มองสะพานผ่านฟ้าแดดจ้าใส ทอดโค้งในแนวนภาทาหลากสี ฟ้าครามแดงแฝงเหลืองเขียวเรืองดี น้ำเงินมีปนม่วงแสดพ่วงตาม น่าข้ามเดินเพลินไปในฟากฟ้า แหวกเมฆาปุยขาวพราววาบหวาม รับละอองของฝนโปรยหล่นงาม ลืมโมงยามเมื่อเยือนเพื่อนนภา แต่ตะวันปันแสงแดดแรงจัด เฝ้าเร่งรัดสายรุ้งพุ่งทอดหา ค่อยเลือนลางจางไปในพริบตา สะพานฟ้าผุเพี้ยนสีเปลี่ยนแปลง หากต้องตามข้ามไต่ไปฟากฟ้า คงต้องกล้าอย่ากลัวมัวแขยง ฝ่าฟันภัยในเวหาแดดจ้าแรง รางวัลแห่งหนทางวางรอเรา แด่ ผลิใบสู่วัยกล้า เจ้าของบทกวี ทางฝันบนสายรุ้ง 20 เมษายน 2548
20 เมษายน 2548 11:21 น. - comment id 456564
ขอขอบคุณมากครับ ผมเป็นอีกหนึ่งครับที่ชอบในผลงานกวีของคุณ หากสุรีย์สีแสงสำแดงฤทธิ์ จงลิขิตขีดเขียนเปลี่ยนความฝัน ให้เป็นจริงเป็นสุขทุกคืนวัน ขอตะวันบอกด้วยช่วยนำทาง ขอบขอบคุณอีกครั้งจากใจ.....ของผลิใบ....
20 เมษายน 2548 13:49 น. - comment id 456643
แสงตะวัน...อาจทำให้ภาพงามสลายไป แต่ก็จะส่องให้เห็นความจริงที่เป็นอยู่ใช่มั้ยคะครู .
20 เมษายน 2548 15:10 น. - comment id 456678
ไพเราะ งดงาม มีความหมาย วิสกี้แวะมาทอดสะพานครับ
20 เมษายน 2548 15:54 น. - comment id 456710
หากต้องตามข้ามไต่ไปฟ้ากว้าง เราต้องกล้าก้าวย่างวางสับสน แล้วก็เดินตามฝันทุกวันจน ได้สุขล้นเมื่อเจอฝันวันพบเจอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
26 เมษายน 2548 12:21 น. - comment id 460983
อืม ใช่นะ เคยเห็นรุ้งหลังฝนตกเหมือนกัน สวยดีด้วยนะ แดดไม่ร้อนมาก และเห็นสายรุ้ง และสมัยเป็นเด็ก มักโดนหลอกว่า ถ้าเห็นรุ้งแล้ว ห้ามชี้ ไม่งั้นนิ้วจะด้วน....5555