บุปผาคู่ภมร ลิ้มเกสรรสหอมหวาน ความสวยงามตระการ อวดเบ่งบานเย้ายวนใจ หมดสิ้นความหวานหอม แมลงดอมดมแล้วไซร้ บินว่อนร่อนจากไป ทิ้งหัวใจเจ้าตรอมตรม ภมรคู่บุปผา เจ้ามาลายามใจขม ส่งกลิ่นเย้ายวนชม ล่อแมลงไม่แคลงใจ บินลงกลางเกสร หวังดมดอมเจ้าดอกไม้ กลีบใบหุบทันใด มาลาได้ลิ้มภมร
5 พฤษภาคม 2548 20:01 น. - comment id 462371
สุรีย์ศรี รวีส่อง ผ่องอำไพ สว่างไสว ใสสด จรดหล้า ทินกร รอนๆแสง สุริยา หมู่นกกา พากันผิน บินกลับรัง สนธยา มาเยือน เพื่อนรัตติกาล รวิวาร ผ่านไป ไม่กลับหลัง รัชนีกร จรสู้ฟ้า มาอีกครั้ง เปรียบได้ดัง ดั่งมนุษย์ ไม่หลุดกรรม ต้องเวียนว่าย ตายเกิดไป ไม่จบสิ้น คนเดินดิน ไม่สิ้นภพ บรรจบซ้ำ เพราะกิเลส เหตุวิบาก จากผลกรรม จึงกระทำ ให้จำต้อง ล่องห้วงเวร สู่วัฏฏะ อบาย ไม่คลายทุกข์ บ่พบสุข ปลุกใจ ให้เกษม ต้องชดใช้ ไปตามกฎ หมดกรรมเวร คือหลักเกณฑ์ ไม่เอนเอียง เที่ยงแท้เอย http://www.tinacat.net/forum/index.php?topic=1199.0 ... ขอบคุณงานดีดี .. ที่ทำให้มีแรงใจ ...
5 พฤษภาคม 2548 20:51 น. - comment id 462519
สมไหมล่ะ มะแง เมื่อกลางวันยังมองเจ้า ตัวต่อ ตัวแตนอะไรพวกนั้นด้วยพิศวง ในประพฤติ แถมผึงอีกต่างหาก เขียนได้น่ารักดีค่ะ
5 พฤษภาคม 2548 21:03 น. - comment id 462526
ภมรล่อนมาหา หวังไว้ว่าได้อาหาร แต่ต้องตกเป็นทาน เป็นอาหารของต้นไม้ อิอิ ต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงหรือเปล่าค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ
6 พฤษภาคม 2548 10:30 น. - comment id 462642
งานนี้เหมือนจะบอกว่า ทีใครทีมันหรือป่าวอ่ะ.. ***แวะมาอ่าน ผ่านทางมากทัทายครับ