ปาฏิหาริย์ความรักพาพลักจิต ให้ขีวิตข้ามฟากฟ้าตามหาฝัน พาเราสองสมพร้องต้องใจกัน ให้ตัวฉันได้รักเธอเสมอใคร ดั่งนกน้อยคล้อยบินสู่เวหา บนนภาสีทองอันผ่องใส บินข้ามน้ำข้ามทะเลเหพงไพร เป็นสายใยก่อเกิดและกลมเกลียว ดั่งปลาเล็กปลาใหญ่ในสมุทร มิยั้งหยุดที่จะว่ายสุดปลายฝัน ได้ว่ายน้ำพบหาคู่ดู๋ดี๋กัน ชื่นชีวันชีวิตปลาน่ายันดี ชีวิตเรานึกถึงใครใยเศร้าหมอง ได้แต่มองตัวเขาเราสุขสันต์ เก็บรอยยิ้มที่พบเจอเธอทุกวัน ได้แค่นั้นชีวิตฉันก็สุขใจ
13 พฤษภาคม 2548 10:35 น. - comment id 466199
อ่านทีแรกนึกว่ามาแนวว๊าน-หวานซะอีกคะ.. จบแบบเศร้าๆร่า.. กลอนเพราะค๊าบบบบ
13 พฤษภาคม 2548 13:04 น. - comment id 466284
ได้แต่ฝันหวาน...............เฮ้อ..... .......กลอนเพราะดีค่ะ
13 พฤษภาคม 2548 19:18 น. - comment id 466472
ใช่...เพียงแค่นั้นก็สุขใจแล้วค่ะ ^___^ ความรักบางครั้งก็ต้องการปาฎิหาริย์มาเยียวยา
13 พฤษภาคม 2548 21:56 น. - comment id 466592
ชีวิตเราจะรักใครให้เศร้าหมอง ได้แต่มองตัวเขาเฝ้าแอบฝัน ส่วนตัวเขาห่างไกลไม่รักกัน จนเรานั้นร่ำจาบัณย์ทุกวันคืน แต่งได้ดีค่ะ
13 พฤษภาคม 2548 22:49 น. - comment id 466632
รักนี้มีปาฏิหารย์จริงจริงครับ....ที่ไหนมีรักที่นั่นมีปาฏิหารย์(ทุกข์ไม่เอา..จะเอาปาฏิหารย์)
14 พฤษภาคม 2548 09:47 น. - comment id 466772
ขอบคุณทุกท่านมากครับที่มาอ่าน ซึ้งใจมาก ๆ
14 พฤษภาคม 2548 13:10 น. - comment id 466885
เพราะจริงๆคับ....ผมก็เป็นเหมือนกัน..ได้แค่มอง..เค้ายิ้มให้เรา...เราก็มีความสุขแล้ว
24 พฤษภาคม 2548 17:56 น. - comment id 470466
ใช่ครับ บางทีความรักก็เข้ามาให้เรา เรียนรู้ไม่ใช่ครอบครอง จริงใหม
29 มิถุนายน 2548 11:39 น. - comment id 485868
เพราะดีจ้ะ