เร่ร่อนเพลินเดินทางกลางฟ้ากว้าง แทบเวิ้งว้างว่างเปล่าเหงานักหนา เริ่มส่องแสงแรงร้อนตอนเช้ามา แล้วเริงร่ารับเที่ยงเอียงขึ้นตรง โอ้ตะวันปันแสงร้อนแรงส่อง เคลื่อนขึ้นล่องลัดฟ้าน่าลุ่มหลง มิเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามามั่นคง จวบค่ำลงค่อยลับดับแสงมอ แม้ลาลับกลับไปในอีกด้าน แสงยังซ่านสาดเดือนเยือนคืนหนอ สร้างฟ้าแจ่มแฉล้มไปให้เดือนทอ ฤๅเคยท้อฝืนทนงานล้นมือ หากแม้เป็นเช่นตะวันปันแสงฉาย ชีพมิวายว่างเปล่าเงียบเหงาหรือ ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตาพร่าปรือ แค่ฉันคือคนหนึ่งพึงเหนื่อยแทน แด่ ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ เจ้าของบทกวี กล่อมตาวัน 20 เมษายน 2548
20 เมษายน 2548 09:52 น. - comment id 456483
ขอบคุณครับผม
20 เมษายน 2548 11:08 น. - comment id 456554
ขอตะวันครรลองช่วยส่องแสง ปลุกเรี่ยวแรงให้เพลินเดินตามฝัน จงยั่งยืนคอยดูคู่กันจันทร์ ผลัดคืนวันวนเวียนคอยเพียรมา แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
20 เมษายน 2548 15:50 น. - comment id 456708
หากเธอเป็นแสงจันทร์ปันแสงฉาย คงทำให้ฉันได้อบอุ่นเหมือน เพราะตะวันยามได้ดูมิรู้เลือน เหมือนดั่งเพื่อนคลายความเหงาเฝ้าสุขใจ *-*แสงของตะวันเป็นแสงที่สร้างความอบอุ่นได้จริง ๆ นะค่ะ เวลาเหงาผู้หญิงไร้เงาจะไปดูเป็นประจำ ๆ เลยค่ะ*-*
20 เมษายน 2548 22:24 น. - comment id 456959
ขอตะวันส่องแสงเถิดแรงกล้า ทุกเพลาเช้าสายจักไม่เหงา ชื่นชมแม้เหนื่อยล้าแบ่งปันเงา ขออย่าเศร้าจันทร์เคียงยินเสีงตะวัน มาคารวะ สวัสดีงาม ๆ ยาม แสงสุริยาคราลับไป แล้วคราบบบบบบ
26 เมษายน 2548 12:26 น. - comment id 460987
เนอะ ขณะนี้ที่เวลาก็ผ่านไป ฝนก็ตก แดดก็ออก ลมก็พัด แต่ตะวันก็ยังคงสาดแสงต่อไปเนอะ