..๏ ในคืนที่ท้องฟ้าดารดาษดาว แ ต่ฉันกลับเหน็บหนาวรวดร้าวแสน ดั่งเร่ร่อนแรมไกลในต่างแดน อ้างว้างแม้นผู้คนมากค้นเจอ แ ห ง น ม อ ง ดู ด ว ง ด า ว ที่ พ ร า ว ฟ้ า แ ส ง ร ะ ยิ บ แ จ่ ม น ภ า ค ร า เ ส น อ ไ ย ตั ว เ ร า ช อ ก ช้ำ พ ร่ำ ล ะ เ ม อ เ ศ ร้ า กั บ ค ว า ม รั ก เ ก้ อ เ พ้ อ ลำ พั ง โ อ้ ! ค่ำ คื น ดื่ น ด า ว เ ร า ห น า ว เ ห น็ บ จำ กั ก เ ก็ บ น้ำ ต า ไ ว้ มิ ใ ห้ ห ลั่ ง ณ ที่ ซึ่ ง ค ลั บ ค ล้ า ย ห ล า ย ค น ชั ง เ พี ย ง ห นึ่ ง ห วั ง ค น รั ก จ ะ ภั ก ดี ห วั ง ข อ ง ค น ต่ำ ต้ อ ย ด้ อ ย ว า ส น า เ ห ลื อ เ พี ย ง ค ร า บ น้ำ ต า ม า แ ท น ที่ เ ห ลี ย ว ห า ใ ค ร ไ ห น ห น อ พ อ ป ร า นี ม อ บ อุ่ น ไ อ ชุ บ ชี วี ที่ มื ด ม น ๚ะ๛ .. คื น นี้ ถ้ า ฉั น ห น า ว .. .. ผู้ ใ ดร่ ว ม ผิ ง ด า ว บ น ฟ้ า ..
9 พฤษภาคม 2548 16:13 น. - comment id 464105
คืนนี้หรือคืนไหน ....ดวงดาวพราวฟ้า.... เหงาจับกายา......เมื่อไหร่หนา....ดวงดาวจะห่มใจ
9 พฤษภาคม 2548 16:18 น. - comment id 464106
ยังมีฉันคนนี้นะที่รัก ในอ้อมตักในอ้อมใจในอ้อมขวัญ ในดาวเดือนในสร้อยอักษรารักนิรันดร์ ในเงาฝันในเงาใจรู้ไหมเธอ.... ในหอมห้วงแห่งกาลเวลา ในเหว่ว้าดายเดียวรักรอเก้อ ในโลกจริงในโลกฝันยังรอเธอ แม้นละเมอตราบวันตาย..ยังรักรอ
9 พฤษภาคม 2548 16:28 น. - comment id 464109
** ขอเป็นเมามายใต้ผืนดาวได้ไหมครับ อิอิ
9 พฤษภาคม 2548 16:29 น. - comment id 464110
เดียวดายอาตูรสิ้นสูรแล้วทุกๆสิ่ง เทอมาทอดทิ้งจากฉานไปไกลสุดคา
9 พฤษภาคม 2548 16:30 น. - comment id 464111
เดียวดายอาตูรสิ้นสูรแล้วทุกๆสิ่ง เทอมาทอดทิ้งจากฉานไปไกลสุดคา เอาใหม่เมื้อกี้มะได้ล็อกอิน
9 พฤษภาคม 2548 17:14 น. - comment id 464139
ของสาวพฤษภต้องเป็น เดียวดายใต้เงาจันทร์ เพียงคืนวันอันอ้างว้าง ร่ำสุราเพียงลำพัง ผ่านความหลังที่พังพิน เพราะค่ะ อัลมิตรา ข้าน้อยขอคารวะพี่ท่านหนึ่งจอกด้วยสุรา นารีแดง (เหล้าขาวน้ำแดง 555)
9 พฤษภาคม 2548 17:15 น. - comment id 464141
แม้นหัวใจย่อยยับนับหมื่นหน เจ็บจึงทนร้าวรอนด้วยอ่อนล้า ล่วงเลยวันผันผ่านกาลเวลา ยังคงตราตรึงไว้ในกมล ใครคนหนึ่งเดินเดียวดายใต้ผืนฟ้า ทั้งอุราวุ่นวายคล้ายสับสน เพียงหัวใจมอบอุ่นไอใครสักคน พาก้าวพ้นวิปโยคอันโศกตรม ณ ตรงนี้ความหวังยังรอยู่ จงรับรู้มีคนดับทุกข์ทับถม จะคอยซับน้ำตาคราระทม ความขื่นขมชีวามาแบ่งปัน เอาท่อนแขนอุ่นอุ่นหนุนแทนหมอน ขอจงนอนหลับตานิทราฝัน จงลืมเรื่องร้าวรานในวานวัน สู่ห้วงหรรษแนบในทหัยเรา
9 พฤษภาคม 2548 19:56 น. - comment id 464163
แม้ต่ำต้อยด้อยวาสนาจะหวัง ไม่เคยหลั่งน้ำตาชีวาพ่าย เจ็บ...จำไว้ในจิตไม่คิดอาย ยังมั่นหมายแม้นดายเดียว...จะเคี่ยวกรำ
