**.. วันนี้ เหนื่อยหนัก อยากพักผ่อน เราผ่านหนาว ผ่านร้อน แรงอ่อนไหว แล้วมือกร้าน ก็หยิบเสื้อ เช็ดเหงื่อไคล " ภาพภูมิใจ นี้คงอยู่ ไม่รู้จาง.. **.. เรื่องราว หลายปี ที่ผ่านพ้น อาจมีคน เคืองจิต คิดหมองหมาง ไม่ก็ยิ้ม เสแสร้ง แกล้งอำพราง แต่ยังมี คนก้าวย่าง เคียงข้างกาย.. **.. กับถ้อยคำ ของคน ที่บ่นพร่ำ ไม่อาจทำ ให้ความดี สิ้นความหมาย " สิ่งที่เรา เสียไป ไม่เสียดาย ทุกรอยทราย ที่เราสร้าง คือทางทอง.. **.. กับเวลา ต่อปี ที่ล่วงผ่าน ทุกผลงาน อาจตก ข้อบกพร่อง อาจล่าช้า เพราะต้องผ่าน การกลั่นกรอง เราหวังผอง เพื่อนเรา จะเข้าใจ... **.. แทนคำว่า ขอบคุณ อุ่นรักยิ่ง ในทุกสิ่ง ที่ร่วมทาง สร้างวันใหม่ ฝากลำนำ ถักร้อย สร้อยมาลัย ค่อยค่อยวาง กลางหทัย ใครทุกคน ด้วยความหวังดี ก.ประแสร์ ศิษยาพร ก.นพดล รักษ์กระแส
11 พฤษภาคม 2548 19:14 น. - comment id 465267
เหนื่อยนักเจ้าจงพักผ่อน ตรงข้างหมอนหลับให้สบาย จากสายตาที่รักจากใจชาย ให้เธอได้พักพิงคลายบรรเทา
11 พฤษภาคม 2548 20:52 น. - comment id 465375
หากเหนื่อยนักพักผ่อนอย่าร้อนจิต ยังมีมิตรห่วงใยเธอเสมอ ยิ่งกว่านั้นกลอนแสนงามยามอ่านเจอ จึงขอบอกนะเออฉันชื่นชม แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณเสมอนะค่ะ
15 พฤษภาคม 2548 18:31 น. - comment id 467468
ผมชอบกลอนในความหมายแบบนี้ครับ