ทุกชีวิตลิขิตแล้วไม่แคล้วสิ้น ต้องจมดินดั่งเก่าหยุดเศร้าหนา เกิดทั้งทีมีอะไรใยนำพา ควรเสาะหาหนทางกลางชีวี ทุกย่างก้าวยาวไกลให้มีสุข ใช่ต้องทุกข์ฝืนทนบนวิถี สุขที่ใจใสสดงดงามดี ตราบชีพนี้น่าอยู่แม้ครู่เดียว อยู่เพื่อให้ได้บุญคุณมากล้น สร้างกุศลสืบไปให้แลเหลียว อย่ารักแต่แค่ตนเพียงคนเดียว หมั่นคอยเทียวให้คนสุขล้นกาย แม้ต้องตายกายลับชีพดับสูญ เพื่อนกลับพูนเพิ่มมากยากหดหาย เขารักเราเท่าชีวีไม่มีคลาย สิ่งสุดท้ายที่เราเฝ้าขีดเอง แด่ แก้วประเสริฐ เจ้าของบทกวี ชีวิตสถิตใดฤๅ 19 เมษายน 2548
นกตะวัน 19 เม.ย. 2548 20:32 น. - ID 74731 
649
3
0
19 เมษายน 2548 21:37 น. - comment id 456155
ทุกชีวิตลิขิตแล้วไม่แคล้วสิ้น อย่าถวิลความเศร้าเฝ้าห่วงหา เมื่อมีรักมาบรรจบพบจากลา ก็ต้องมีรักใหม่มาหาเหมือนกัน *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
20 เมษายน 2548 06:59 น. - comment id 456399
ทุกชีวิตคงหนีไม่พ้น......... แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
20 เมษายน 2548 09:35 น. - comment id 456467
งามมากครับพี่นกตะวัน
20 เมษายน 2548 13:30 น. - comment id 456640
ชีวิตทุกชีวิตมีที่อยู่ที่แน่นอน หากแต่ตอนยังชีวีนี่ซิยุ่ง ต้องระวังตั้งสติให้มั่นมุ่ง สิ่งยุ่ง ๆ จะค่อยจางห่างไปเอง เห็นด้วยกับพี่ทีค่ะ กลอนเพราะมากค่ะ
26 เมษายน 2548 11:05 น. - comment id 460925
วันนี้เศร้าจังอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
