1. เรื่องเล่าเช้านี้ 1. ตลาดสดเคลื่อนที่บนสี่ล้อ เปิดเพลงคลอมาแต่เช้าเข้าหมู่บ้าน เยือนยามเช้าราวหน้าที่บริการ สับหมูแบ่งขายปานปันไมตรี 2. ซื้อห้าบาทสิบบาทอาจพออิ่ม พวกพังผืดหมูต้มจิ้มแจ่วได้นี่ กินกับผักเก็บจากนาประสามี ต่อชีวียายป้าประสาจน 3. กระเตงลูกกระเตงหลานมาออกัน เลือกซื้อหมูสามชั้นมันเปลวข้น พริกกระเทียมเจียมจ่ายอายก็ทน หลานกับเหลนหลายคนยังรอคอย 4. บ่ได้กินหมากเงาะส้มมังคุด น้ำลายสอก็ก้มงุดอย่างงั่งง่อย มีหมากม่วงเปรี้ยวระเบิดก็เลิศลอย กินกับข้าวเถิดเจ้ากลอยอย่าเกี่ยงงอน 5. เน้นให้อิ่มด้วยคำข้าวนะเจ้าเจียก พึงสำเนียกในถ้อยคำยายพร่ำสอน มีกินกันนั่นก็บุญอันสุนทร กินแล้วนอนหลับตาอย่าเอ่ยกวน 6. พ่อกับแม่แกไปอยู่ในกรุง ขายแรงงานหามรุ่งหามค่ำถ้วน บ่พอกินดิ้นรนจนเซซวน นี่ก็จวนเจียนพ่ายการขายแรง 7. หมูเนื้อเศษแกมเมือกกับมันเปลว อาจเป็นเนื้อชั้นเลวของบางแหล่ง กับคนจนแล้วถือว่าราคาแพง ยามบ่มีใบแดงทุกข์แทงใจ 8. ตลาดสดเคลื่อนที่ห่างไปแล้ว เสียงหมอลำแจ้วแจ้วจ่ายคำใส พังผืดหมูต่อชีวันอยู่กันไป คุณภาพชีวิตใหม่ยังไม่มา 9.-
11 พฤษภาคม 2548 01:48 น. - comment id 464923
ผมยังไม่นอนครับ เพิ่งตี1 กับ 48 นาที คงต้องกล่าวราตรีสวัสดิ์แล้วล่ะครับ
11 พฤษภาคม 2548 05:24 น. - comment id 464933
... แวะมาอรุณสวัสดิ์คุณก่อพงษ์นะคะ บัวตื่นแล้วค่ะ \"ตลาดสดเคลื่อนที่บนสี่ล้อ\" คำจำกัดความสวยเชียวค่ะ ^____^ ...
11 พฤษภาคม 2548 05:50 น. - comment id 464935
อรุณสวัสดิ์ครับคุณตุ๊กตาไล่ฝน
11 พฤษภาคม 2548 05:59 น. - comment id 464936
อ่านแล้วหิวจังเลยอ่ะ... แต่งได้ดีนะ
11 พฤษภาคม 2548 06:03 น. - comment id 464938
สวัสดีครับคุณ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ขอบคุณครับผมที่เข้ามาทักทายแต่เช้า
11 พฤษภาคม 2548 07:15 น. - comment id 464952
เรื่องหมู แต่ไม่หมูในอวยอย่างที่คิด
11 พฤษภาคม 2548 08:39 น. - comment id 464988
โอ้ย หิวข้าวแย้ว อยากกินคอหมูย่าง แฮ่ๆๆ แวมาทายยามเช้า (ของผม)
11 พฤษภาคม 2548 09:37 น. - comment id 465011
ไม่รู้จะเขียนอะไรดีมาทักทายนะครับ
11 พฤษภาคม 2548 10:30 น. - comment id 465033
แวะมาทักทายตอนสายใกล้เที่ยงครับ...
11 พฤษภาคม 2548 10:57 น. - comment id 465049
รออ่านต่อนะค่ะ ชอบงานเขียนแนวสะท้อนสังคมค่ะ
11 พฤษภาคม 2548 12:59 น. - comment id 465108
เคยไปตลาดแบบไม่เงินสักเหรียญมั๊ย .. และเก็บเศษผักที่เขาลอกทิ้งในเข่งมา อยากให้คุณเขียนให้จังค่ะ
11 พฤษภาคม 2548 13:02 น. - comment id 465110
บางครั้ง ก็ไม่ค่อยอยากข่าวทำนองนี้เลยค่ะ...รู้สึกหดหู่... แต่...ก็คืออีกความจริงหนึ่งในสังคมไทย และ...อีกหลายสังคมบนโลกใบนี้ ......................................................................................
