ฝนรินลมแรงแสงสลัว อากาศมืดมัวข้างนอกนั่น ฉันปิดประตูไม่รับรู้สิ่งใดๆทั้งนั้น ปล่อยให้สายลมดุดันต่อไป เมื่อเมฆเปิดม่านแสงทอดทอมา เมื่อลมฟ้าพัดพอแผ่วไหว มีนกน้อยส่งเสียงปลุกค่อยๆอยู่ไม่ไกล ถึงเวลาเปิดประตูใจ มารับสิ่งใหม่ๆในวันนี้ สัมผัสแสงแดดอุ่น ไอดินส่งกลิ่นกรุ่น ละไมละมุน ไปทุกที่ ฉันเปิดประตู มองดูสิ่งสวยงามที่มี ปล่อยให้บรรยากาศดี ๆ เป็นไปแบบนี้นานๆ
16 ธันวาคม 2544 00:13 น. - comment id 25258
อ่านกลอนบทนี้แล้วคิดอะไรขึ้นมาได้รู้รึเปล่าคะ ความไม่ดีความเลวร้ายเราควรหันหลังให้กับมันเช่นการปิดประตูให้กับลมฝนและสายลมที่ดุดัน แต่ควรเปิดรับแต่สิ่งดีดีให้จิตใจเปรียบเหมือน บรรยากาศใหม่หลังฝนตกเพราะเมฆหมอกและมรสุมร้ายได้ผ่านไปแล้ว คิดถูกรึเปล่าคะ
16 ธันวาคม 2544 06:13 น. - comment id 25306
อื่มมม.... อากาศดี...จริงๆ
16 ธันวาคม 2544 13:09 น. - comment id 25343
นึกถึงบรรยากาศแบบนี้ได้ทันทีเลย การเริ่มต้นวันด้วยการบริโภคความสดชื่นเข้าไป ทำให้หัวสมองเรามีที่ว่างมากมาย มากพอที่จะคิดอะไรดีๆ ให้กับชีวิต ^-^
16 ธันวาคม 2544 15:38 น. - comment id 25379
อยากได้ อยากอยู่อย่างนั่น แต่คงเป็นไปไม่ได้