ในเรือนกายมีทุกข์เข้าคลุกเคล้า ดวงตาเจ้าทอดไปไร้จุดหมาย ไร้ผ้าผ่อนร้อนหนาวเข้าคลุมกาย มีความตายกรายกร่ำล้ำเข้ามา แม้น้ำนมมารดามาเหือดแห้ง เนตรกล่ำแดงแฝงไว้ไม่ประสา ไร้ความหวังถั่งโถมโหมดวงตา ไร้แม้ว่ากระทั่งใครให้ปราณี ทุกคำกลืนทุกมื้อคือชีวิต ทุกชีวิตที่เรียงรายในโลกนี้ คือเด็กน้อยคอยดูผู้ปราณี คือเด็กที่ยากไร้ในดินเดียว ริ้วแขนเจ้าริ้วนี้ซี่โครงเว้า ไร้แรงเร้ารุกไปในโลกเขียว ขาของเจ้าขานี้ใช่ขาเพรียว ที่ยาวเรียวเที่ยวอวดประกวดกัน โอ้ดินเอ๋ยดินนี้ที่ก่อเกิด ดูล้ำเลิศร่ำรวยด้วยสีสัน ขอได้โปรดร่วมด้วยช่วยแบ่งปัน ให้น้องนั้นมีแรงแข่งทุกข์ภัย แด่เด็กน้อยน้องหนูผู้หิวโหย เพียงท่านโปรยเมตตาอัชฌาศัย น้อยหนึ่งซึ่งกรุณาและอาลัย เพื่อจักได้ต่อชีวาตาดำดำ
หิ่งห้อย 18 ธ.ค. 2544 11:45 น. - ID 7527 
2393
1
0
18 ธันวาคม 2544 17:33 น. - comment id 25926
สงสารจัง
20 มกราคม 2545 12:57 น. - comment id 31273
ได้เจอแบบนี้แล้ว ถามตัวเองทุกครั้งอ่ะว่า ทำไมน่ะ...ไม่มีปัญญาเลี้ยงแล้ว..ทำให้เค้าเกิดมาทำไม..????
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
