ความรัก....ลืมไม่งาย
เด็กน่าlove
....มันลืมง่ายนักเหรอ..
สมองเธอเบลอๆ ไปรึเป่า
หัวใจที่โดนทิ้งนะ...มันบางเบา
ใช้เวลาหลายพันเท่า กว่าจะลืมมัน
จะให้ลืมลืมได้อย่างไรเล่า
ในเมื่อเราต่างก็ซึ้งคิดถึงนี่
แม้เธอตัดเยื่อใยและไมตรี
แต่ใจดวงนี้ก็ยังลืมเธอไม่ลง
เมื่อยามรัก ยากประจักษ์ความเสียใจ
เมื่อยามห่างไกล ยากหาใครมาดูแล
แม้ต้องผลัดพราก แต่ใช่จากในหัวใจ
แม้จะต้องห่างไกล แต่ความจริงใจยังคงเดิม
ยังรักเธอเหมือนเดิมนะคนดี
ถึงแม้ความผูกพันที่มีไม่เหมือนเก่า
เยื่อใยในวันนี้อาจบางเบา
เรื่องราวระหว่างเราจบไป
แต่ไม่เคยลืมเวลา
เพราะว่าไม่มีใครแทนเธอได้
ก็ความผูกพันของหัวใจ
ไม่อาจลบเลือนไปแค่จบกัน
เหลือไว้แต่ความเศร้า
ข้างกายเรายังพบแต่ความเหว่ว้า..
เพียงฉันใช่ไหม..ที่อยู่กับความทรงจำที่ผ่านมา
เธอกลับมองมันเปนเพียงสิ่งที่ไร้ค่า..ปล่อยให้ใจที่อ่อนล้า..เปล่าตาย