เสียงหัวใจเรียกร้องและโหยหา ความเก่งกล้าในหล้าล้าลงพลัน เพียงแค่หยุดสุดแสนเศร้าเหงาเป็นวัน เหมือนตัวฉันหันห่างหายสายวจี ปลีกตัวมาหาของรักศักดิ์แสนล้าน จับวันวานสานดาวใจใกล้สุขศรี นำเรื่องราวหนาวร้อนถอนฤดี มาเปิดชี้ส่องหัวใจไปตามทาง หลายสิ่งหลายอย่างสร้างเราเข้าระบบ ได้พบวิถีสร้างขว้างความจริงทิ้งเลือนลาง ด้วยเส้นทางฮ่างฮ่างให้ใจจืดจาง อยากจะห่างบางสิ่งที่อิงแอบ หากได้แนบความสำเร็จเก็บจุดหมาย แม้ต้องตายหายใจขัดวัดใจมันเจ็บแสบ เพียงอยากรู้สู้ความจริงพิงต้นแบบ เรื่องยลแยบแสบหัวใจคงหายตัว
15 ธันวาคม 2544 23:18 น. - comment id 25242
แต่ก็ยังมีเวลาเขียนกลอนได้ดีเหมือนเดิม...หายไปหลายวัน วันนี้มาทักทายเป็นคนแรกเลยจ้า
16 ธันวาคม 2544 00:18 น. - comment id 25261
น่า ..ว่างเมื่อไหร่ ก็เข้ามาเขียนใหม่ได้ .... ชอบ "ทางฮ่างฮ่าง ..." จังครับ อิ อิ อิ
16 ธันวาคม 2544 03:39 น. - comment id 25300
มาตามความคิดถึงนิติจ้า... พักนี้ไม่ค่อยมาโพสกลอนให้อ่านกันเลย... แต่ก็ยังคิดถึงอยู่จ้า