http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html (ขออัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์*รัก*) ................... ผม... ผู้ชายชื่อกานต์ คนกวี..คนรักบทกวีกานท์งานรจนาทุกประเภท และ... มีใจศรัทธา ปรารถนาอยากใช้วิถีชีวิตเฉกเช่นนกไพรสุภาพบุรุษไพร ที่มีดวงใจหอมหวานอย่างเช่นเจ้าดวงดอกไม้... เฝ้า...รอเวลา.....รอ..และรอ.. ที่จะได้ *เมล็ดพันธุ์แห่งรักนิรันดร์สุขนิรันดร์* มานานแสนนาน...ราวรอชั่วกาลกัปป์กัลป์.....เลยทีเดียว จนกระทั่งวันหนึ่ง... พระพรหมแกล้งฤาสวรรค์เมตตา ฤาว่าฟ้าดินปรารถนา ให้ผมได้สมดั่งหวังจากคำเพียรอธิษฐานภาวนา จากเสียงเพรียกแห่งจิตใส จากใจดวงงามดั่งอัญมณีไพรของผมเอง.. จึ่งปรานีส่งเมล็ดพันธุ์.. อันจักแตกช่อกอก้าน ให้สล้างไศลไสวประดับหล้า ให้ลงมาเป็นของขวัญมากำนัลแด่ผม ที่ผม..ตั้งชื่อต้นไม้นี้ว่า*ต้นสุขนิรันดร์*..ครับ ผมจะพรรณาอย่างไรดีเล่า ถึงต้นไม้แห่งปาฎิหารย์รักมหัศจรรย์รอนี้ ที่ผมต้องใช้เวลานานปี ที่ต้องใช้เวลาเพาะ...พันธุ์ให้พร่าง ให้เติบงามแจ่มจิต...มาผลิสถิตแตกยอดเยาว์ ภายในเนื้อดินจิตแสนงามเหงางามเงียบ เนื้อใจที่ใสกระจ่างสว่างสงบสะอาด เนื้อใจพิไลพิลาสแสนงาม.. มาจนถึงวันนี้... ที่หยั่งรากลึกได้ ด้วยต้องใช้น้ำใจรักอภัยเมตตาปรารถนาดี พลีเป็นดั่งน้ำค้างพร่างใสดั่งน้ำฝนไพร มารินรดรดหยดละไมด้วยใจละมุนมานานวัน จนณ..บัดนี้กำลังแตกช่อกอขวัญฝัน งามวันงามคืนให้แสนชื่นฉ่ำใจ ให้... ลำต้นไสว...นั้นเป็นดั่งทองคำ... ใบ...นั้นเป็นสีเงินงาม ราวกระดาษให้วาดทุกสรรพสิ่งสรรวิมานฝัน สวรรค์สรวงราวรวงดาวลอยในเวิ้งนิรมิตทิพย์ รู้หยิบรู้ยกรู้สกดรู้สลักตราคำไว้ประดับใจประดับไทไทย ดอก...ที่ราวเพชรพร่างสายคล้ายดั่งดอกแห่งความดี ดอกที่มีชื่อเรียกแสนงามล้ำเลอค่าว่าดอกพระรัตนตรัย ผลคือ...อัญมณีประดับใจเรียกว่า..*ดอกนิรพาน* หาก...ต้องใช้กุศลทานบารมี เพียรมา อย่างยาวนาน สร้างสานคุณงามความดีความมีสมาธิภาวนามิท้อรอลา จนกว่าจะถึงวันหนึ่ง... ที่ดอกไม้ฟ้าดอกไม้เพชรทิพยนิรมิตกระจ่าง จะพลันพร่างร่วงหล่น ลงมาประดับขวัญกมลราวพรฟ้าประทาน และ.. ลอยมาแจ่มกระจ่างนำทางพร่างด้วยรัศมีบุญ ให้คนที่รู้ค่าความว่างวางสว่างสงบสยบโลกย์เร่าร้อนเพียงนั้น พลันได้ดอมดมห่มหอมงามที่จะรำลึกได้..ราวดอกปาริชาติ ให้รู้จักใช้ชีวิตอันสงบสะอาดหลุดพ้น เป็นดั่งคือคนเหนือโลกย์ เหนือโศกสุขเหนือทุกข์ใด และ... นี่คือ..