9 พฤษภาคม 2548 22:30 น. - comment id 464232
9 พฤษภาคม 2548 23:00 น. - comment id 464251
คุณน้องจ๋า .. คืนนี้คืนไหน หัวใจก็ไม่เต็มดวง เหมือนจันทร์เสี้ยวชอบกล ค่ะ คุณพุดพัดชา .. ในอ้อมกอด ใต้ผืนดาว .. เงาใจกันและกัน .. เพียงนึก ก็สุขใจแล้ว .. :) คุณขอโทษครับ ผมเมา .. ถ้าไม่เมา มีการโยนทะเลน๊า ไอซ์ .. แหม๊ .. กังวลอะไรเนี่ย คุณสาวพฤษภ.. จอกนึง อัลมิตราก็ร้อนท้องแล้วล่ะค่ะ เคยอยู่เหมือนกัน มึนทั้งคืน คุณเรไร .. ขอบคุณมากค่ะ อยากจะตอบเป็นกลอนยาว ๆ แต่วันนี้ล้าจัง .. ติดไว้ก่อนนะคะ คุณplaing_piu .. เวลาจะช่วยคลี่คลาย และบรรเทาความเจ็บนั้น พี่สาว .. อั่นแน่ มียิ้ม มียิ้ม ..
9 พฤษภาคม 2548 23:07 น. - comment id 464258
งานงดงาม เดียวดายใต้ผืนดาว เปลี่ยวเหงาใต้เงาจันทร์ จากไกล นับคืนวัน ที่เธอและฉันร่วมนับดาว กี่ปีจะนับครบน้อ
9 พฤษภาคม 2548 23:40 น. - comment id 464282
คุณร้อยฝัน .. แม้รู้ว่า ไม่มีวันที่จะนับดาวหมดฟ้า แต่ทว่าหัวใจก็สุขเหลือเกิน .. แฮ่ม .. (อารมณ์ไหน)
10 พฤษภาคม 2548 00:54 น. - comment id 464305
แวะมาเยี่ยมชม กลอนไพเราะมากค่ะ
10 พฤษภาคม 2548 07:54 น. - comment id 464341
คุณศศร .. นอนดึกจัง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :)
10 พฤษภาคม 2548 10:04 น. - comment id 464379
ความเหงาเป็นเพื่อน มาเยือนเสมอ คิดถึงแต่เธอ ละเมอทุกคืนวัน..*** เขียนได้เหงาจัง
10 พฤษภาคม 2548 10:45 น. - comment id 464388
ฝนที่ตกทางโน้น...หนาวถึงคนทางนี้.. เดียวดายก็เพียงชั่วครู่น่ะค่ะ รอวัน..ที่เราจะได้ไปนับดาวร่วมกัน..อีกสักครั้ง..อิอิ ยังไม่ได้จัดกระเป๋าเลยอ่ะ..
10 พฤษภาคม 2548 11:08 น. - comment id 464399
แว่วสำเนียงเสียงใครถึงปลายฟ้า พ้อเหว่ว้าชอกช้ำและเหน็บหนาว แสนเดียวดายท่ามคืนใต้ผืนดาว อกรวดร้าวรอรักเก้อเพ้อรำพัน จำได้ไหมสัญญาใจใครคนหนึ่ง ที่ส่งถึงแก้วตาคราก่อนนั้น จากขอบฟ้าแสนไกลให้แจ่มจันทร์ อย่าโศกศัลย์จงสดใสในทุกคราว ส่งความรักจากปลายฟ้ามาโอบปลอบ ไออุ่นมอบให้อัลฯหายสั่นหนาว อีกน้ำตาที่หลั่งไหลใต้แสงดาว จะซับวาวเช็ดคราบนองทั้งสองตา คืนเดียวดายใต้ผืนดาวที่พราวพร่าง เศร้าจงจางโศกจงจรมิห่อนหา ขวัญคืนสู่คู่กายไม่ร้างลา ขอปลอบขวัญกัลยาจากหัวใจ
10 พฤษภาคม 2548 11:47 น. - comment id 464409
คืนนี้ดาวกระจ่างสว่างฟ้า ฉันมองขึ้นไปบนท้องนภา พบว่ามีแต่ดาวเป็นเพื่อนกัน... กลับมองมาที่ตัวฉัน.... กลับพบว่ามีเพียงวันที่เงียบเหงา ............ดาวสวยจัง..... แวะมาให้กำลังใจครับ
10 พฤษภาคม 2548 12:53 น. - comment id 464439
