ณ ยามค่ำร่ำไห้ไร้ใครซับ แหงนหน้านับดาราพาใจไหว เธอห่างเหินเมินหมางร้างแรมไกล อีกเมื่อไรจึงกลับรับขวัญเรา รู้แล้วรสบทบาทขาดความรัก เจ็บปวดนักเหว่ว้าพาให้เหงา เคยคลอเคลียข้างกายคล้ายดั่งเงา โอ้นี้เราอ่อนแอแย่เหลือเกิน สูดอากาศปราศทิ้งสิ่งมัวหมอง น้ำที่นองอาบหน้าพาให้เขิน มือของเราไม่ซับกลับทำเมิน ยังมัวเพลินรอใครให้เช็ดกัน เลิกดีกว่าทำร้ายกายและจิต เลิกครุ่นคิดคอยใครให้โลกขัน เลิกโหยหาคนอื่นกลืนกล้ำมัน คงสักวันใจสุขปลั่งดั่งเคย
22 เมษายน 2548 17:44 น. - comment id 458473
ใช่คะเลิกเศร้าดีกว่านะคะ เป็นกำลังใจให้นะ แวะมาจ้าาาา
22 เมษายน 2548 20:30 น. - comment id 458635
เลิกดีกว่าทำร้ายในชีวิต เลิกจะคิดถึงเขาเฝ้าเฉลย เลิกแล้วจะพร้อมลืมไม่ปลื้มเลย เลิกแล้วนะความคุ้นเคยที่รักเธอ *-*แต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง*-*