ผลไม้เพชรไพรอัญมณีทิพย์ ที่จะร่วงหรือลอยละลิบยากไกลเกินคว้า ก็อยู่ที่ค่าของคนกมลของใคร ที่จักรู้ใจตน... ดิ้นรนเพียรภาวนาหาพันธุ์รักนิรันดร์พบสุขนิรันดร์ ให้พลันพ้นบ่วงห่วงพันธนา พาจิตใสฝากประดับหล้าตราบชั่วฟ้าดิน และ... ไปสู่ถิ่นสวรรค์แสนงาม ฤาว่างร้างไร้เหนืออนันตกาลแห่งกาลเวลา แดนพุทธาเพชรพรายคล้ายแดนกระจ่างงามแห่งโลกทิพย์ ที่ทุกดวงจิต มีสิทธิ์นิรมิตได้ด้วยพลังแห่งศรัทธา ก่อนลมหายใจจะลับลาก่อนพสุธาจะกลบหน้ามิหวนคืน..ให้แก้ตัว..!!! .............. ................... ด้วยแสนรักศรัทธา..แสนประทับใจ ในบทกวีนิพนธ์..เห่ชมไม้ ของท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ จึงเพียรนำมาพลีวางลงบรรณาการ แด่ทุกดวงใจ..ในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง ผองมิ่งมิตรสนิทใจมาเนานาน จริงๆน่าเสียดาย หากบทกวีนี้ได้ใช้ลายมือของท่านมาฝากไว้ จะยิ่งให้ความรู้สึกลึกล้ำ งามเกินคำอลังการมลังเมลืองประเทืองประทับประดับใจเลยล่ะคะ แม่ดวงดอกพุดไพร แสนศรัทธาและซาบซึ้งใจเป็นที่ยิ่ง จึงขอสดุดีขอกราบเทิดพระคุณ ท่านเจ้าของบทกวีกวีนิพนธิ์นี้ ที่แสนงามล้ำล้นเลอค่ามาณ..ที่ นี้แล้วนะคะ ..................... ...................... บทกวีนิพนธ์**** เห่ชมไม้*** ของท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ค่ะ หิมวันต์หวานมิ่งไม้ บุปผชาติ หอมชื่นใจวิสุทธิสะอาด ค่าฟ้า เสน่ห์ทิพย์ทั่วโลกธาตุ วิเศษยิ่ง สรรพสิ่งเลอเลิศหล้า แม่นแล้ว ไอยสวรรค์ เทีอกผาฝันใฝ่เอื้อม เดือนดาว ดังฤา เปรียบค่าวรรณศิลป์สกาว เลิศแล้ว อุดมคติยิ่งสูงหนาว โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวเหลียวนางแก้ว เปล่าเก้อ ละเมอฝัน เทือกผาสลับซับซ้อน ชะง่อนชะโงก เหวหุบห้วยตรวยโตรก โศกซึ้ง ชะอ้อนตาค่าของโลก แพงลิ่ว ปลิวร่วงรุ้งแสงอึ้ง อร่ามฟ้าฉายฝัน โอ้มโนคตินิรมิต คิดถึงหิมพานต์หวานสวรรค์ เสน่ห์วรรณศิลป์อเนกอนันต์ หวังฝากฝันไว้ดวงดาว นางแย้มแย้มบุปผชาติ เฉกสุดสวาทแรกเนื้อสาว แก้วกลแก้วหอมราว รูปโฉมเจ้าสาวสวรรค์อัน จำปาจำเปรียบเจ้า สาวอัปสรร่อนฟ้าฝัน ลำดวนด่วนจากกัน มะลิวันวารหนึ่งพันปี พวงประยงค์ระย้าย้อย ห้อยอุบะทิพย์สุนทรีย์ศรี สุมาลัยในปฐพี เป็นหนี้เจ้าเร้าใจรัก พุดจีบกลีบซ้อนหอม ถนอมสุมาลีที่สูงศักดิ์ สารภีพี่หลงนัก จากจักเศร้าหนาวใจตาย สายหยุดหยุดเสน่หา ชาติหน้าชะแง้แลหาหาย จันทน์กะพ้อเพ้อฤาวาย จนโลกไหม้ดับกัปป์กัลป์ อีเต็งแต้วแก้วกาหลง หลงกาพย์เจ้าฟ้าผวาฝัน อ่อนไท้แก้วฟ้านั้น ไป่รู้วันหอมวางวาย จำปีกี่เดือนปี กี่ชีพนี้แหลกล่มสลาย รักรักเจ้ามากมาย ละลายหล้าอำลาอาลัย สายน้ำผึ้งซึ้งหอม ยอมหอมแห่งเจ้าสาวไหม ท้าบุหงารำไปไย ไช่ไพผองค่าสุมาลี เพราะน้ำผึ้งเสน่ห์สาว สกาวดาวปัญญาวิเศษศรี กี่ชีพพี่ยอมพลี หนี้ประหารด้วยกาลกัลป์ สายหยุดหยุดเสน่หา รอโลกหน้าผวาวูบขวัญ จันทน์กะพ้อเพ้อรำพัน ปรารถนาน้องนั้นอนันตกาล