เก็บงำความรู้สึกห้วงใจ ข้างในมิอาจเผยได้ ขณะฟังเสียงร่ำไห้ แท้หัวใจใครหนึ่งคน... ปวดปร่าร้าวรานจริงหนอ รู้ตัวเพียงพอ..ทำใจนี้ให้อดทน รักนั้นห่างไกลมิร้อนรน หัดทนเจียมตนเจียมใจ.. เค้านั้นดั่งเช่นจันทรา ส่วนข้าฤาค่าไฉน กระต่ายค่าน้อยเยี่ยงไร ฝันไกลเป็นดั่งดารา... แค่เพียงเค้าฝันถึงข้า ก็ปลื้มอุรา...แม้จะฝันข้าผู้เดียว วันหนึ่งอาจได้ก้อยเกี่ยว ท่องเที่ยวอยู่บนจันทรา... ยิ้มกริ่มยิ่งนักได้ฝัน แท้วันเดือนคู่ดารา ควรหรือจักคู่ตัวข้า ดั่งภุมรา...ปีกหรือจะกล้าแข็งพอ...
13 พฤษภาคม 2548 10:21 น. - comment id 466185
แม้นต่ำต้อยเกินใจจะไขว่คว้า เพียงปรารถนาเชยชมภิรมย์ก่อน เสี้ยวแห่งกาลผันแปรแม้บั่นทอน คงอาวรณ์เกินรั้งยับยั้งใจ
13 พฤษภาคม 2548 21:50 น. - comment id 466586
เปรียบเธอช่างสูงส่ง เหมือนดั่งหงส์คงคู่ฟ้า ส่วนข้าเป็นแค่หมา ที่ต่ำกว่าค่าไม่มี แต่ข้าก็รักเจ้า จึงได้เฝ้าไม่ผันหนี ยอมรักแถมภักดี ทั้งรู้ที่ไม่มีทาง เปรียบดั่งกระต่ายน้อย ที่ต้องคอยจองไม่ห่าง สุดแสนจะอ้างว้าง เพราะเจ้าช่างเหมือนจันทรา กระต่ายน้อยแหงนมองจันทรา อยากเอื้อมมือโน้มกิ่งฟ้า... เป็นเพลงหนึ่งที่คิดถึง ยามได้อ่านกลอนบทนี้ค่ะ
14 พฤษภาคม 2548 15:28 น. - comment id 466930
กระต่ายน้อยโหยหาจันทราที่หลบลี้ รั้งรอเถิดรั้งรอ-พอมี ท่วงที ฟ้ามีจันทรามาวาง... หวัดดีครับ milkkyway