฤษภาคม 2548 12:50 น. - comment id 466874
ต่อร้อยหมอหายามาประคบ ไข้ยังหลบลึกไปให้ค้นหา แต่ยาใจความห่วงใยของแก้วตา แม้ไข้ป่าก็หดลายจากกายพลัน ***เอ...คนไข้เขาน่าจะหายเร็วนะใยไหม มีคุณหมอเป็นห่วงซะอย่างเงี๊ยะ..
14 พฤษภาคม 2548 12:52 น. - comment id 466875
ของของใคร ของใครก็ห่วง ของใครใครก็ต้องหวง ห่วงใยรักใคร่ถนอม ใครจะชิงของใคร ใครยอม ถึงจนอดออม ไม่ยอมขายให้ใคร
14 พฤษภาคม 2548 13:24 น. - comment id 466893
ความห่วงใย....เป็นกำลังใจที่ดี..ของกันและกันค่ะ.... กลอนน่ารักมาก...มาชื่นชมนะคะ
14 พฤษภาคม 2548 17:08 น. - comment id 466967
มาชมงานงามแต่งได้ดีครับ แก้วประเสริฐ.
14 พฤษภาคม 2548 21:07 น. - comment id 467053
จะขอเป็นคนไข้ในใจหมอ รักษาต่อเติมฝันที่มั่นหมาย แอบรักหมอเหลือล้นทุรนทุราย มอบหัวใจให้คุณหมอรอเยียวยา แวะมาเยี่ยมเยียนและชื่นชมครับ (ขอพาราให้ด้วย....ช่วยเช็คใจ อิอิ)
14 พฤษภาคม 2548 21:47 น. - comment id 467097
ระยะห่างยิ่งห่างไปใจยิ่งเศร้า ภาพของเขาลางเลือนเหมือนลับหาย ค่อยค่อยจางบางลงคงมิวาย เป็นแหนงหน่ายเลิกรักสิ้นภักดิ์ดี ยิ่งห่าง ยิ่งไกล ย่งไหวหวั่น
16 พฤษภาคม 2548 16:30 น. - comment id 467923
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
18 พฤษภาคม 2548 17:02 น. - comment id 468876
ช่างอบอุ่นเหลือเกินอักษรา ที่กลั่นมาจากในใจผู้เขียน ท่วงทำนองล่องลอยไปวนเวียน คนไข้นั้นคงจวนเจียนหายทันใด ส่งไปเถิดความรู้สึกแห่งความรัก คงไม่มีใครผลักออกไปไหน หากเป็นรักที่แท้จากหัวใจ จะยั่งยืนตลอดไปในกมล ใครไม่รู้ก็มีเราที่ยังรู้ ถึงแม้อยู่ห่างไกลใจสับสน ขอจงอย่าท้อแท้แพ้กังวล คงมั่นคงในตนตลอดเอย
18 พฤษภาคม 2548 17:05 น. - comment id 468878
ช่างอบอุ่นเหลือเกินอักษรา ที่กลั่นมาจากในใจผู้เขียน ท่วงทำนองล่องลอยไปวนเวียน คนไข้นั้นคงจวนเจียนหายทันใด ส่งไปเถิดความรู้สึกแห่งความรัก คงไม่มีใครผลักออกไปไหน หากเป็นรักที่แท้จากหัวใจ จะยั่งยืนตลอดไปในกมล ใครไม่รู้ก็มีเราที่ยังรู้ ถึงแม้อยู่ห่างไกลใจสับสน ขอจงอย่าท้อแท้แพ้กังวล คงมั่นคงในตนตลอดเอย