ชุมพร - กรุงเทพฯ

นกตะวัน

ปลัดปูพาเราออกจากตำบลนาทุ่ง กลับมายังตำบลท่ายางอีกครั้งเมื่อพลบค่ำแล้ว เมื่อถึงบ้านนายปูเราผลัดกันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวออกไปทานมื้อค่ำ ฉลองความสำเร็จที่ได้เห็นนกกิ้งโครงปากแดง (Red-billed Starling) ที่พึ่งบินมาถึงชุมพรเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มื้อค่ำคืนนี้แม้เรียบง่ายตามสไตล์นักดูนก แต่อร่อยล้ำลืมเหนื่อยเมื่อได้เห็นนกใหม่ของประเทศไทย หลังอาหารค่ำนายปูไปส่งเราที่สถานีขนส่ง เวลา 22.00 น. เราเดินทางออกจากชุมพร
ลาชุมพรค่อนดึกนึกแล้วเศร้า 		
เมื่อไหร่เราล่องใหม่ให้ถวิล
คิดถึงนกวิหคไพรในบุรินทร์			
กิ้งโครงบินลุยบ่าแดดจ้ารอน
คงอีกนานผ่านมาหาปลัด			
มิอาจรัดเร่งเวลามาสโมสร
ด้วยหน้าที่มีมากจึงยากจร			
ต้องลาก่อนเจอกันสักวันมี
นึกแล้วเศร้าเช้าบึ่งถึงปักษ์ใต้			
ตกดึกได้เดินทางหว่างวิถี
กลับเมืองกรุงมุ่งหน้าฝ่าราตรี			
นอนเต็มที่ทั้งคืนตื่นตาปรือ
ถึงกรุงเทพฯ เสพสุขสนุกมาก			
ลุกตื่นพรากพลัดฝันกระนั้นหรือ
เราล่องใต้ไปชุมพรแน่นอนคือ		
เช้ามืดตื๋อถึงสายใต้ไร้กังวล 
เวลา 05.00 น. ของวันใหม่ เราเก็บข้าวของสัมภาระอย่างรีบเร่ง ลงจากรถบัสอย่างรีบร้อนเพื่อหารถแทกซึ่กลับบ้าน เพราะวันนี้ต้องแต่งตัวไปทำงานกันแต่เช้าเหมือนเดิม ผู้คนที่สถานีขนส่งสายใต้ค่อนข้างหนาแน่นและคึกคักมากเป็นพิเศษในเช้าวันจันทร์เช่นนี้ เพราะทุกคนที่เดินทางไปต่างจังหวัดต้องรีบกลับมาทำงานในเช้าวันนี้กันแทบทั้งนั้น เราแยกย้ายกันหารถแทกซี่ซึ่งหาได้ยากแสนยากในช่วงเช้าเช่นนี้ เพราะทุกคนต่างเลือกใช้บริการรถแทกซี่กันทั้งนั้น
เมืองนกกิ้งโครง 15
16 มกราคม 2548