ถ้าเธอฉุดยุดยื้อถือกระชาก ก็จะลากกะบากไปให้จงได้ ถ้าเธอปล่อยลอยร่างวางเอาไว้ ก็จะได้ใจเคียงเพียงใจเธอ ........................................ ดั่งคนไล่คว้าเงาให้ร้าวราน ดั่งลมผ่านพัดวนพ้นไผลเผลอ ดั่งคนคร่ำครางครวญกระบวนเพ้อ ดังที่เธอได้เคยทำฉันช้ำใจ ........................................... อย่าผูกมัดหัวใจให้แน่นหนัก แม้จะรักล้นใจถึงไหนไหน ขอช่องว่างสักนิดในฤทัย เผื่อเอาไว้กลิ้งกลับขยับดวง.
18 ธันวาคม 2544 19:06 น. - comment id 25959
ชอบมากจ้ะ ภาษาสวย ความหมายลึกซึ้ง อยากเขียนให้ดีได้สักครึ่งหนึ่งของ ณธีร์ จัง คงยังต้องฝึกฝนอีกมากเลย
19 ธันวาคม 2544 03:43 น. - comment id 26026
ยอดเยี่ยมเลยจ้า....
19 ธันวาคม 2544 21:37 น. - comment id 26160
ไม่อยากผูกใจใครให้ต้องเจ็บ กลัวจะเก็บความช้ำน้ำตาร่วง เพราะห่วงใยคิดถึงจึงถามทวง ไยจึงเห็นเป็นบ่วงผูกมัดเธอ////นึกสนุกค่ะเลยอยากต่อกลอนเล่นหน่อย
20 ธันวาคม 2544 20:36 น. - comment id 26375
เริ่ดมากค่ะ
22 ธันวาคม 2544 00:49 น. - comment id 26624
อ่านแล้วต้องกลับมาอ่านอีกครับ
8 กุมภาพันธ์ 2545 22:42 น. - comment id 34389
:-D