ท้องฟ้าของสองเราที่แสนไกล เกินที่ใครจะท่องไปได้ทั่วถึง เฝ้ามองหาเธอไปใจคะนึง หลับฝันถึงวันเวลาอันแสนดี อยากจะเก็บท้องฟ้าที่ตรงนี้ ให้คนดีของฉันในวันหน้า หากวันใดเธอและฉันมีเวลา ได้ลืมตาพาฝันไกลไปด้วยกัน จากวันนั้นถึงวันนี้ฉันยังฝัน ว่าเธอนั้นคงสักวันมองกันบ้าง แต่ตอนนี้รับรู้แล้วไม่มีทาง เธอเมินหมางห่างแสนไกลไม่มีวัน ในทุกวันจากวันนี้ต่อไปนั้น ตัวฉันฝันมองแต่ฟ้ายามราตรี จากวันนั้นที่ผ่านมาถึงวันนี้ ฟ้าที่มีพลันมืดลงคงสิ้นใจ