แม้ราตรีสีดำใช่ช้ำเศร้า แค่อับเฉาจืดชืดมืดทุกหน พอเช้าตรู่ครู่เดียวมิเปลี่ยวตน อย่าสับสนจงสุขสนุกทุกวัน ถึงหัวใจไร้ค่าอย่าคิดมาก มิลำบากเบิกบานผ่านสุขสันต์ รักคือได้ให้ทานสำราญพลัน จิตใจนั้นแจ่มใสไร้กังวล ราตรีไหนไม่เหงาหยุดเศร้าเสีย เลิกอ่อนเพลียผลาญใจไร้เหตุผล ทอดอารมณ์ข่มไว้ไม่อับจน ฟ้ามืดมนหมองคล้ำคลำยังเจอ ทุกราตรีมีค่าน่าถนอม เดือนยังยอมเยี่ยมหน้ามาเสมอ ดาวยังพราวราวฟ้ามาเยี่ยมเธอ สวยเสมอทุกคืนอย่ายืนตรม แด่ ผู้หญิงช่างฝัน เจ้าของบทกวี ราตรีสีดำ 17 เมษายน 2548
นกตะวัน 17 เม.ย. 2548 19:49 น. - ID 74609 
2378
1
0
17 เมษายน 2548 20:45 น. - comment id 454830
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = ใจจริงแล้วอยากต่อกลอนด้วยนะคะ แต่คิดไม่ทันค่ะ เนื่องจากเป็นคนคิดช้า (มีคนว่ามาค่ะ) เลยขออนุญาตหยิบเพลงนี้มามอบแทนคำขอบคุณนะคะ : เสียงสะอื้น : เพลงประกอบละครแม่อายสะอื้น ผิดใช่ไหม... ที่หัวใจต้องการ อยากให้รัก.. สายธารแห่งความหวัง ต่อชีวิตให้มี... มีเรี่ยวแรงอีกครั้ง ผิดพลั้งชีวิตพังพังอยากลืม... แต่ดูเหมือนไม่มีใครเข้าใจ สุขทางใจเค้าแค่ให้หยิบยืม อยู่อย่างไร้ตัวตน เป็นเหมือนคนถูกลืม เจ็บช้ำเท่าไรต้องกลืนเก็บเอา * เสียงสะอื้นในใจ แต่ไม่มีใครได้ยิน น้ำตาร่วงหล่นดิน ตอกย้ำหัวใจยิ่งเหงา เสียงสะอื้นสุดท้ายตอกย้ำชีวิตเศร้าเศร้า ไม่มีใครเขาเข้าใจเราอีกแล้ว... อยากให้ฟ้ารับฉันไปเบื้องบน คำอ้อนวอนจากคนที่ถูกผลักไส สิ่งสุดท้ายจะบอกว่ารักเธอแค่ไหน หวังให้เธอเข้าใจสักวัน.... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
17 เมษายน 2548 22:01 น. - comment id 454858
ดีจังค่ะ อ่านแล้วพลอยรู้สึกว่าได้รับกำลังไปด้วยคน ยังคงคิดถึงคุณนกตะวันเสมอนะคะ
17 เมษายน 2548 22:42 น. - comment id 454882
ให้กำลังใจดีนะครับ
18 เมษายน 2548 15:49 น. - comment id 455292
วันนี้เปลี่ยนสไตร์การเขียนเหรอคะ ปกติ จะเห็นคุณเอาธรรมชาติที่เราไม่รู้จักมาถ่ายทอด แต่แบบนี้ก็ดีนะ แปลกไปในอีกรูปแบบ พยายามเข้านะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
