เธอผู้หนึ่ง ใช้ความตายเป็นหมายเกียรติยศ ให้โลกได้ปรากฏ ให้ทั้งโลกได้ตื่น ตื่นจากการหลับใหล ด้วยการตายของเธอ โลกสรรเสริญ เยินยอ ป่าวร้องว่าเธอคือ วีรสตรี สตรีผู้กล้าหาญ เธอผู้หาญกล้า แต่ เธอก็ตาย เด็กคนหนึ่ง สูญสิ้นทุกสิ่ง สูญเสียทุกอย่าง ท่ามกลางเสียงร้องของเธอผู้นั้น ท่ามกลางซากศพมากมาย แขน - ขา พ่อ - แม่ ที่ขาดกระจาย กองเลือดมากมาย เด็กคนนั้น ลุกขึ้น ยิ้ม อวยพรให้กับดวงวิญญาณนับล้าน ทุกดวงยกย่องสรรเสริญเขา ผู้เบิกทางสู่สรวงสวรรค์ จากคนบาป จากผู้หลงผิด ไม่มีเสียงป่าวร้องใดๆ เขา มีความสุข บนทางแห่งรอยยิ้มหลังสงคราม โลกได้จารึกชื่อ เด็กน้อยจากสงครามไว้ และมิได้ป่าวร้องอันใด แต่ เขา ไม่ตาย
19 เมษายน 2548 01:52 น. - comment id 455618
เอาความตาย มาเปรียบเทียบ ด้วยเกียรติยศ ให้ปรากฏ เพื่อปลุกโลก จากหลับไหล เธอคือหญิง ผู้กล้าหาญ ผู้ชาญชัย แต่เสียดาย ด้วยความตาย มาพรากเธอ มีเด็กน้อย พลอยสูญสิ้น ทุกสิ่งอย่าง อยู่ท่ามกลาง หมู่ซากศพ ตายกันเกล่อ ภาวนา ดวงวิญญาณ ให้พบเจอ ไม่พร่ำเพ้อ ขอสวรรค์ เป็นที่ไป ทั้งสองสิ่ง ความสองอย่าง สื่อความตาย แต่ความหมาย มันสับสน ประสงค์ใหน จึงมาอ่าน อ่านแล้วงง จึงว่าไป ขออภัย มาแวะเยี่ยม แลกเปลี่ยนกัน งง...อะ ไม่รู้อะ ผู้น้อยอาจสติปัญญาไม่ถึงเนอะ มาแวะเยี่ยม กันคราบบบบบบ
19 เมษายน 2548 06:34 น. - comment id 455642
อิอิ จริงๆบทนี้สื่อให้เห็นถึงค่าของความตายอ่ะครับ วีรสตรีคนนึง ตายเพื่อให้โลกป่าวร้องเกียรติคุณ แต่จุดจบของเธอคือความตาย เด็กน้อยคนหนึ่งรอดจากสงครามของวีรสตรีผู้นั้น แต่เขาชนะสงครามด้วยรอยยิ้ม ทั่วโลกไม่มีใครป่าวโลก แต่ดวงวิญญาณทุกดวงถูกปลดปล่อยด้วยพันธะแห่งรอยยิ้ม และเด็กน้อยก็ไม่ตาย โลก็ได้จารึกชื่อเขาไว้เช่นกัน
19 เมษายน 2548 07:11 น. - comment id 455677
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
19 เมษายน 2548 07:14 น. - comment id 455681
อืม..ความตายแลคล้ายหนักอึ้ง..ด้วยเกียรติยศ
19 เมษายน 2548 17:37 น. - comment id 455984
แวะมาอ่านนะคะ
19 เมษายน 2548 22:01 น. - comment id 456167
ขอบคุณคุณ ผลิใบฯ คุณเสือยิ้มฯ คุณทิกิ ที่เข้าอ่านเยี่ยมชม ทักทายกานจ้า