11 พฤษภาคม 2548 15:52 น. - comment id 465155
จะเนื้อหมู หรูเลิศ อันเพริศแพร้ว หรือเศษหนัง กระดูกแล้ว ไร้เนวค่า ก็เลี้ยงชีพ ชีวิตคน จนใหญ่มา ให้เติบกล้า เป็นคนดี ศรีสังคม แวะมาชื่นชมในผลงานครับ แต่ได้ดีมาก อ่านแล้วทะเทือนอารมณ์ ชีวิตของผมเองตอนเด็ก ๆ ก็ไม่ๆได้แตกต่างอะไรไปจากกลอนบทนี้เลยครับ พูดแล้วเศร้า ไม่ม่จะเป็นอาหารอะไรถ้ากิยแล้งรู้จักบุญคุณของมัน ก็นับว่าเป็นคนดีคับ
11 พฤษภาคม 2548 18:20 น. - comment id 465231
สวัสดียามค่ำครับ.....อ่านแล้วเหมือนเข้าไปอยู่ในบรรยากาศแห่งบทกลอนนี้ กับชีวิตคนจนบ้านนอก ส่วนหนึ่งได้พึ่งพารถขายกับข้าวเคลื่อนที่ ที่มีอาหารราคาถูกแต่มีค่าสำหรับคนจน กินปนกับผักพีชที่หาได้ในท้องถิ่น เลี้ยงหลานไปในแต่ละวันส่วนพ่อแม่เขาไปขายแรงงานในเมืองกรุง ส่งเงินมาให้เป็นครั้งคราวพอประทัง แล้วในบทกลอนยังกล่าวถึงคุณค่าของอาหารการเป็นอยู่อย่างประหยัดและอื่นๆ.....ขอบอกว่าชื่นชมครับ
11 พฤษภาคม 2548 20:07 น. - comment id 465319
สวัสดีครับคุณมนต์กวี คุณวิจิตรวาทะลักษณ์ คุณลี่...ชวนมาเยือน คุณอัลมิตรา คุณmagic คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ คุณแม่จิตร คุณBongNothMaRu และคุณชัยชนะ ขอบคุณครับผมที่เข้ามาทักทาย ถ้อยคำของทุกท่านผมอ่านด้วยความชุ่มชื่นหัวใจ และคุณอัลมิตราครับ บทกวีบทนั้นผมอยากอ่านที่คุณอัลมิตราเขียนมากกว่าครับ แต่เอาเป็นว่าผมติดคุณอัลมิตราไว้ก่อนก็ได้ครับ
11 พฤษภาคม 2548 21:06 น. - comment id 465383
ชอบคำและความหมายของ \"ใบแดง\" ดีจังค่ะ เป็นสัญลักษณ์ที่สะท้อนได้ดี ลงตัวเลย มาชื่นชมผลงาน ชอบค่ะ
11 พฤษภาคม 2548 22:33 น. - comment id 465432
บางคนกินอาหารดี ๆ แต่บางคนไม่มีจะกิน ไม่น่าเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อนะค่ะ ว่ายังมีความแตกต่างกันมากหลาย คุณแต่งได้ดีเสมอค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
13 พฤษภาคม 2548 12:33 น. - comment id 466260
สวัสดีค่ะพี่พงษ์ เป็นเดือนที่มัดหมี่ไม่ค่อยได้เข้าเน็ทตอนกลางคืนเลยค่ะ ด้วยเหนื่อยจากงานที่คอยรุมล้อม อีกทั้งเสาร์อาทิตย์รวมทั้งวันหยุดต่างๆ ไม่เคยได้อยู่ติดบ้าน ได้แต่แวะมาอ่านเวลางาน ซึ่งค่อนข้างเกรงใจเพื่อนร่วมงานค่ะ พี่พงษ์ยังสบายดีอยู่นะคะ เชียงยืนมัทไปประจำ มีเพื่อนทำงานอยู่ที่นั่นคนหนึ่งค่ะ แล้วพี่พงษ์ไม่อยากกลับบ้านหรอคะ หนังสือมัทได้รับแล้ว 1 เล่มค่ะ ขอบพระคุณพี่มาก ๆ คิดถึงค่ะ