สุกรมตรมจมตรวนโช่ โอ้เวลามาประหาร กุหลาบวาบเข็ดหลาบนาน วารกิเลสสามหยามวิญญาณ พุทธชาติรู้กู้ชาติ ตัดขาดปรารถนาวิตถาร วิปัสสนาเพื่อนิรพาน หวานกวีสงบไว้แดนดิน อำลาอาลัยศาสตร์ จำนิราศร้างขวัญวรรณศิลป์ ป่าวฟ้าน้ำตาริน อย่าสิ้นศิลปะอมตะเอย.... *********** http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.htmlรัก เพลงพระราชนิพนธ์ รักทะเล อันกว้าง ใหญ่ไพศาล รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ... ............ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
7 พฤษภาคม 2548 14:44 น. - comment id 463192
พุด... สบายดีไหม... ไม่ค่อยได้มาอ่านงานเลย..พักนี้.. ห่าง ๆ หาย ๆ... ดูแล..รักษา..สุขภาพ..น่ะ.. ต้นรักนิรันดร์.... ไม่คิดจะปลูกต้นอื่น..บ้างเลยน่ะ... ปลูกแต่รัก... คิด ถึง...น่ะ
7 พฤษภาคม 2548 15:19 น. - comment id 463203
พุดค่ะ...ตะวัน วันนี้ พุด... ตัดใจตัดต้นไม้ *จำปีแสนรัก* โค่นลงเหลือแต่ตอ พอกับตอรักแล้วจ๊ะ คงนับวันจะยิ่งไม่มีเหลือแล้ว ต้นไม้แห่งรักนิรันดร์ เพราะทนไร้แล้งน้ำใจไม่มีน้ำรักมารินรดจ๊ะ ทั้งๆที่ต้นไม้แสนเขียวไสว ปรารถนาดีเพียงให้ร่มเงาแด่เพื่อมนุษย์ เพียงนั้น คนกลับมองไม่เห็นค่าน้ำใจใสงาม คอยเหยียบย่ำหวังทำร้าย ต้นไม้ สอนใจพุดเสมอมาค่ะว่า ยังไงเมื่อพอใจ ที่รักจะเกิดมาเป็นต้นไม้ ก็ยังคงหยัดยืนต้นต้านแรงลม อย่างสงบงามอย่างเงียบงามจ๊ะ รอให้พายุพัดผ่านไป และ หากโอนเอนทนไม่ไหวก็ แค่ถอนรากโคนจ๊ะ สังเวยกรรม และ นี่แหละโลก ในสังคมแบบตัวใครตัวมัน ช่างมันเถอะค่ะ ไม่นาน... ไม่ว่าเรา ว่าเขาว่าใครก็ตายหมดแหละ วันนี้ โชคไม่ดีเจ็บตัวจ๊ะ กิ่งจำปียักษ์ฟาดข้างเรียวแก้มเขียวเลยจ๊ะ เจ็บมาก แต่ทุกเจ็บไม่ว่าเจ็บใด ไม่นานก็หายว่าจริงไหม กาลเวลาจะช่วยเยียวยารักษาจิตใสใจดวงงามนิ่งงามให้เสมอไปแหละนะ ขอบคุณค่ะที่ยังจำได้มาให้กำลังใจ พุด..ซึ้งใจนะจ๊ะ
7 พฤษภาคม 2548 16:28 น. - comment id 463229
แวะมาเป็นกำลังใจให้พี่สาวที่แสนดีครับ ด้วยรักและคิดถึง
7 พฤษภาคม 2548 17:30 น. - comment id 463268
มาหาพี่พุด..เพราะหัวใจสั่งมาค่ะ.. คิดถึงนะคะ
7 พฤษภาคม 2548 17:30 น. - comment id 463269
มาหาพี่พุด..เพราะหัวใจสั่งมาค่ะ.. คิดถึงนะคะ
7 พฤษภาคม 2548 17:30 น. - comment id 463270
มาหาพี่พุด..เพราะหัวใจสั่งมาค่ะ.. คิดถึงนะคะ
7 พฤษภาคม 2548 17:38 น. - comment id 463275
มาเป็นกำลังใจให้พี่พุดค่ะ... หัวใจสั่งให้..มาหาจ๊ะพี่พุด..
7 พฤษภาคม 2548 17:39 น. - comment id 463276
มาเป็นกำลังใจให้พี่พุดค่ะ... หัวใจสั่งให้..มาหาจ๊ะพี่พุด..
12 พฤษภาคม 2548 18:45 น. - comment id 465943
ดี ๆ ครับพี่พุด