เมื่อสายลมพัดพาเธอมาสู่ ฉันจึงอยู่ข้างกายไม่หายห่าง เอาความรักมอบถวายไม่จืดจาง พักพิงร่างเอนกายหมายว่าจริง จึงกำหนดบทบาทบังอาจคิด หลงเสพย์ติดมัวเมาเขาไม่ทิ้ง เที่ยวกอดลมห่มใจหมายแอบอิง ว่าคือสิ่งมิลวงห่วงอาทร แสนเย็นฉ่ำปัดเป่าบรรเทาทุกข์ พัดความสุขสุขโขสโมสร หวังเก็บกักเอาไว้ไม่สังวรณ์ เปลี่ยนเป็นร้อนเป็นหนาวร้าววิญญาณ์ จนยื้อยุดฉุดไว้ในหัวอก หวังจะพกไว้ปลอบปลุกสนุกสนาน ดวงฤทัยโหยหาอาลัยลาน เลยล่วงผ่านหรรษามาถึงวัน ที่สายลมพัดเอาเขาไปจาก คราวพลัดพรากหมุนเวียนเข้าเปลี่ยนผัน เพราะมากับลมรักลวงไม่ห่วงกัน กระทั่งฝันยังหนีหายกับสายลม
ช่อมะไฟ 6 พ.ค. 2548 02:11 น. - ID 75512 
1053
6
0
6 พฤษภาคม 2548 10:20 น. - comment id 462635
เพียงลมลวงรานกายให้ช้ำเจ็บ ความหนาวเหน็บซุกในใจโศกศัลย์ หวังครอบครองเคียงคู่อยู่ทุกวัน แต่ก็พลันจากไปดั่งสายลม...
6 พฤษภาคม 2548 13:38 น. - comment id 462770
เศร้ากับลมรักลวงค่ะ
6 พฤษภาคม 2548 17:18 น. - comment id 462886
อย่างนั้นอย่าอาลัย ปล่อยเขาไปกับสายลม @@@@@@@@@@@@@
6 พฤษภาคม 2548 17:18 น. - comment id 462887
อย่างนั้นอย่าอาลัย ปล่อยเขาไปกับสายลม @@@@@@@@@@@@@
6 พฤษภาคม 2548 17:18 น. - comment id 462889
อย่างนั้นอย่าอาลัย ปล่อยเขาไปกับสายลม @@@@@@@@@@@@@
6 พฤษภาคม 2548 20:22 น. - comment id 462936
เมื่อสายลมพัดพาเธอมาหา ฉันจึงนึกไว้ว่าต้องเหมือนฝัน แต่แล้วลมก็พัดพาเธอจากกัน ฉันจึงรู้ฝันนั้นมันไม่จริงแต่งได้ดีนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
