ผู้พูด...ผู้ฟัง ผู้พูด ((ก่อน)) หนึ่งร้อย..ถ้อยคำ...พร่ำบอก ไม่หรอก..ไม่ฟัง...ทั้งสิ้น หนึ่งร้อย...ถ้อยคำ...ได้ยิน เพียงยิน...สิ้นเสียง...เพียงลม หนึ่งร้อย...ถ้อยคำ...ยังคง พร่ำจน...สิ้นเสียง...สิ้นใจ... ผู้ฟัง((หลัง)) หนึ่งร้อย...ถ้อยคำ...ไม่บอก ไม่หรอก...ยังไม่...จบสิ้น หนึ่งคน...คอยฟัง...อยากยิน น้ำตา...หยดริน...ร่างเย็น หนึ่งร้อย...ถ้อยคำ...ลำเค็น อยากยิน...เมื่อสิ้น...ลมใจ... ***ก่อนที่มันจะสายเกินไป ก็อยากให้ลองฟังคำแนะนำจากคนที่รักเราบ้างนะคะ
มืดมิด..จนชิดเช้า 13 เม.ย. 2548 18:35 น. - ID 74391 
1897
2
0
13 เมษายน 2548 19:15 น. - comment id 452967
แวะมาเป็นผู้อ่านนะคะ อิอิ
13 เมษายน 2548 22:15 น. - comment id 453034
รู้สึกเหมือนเปนเรากับแกเลยนะ เราเปนผู้พูด แล้วแกก็เปนผู้ฟัง แต่เปนผู้ฟังที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยนะ :)
13 เมษายน 2548 23:11 น. - comment id 453080
ผู้พูด หนึ่งร้อย ถ้อยรัก ปักจิต มั่วคิด เก็บไว้ ใจนี้ หนึ่งรัก ปักห้วง ฤดี แต่ไม่ เอ่ยมี รักเธอ ผู้ฟัง หนึ่งคำ รอฟัง นานเนิน หนึ่งเกิน หัวใจ ใฝ่ฝัน หนึ่งรัก หนึ่งคำ จำนรร เหตุใด เธอนั้น ไม่เอ่ย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