คุณกอกก .. ความเหงาเหมือนเงา กับตัวตนเราในความเป็นจริง :) อารมณ์ดีจังค่ะ วันนี้ปลาฉลามปลาชุม คุณกุ้งหนามแดง .. อัลมิตราจัดกระเป๋าตั้งแต่กลับจากเกาะกุฎีแล้วล่ะ ฮา .. ล้อเล่นน่า ยังไม่ได้จัดเหมือนกัน คุณกุ้งจัดเสร็จแล้ว มาช่วยจัดบ้างน๊า คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขอบคุณในคำปลอบโยนค่ะ แต่อัลมิตราคิดว่า คุณเศร้าจัง ที่มูลเหตุน่ะ โอย ซึ้ง (ซะเมื่อไหร่ ) คุณzilver .. อัลมิตราเคยเห็นทะเลดาวครั้งหนึ่งที่จำภาพได้ติดตา คือที่พัทลุง คราวนั้น สามสาวไปทวงหนี้ตำหนวด ถึงปากพะยูน กล้าหาญชาญชัยมาก ไม่รู้ทาง ลงจากรถทัวร์แล้วก็นั่งจ๋องข้างทาง รอจนเช้า ค่อยถามทางชาวบ้าน เห็นทะเลดาวแล้วรู้สึกอิจฉาคนที่มีชีวิตอย่างเรียบง่ายจังค่ะ
10 พฤษภาคม 2548 13:08 น. - comment id 464445
มาขอผิงดาวด้วยคนนะคะ ......................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
10 พฤษภาคม 2548 13:37 น. - comment id 464454
คุณลี่ ..ยินดีค่ะ มาผิงดาวด้วยกัน ..
10 พฤษภาคม 2548 15:09 น. - comment id 464521
มาอัลมิตราจ๋าแก้วนีดาจะพาไป จะพาเธอไปพิงดาวที่ปลายฟ้า ณ ตรงนั้นจะขอให้มีเพียงว่า อัลมิตราแก้วนีดา ณ คนดี มาอัลมิตรา.......แก้วนีดา จะพาไปพิงดาวที่ปลายฟ้าทะเลระยองของสวนวังแก้ว นะ ดีไหมจ๊ะ อัลมิตรา วุ้ยๆๆ........บินๆๆอะไรเดี่ยวๆๆนะไม่สนวุ้ย.......คิกๆๆๆงานนี้เราจะพาอัลมิตราไปคนเดี่ยววุ้ย
10 พฤษภาคม 2548 15:17 น. - comment id 464528
.....อยากเคียงกายใต้ผืนดาว...... เธอโดดเดี่ยวเดียวดายใต้ผืนดาว ในคืนเหงาหนาวเหน็บเก็บความขม ดั่งเร่ร่อนแรมไกลไร้คนชม ซ่อนความตรมตื้นตันกลั้นน้ำตา ใครหนอทำร้ายใจให้เธอเหงา นั่งผิงดาวหนาวสั่นหวั่นผวา เธอร้องให้กับหัวใจที่เย็นชา ใต้เงาฟ้ามวลหมู่ดาวเฝ้าปลอบใจ ในค่ำคืนอ้างว้างช่างหนาวเหน็บ คนใจเจ็บรำพันด้วยหวั่นไหว อยากจะมีใครสักคนเคียงข้างกาย มอบอุ่นไอเติมสุขไม่ทุกข์ทน อยากเป็นคนที่เธอพร่ำเพ้อหา อยากจะมาเยียวยาใจให้สักหน อยากร่วมฝันในวันเหงาอยู่ด้วยคน อยากเป็นฝนพรมพร่างเคียงข้างเธอ..ฯ
10 พฤษภาคม 2548 15:36 น. - comment id 464550
คุณแก้วนิดา .. อัลมิตราก็จดจ่อที่จะได้พบคุณที่สวนวังแก้วเช่นกันค่ะ เราจะไปผิงดาว ด้วยกัน .. คุณมนต์กวี .. ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ เป็นกลอนที่อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นยิ่งนัก
10 พฤษภาคม 2548 17:46 น. - comment id 464680
ดูต้นทางให้ค่ะ
10 พฤษภาคม 2548 20:00 น. - comment id 464742
เหงา-เศร้ามากเลยค่ะ แทนความรู้สึกคนขี้เหงาได้ดีจริงๆ แวะมาทักทาย...ตามประสาคนเหงาๆค่ะ
10 พฤษภาคม 2548 22:24 น. - comment id 464831
คุณคนเมืองลิง .. ค่ะ ดูต้นทางให้ ดูทางหนีทีไล่เผื่ออัลมิตราด้วยนะคะ ไม่ชอบมาพากลอย่างไร ให้ผิวปากเป็นเพลงผิงดาวนะคะ จะได้รู้นัยกันค่ะ คุณปลาทอง .. เฮ้อ .. ตื้อ ๆ ใจ จังตอนนี้