** รัก มายา **

กอกก

 ...............รัก..มายา.................                                                   
ดวงตานั้น...หวั่นไหวใจดวงนี้                       
ในคืนที่มีเขาเป็นเงาฝัน                               
หทัยสองข้องเกี่ยวใต้เสี้ยวจันทร์
สื่อสัมพันธ์ส่งสายผ่านปลายมือ 
ลูบผมฉันแผ่วเบาอย่างเฝ้าห่วง                                                     
แลละล่วงโอบบ่านะอย่าถือ                            
กระชับกอดสอดรับสัมผัสคือ
ฉะนี้ฤาเสน่หาที่พร่าพราง 
กลิ่นกรุ่นกายดั่งไฟโชนไหม้เชื้อ
เนื้อแนบเนื้ออุ่นไออางขนาง
เริ่มคลายหนาวร้าวเจ็บเหน็บเริ่มจาง                   
โผซบร่างกลัวเขาทิ้งเราไป 
น้ำตารินตกในใจรานร้าว
มีเรื่องราวดั่งแผลยากแก้ไข
หลับตานิ่งอิงแอบแนบหทัย                              
กายสั่นไหวสะอื้นมิฝืนทน                                 
เสียงกระซิบออดอ้อนยามกอดร่าง
มิจืดจางลืมรักแม้นสักหน
เพียงห่างไกลจงฟังอย่ากังวล                              
มีเพียงคนเคียงกายที่หมายตา 
จันทร์กึ่งดวงเงากระทบสะท้อนผิว
มองเป็นทิวในทะเลคลื่นเห่หา
แสงเงินยวงทอทาบวาบอุรา
กระทบมาจ้าสะท้อนไม่ผ่อนคลาย 
กระชับร่างพลางดอมหอมกลิ่นกรุ่น                           
ให้ไออุ่นยามลมโชยที่โปรยสาย
หนาวมินานกอดเนื้อเย็นมิเว้นวาย
สัมผัสกายเชื่อมต่อก่อสัมพันธ์ 
ฟ้าแสงทองทาบทาเบื้องหน้าแล้ว                           
รวิแววเผยองค์มิทรงผัน                                       
ถึงเวลาจำพรากต้องจากกัน
ยิ้มเยาะหยันมันเศร้า..เกินเข้าใจ                               
ปล่อยมือกันรักร้าวราวนิมิต                    
อยากจุมพิตสักหนเกินทนไหว                                
หอมแก้มเขาก่อนลาร้างต้องห่างไกล
ปล่อยเขาไปให้ตระหนัก  รัก มายา                               
               
              ***************