เพื่อนฉัน..เปลี่ยนไป

เสือยิ้มมุมปาก

ทำไมเพื่อนฉัน..จึงผันเปลี่ยน
จากแวะเวียน..กลับห่างหาย
น้ำตาไหล..รอเพื่อน..กลับเดียวดาย
เพื่อนนั้นไซร้..ไม่เห็นค่า..ค่าของเรา
เมื่อก่อน..รักกัน..ปานกลืนก้อน
เดี่ยวนี้..มะเหมือนตะก่อนหรือเพื่อนจ๋า
เห็นเพื่อนใหม่ ที่ใหม่ ดีเกินเจรจา
แล้วเพื่อนเก่า..ที่รักล่ะ..ไม่สนใจ!!
อุตส่าห์นับพบ..จบแล้วจาก
ไม่พลัดพราก..สิ้นสุด..เหนือจุดหมาย
ปีละครั้งกลับมาเจอ..เป็นไรไป
แล้วทำไม..ไม่มา..แม้ข้ารอ
โอ้..อนิจจา ข้ารอเก้อ
เอาตะเออ..ไม่มาไม่ว่าขาน
อยากจะมา..มาด้วยจิต..ไม่ทรมาน
ถ้าบังคับ..อย่าพาล..มาหาเลย				
comments powered by Disqus
  • แก้วนีดา

    13 เมษายน 2548 12:09 น. - comment id 452860

    เข้ามาชื่นชมผลงานดีๆๆ  ค่ะ 

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน